Ο Ερντογάν με την ηγεσία του HUDA PAR
Το κράτος δολοφόνων συμμαχεί με τον Ερντογάν
Γράφει ο Celal Başlangıç
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Οι Γκρίζοι Λύκοι και η Χιζμπουλ-κόντρας, δολοφόνοι όλοι τους των Κούρδων πατριωτών, συναντώνται σε μια διαφορετική διάσταση στις σημερινές συνθήκες και οι πολιτικές τους εκφράσεις, τόσο το MHP όσο και το HUDA PAR, συμμετέχουν στη Λαϊκή Συμμαχία.
Ο «αρχηγός του αιώνα» δοκιμάστηκε με τον «σεισμό του αιώνα» και την «πλημμύρα του αιώνα» λόγο πριν από τις εκλογές του 2023 και απέτυχε.
Μετά τον «σεισμό του αιώνα», το «σχέδιο» του κράτους που κυβερνά ο «αρχηγός του αιώνα» εδώ και 22 χρόνια ήταν άφαντο για τουλάχιστον 48 ώρες.
Τα κτίρια που είχαν χτίσει ανεξέλεγκτα σγια χάρη του κέρδους σε κοίτες ρεμάτων και πάνω στα ρήγματα, έγιναν οι τάφοι των ανθρώπων αυτής της χώρας.
Τα σωστικά συνεργεία της AFAD δεν εμφανίστηκαν για μέρες. Οι άνθρωποι πέθαιναν ουρλιάζοντας για ώρες κάτω από τους τσιμεντόλιθους, παγώνοντας μέχρι θανάτου στο κρύο τη νύχτα.
Η Ερυθρά Ημισέληνος προτίμησε να πουλήσει τις σκηνές στους σεισμόπληκτους αντί να παραδώσει δωρεάν σκηνές στους άστεγους.
Όσοι άφηναν τους πολίτες τους να ζουν σε τσιμεντένιους τάφους αντί για ασφαλή σπίτια, δεν μπορούσαν καν να δημιουργήσουν έναν κατάλληλο καταυλισμό με σκηνές, για τους επιζώντες του «σεισμού του αιώνα», που δεν θα τις έπαιρνε ο άνεμος ή δεν θα βυθιζόταν στην «πλημμύρα του αιώνα» που ακολούθησε.
Η «πλημμύρα του αιώνα» έπληξε και τους νεκρούς, τραυματίες και άστεγους του «σεισμού του αιώνα».
Όμως δεν βυθίστηκαν μόνο οι καταυλισμοί στην «πλημμύρα του αιώνα».
Οι γέφυρες, οι δρόμοι και τα σταυροδρόμια που έβαλε τα θεμέλια και εγκαινίασε ο «αρχηγός του αιώνα», που δόθηκαν με αμφίβολους διαγωνισμούς που μοιράστηκαν σαν «δωράκια», κατέρρευσαν, βυθίστηκαν στο νερό και μετατράπηκαν σε λίμνες θανάτου.
Ο «αρχηγός του αιώνα», που δοκιμάστηκε από τον «σεισμό του αιώνα» και την «πλημμύρα του αιώνα», ερωτεύτηκε τη διεύρυνση της «συμμαχίας του αιώνα» με τα κόμματα ξεπερασμένων σκοτεινών νοοτροπιών, με αιματηρούς δολοφόνους, από φόβο μήπως χάσουν τις «εκλογές του αιώνα».
Είναι σαν να παρακολουθούμε την έκδοση του 2020 ενός αιματηρού έργου που ανέβηκε στη δεκαετία του 1970 και οδήγησε στο φασιστικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου.
Η τακτική του «ηγέτη του αιώνα» να διευρύνει τη «συμμαχία του αιώνα» είναι παρόμοια με τον τρόπο που το MHP, που ήταν ο «εγκληματικός μηχανισμός» του κράτους τη δεκαετία του ’70, δημιούργησε ένα παράλληλο δίκτυο δολοφόνων κατά των «κομμουνιστικών” οργανώσεων της νεολαίας.
Το MHP των «στρατοπέδων κομάντο», που ιδρύθηκαν για να κυριαρχούν στο δρόμο και να εκπαιδεύουν τους δολοφόνους για χρήση σε περίπτωση ανάγκης, είχε δημιουργήσει μια «ιδεαλιστική» οργάνωση των Γκρίζων Λύκων εναντίον όλων των «επαναστατικών» οργανώσεων εκείνα τα χρόνια.
Για παράδειγμα, η MİSK, η Εθνικιστική Συνομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων, ήταν αντίθετη με την DİSK, τη Συνομοσπονδία των Επαναστατικών Συνδικάτων.
Η Εθνικιστική Ένωση Εκπαιδευτικών Ülkü-Bir ιδρύθηκε απέναντι από την Ένωση Αλληλεγγύης Δασκάλων την TÖB-DER.
Η φασιστική οργάνωση Pol-Bir, με το όνομα Εθνικιστική Ένωση Αστυνομικών, είχε φέρει εναντίον της την Pol-Der, την αστυνομική οργάνωση της δεκαετίας του ’70.
Και πάλι τα ίδια χρόνια ιδρύθηκε ο Σύλλογος Νεολαίας Ülkücü ÜGD, όπου συνωστίζονταν αιματηρές συμμορίες ως αντίπαλος της «επαναστατικής» Προοδευτικής Ένωσης Νέων İGD.
Είναι δυνατό να πολλαπλασιαστούν αυτά τα παραδείγματα.
Εδώ, στο παρά πέντε πριν από τις εκλογές, ο Ερντογάν εφάρμοσε την ίδια μέθοδο του φασιστικού κινήματος της δεκαετίας του 1970, βρίσκοντας το αντίθετο κατά κάποιο τρόπο για κάθε κόμμα της αντιπολίτευσης και άρχισε να το εντάσσει στη Λαϊκή Συμμαχία.
Φυσικά, αυτή η στρατηγική και η τακτική της κυβέρνησης του Παλατιού περιορίζεται στο υλικό που διατίθεται. Για το λόγο αυτό, προσπαθεί να βρει μια κατάλληλη χροιά με κάποιο τρόπο, ακόμα κι αν δεν έχει ακριβές αντίστοιχο, για να βάλει μια παρόμοια σε κάθε στοιχείο της αντίθεσης.
Προφανώς, ο Ερντογάν βλέπει το DSP του Ετζεβίτ ως επιλογή έναντι του CHP του Κιλιτσντάρογλου.
Θέλει να βάλει ξανά το Κόμμα Ευημερίας του γιου του Φατίχ Ερμπακάν, ενάντια στο Κόμμα Ευτυχίας, του Καραμολάογλου, το οποίο είναι ο φορέας της ιδέας του Ερμπακάν για το Εθνικό Όραμα.
Πιθανώς το σημερινό ψεύτικο ANAP θεωρήθηκε επίσης το αντίστοιχο του DEVA του Μπαμπατζάν και του Κόμματος του Μέλλοντος του Νταβούτογλου.
Ενάντια στο Κόμμα IYI, της Ακσενέρ, υπάρχει ήδη η μεγαλύτερη συνιστώσα της Λαϊκής Συμμαχίας μετά το ΑΚΡ, το ΜΗΡ, του Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Στη Λαϊκή Συμμαχία το BBP του Destici παρέμεινε προφανώς ως «φασιστικό πλεόνασμα».
Ο Perinçek, ο οποίος είναι επίσης ο ανεπίσημος εταίρος της ίδιας συμμαχίας, δεν έχει γνωστό αντίστοιχο στην αντιπολίτευση, καθώς δεν υπάρχει αντίστοιχο παράλογο με το Κόμμα Vatan.
Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο πιο ενδιαφέρον μέλος της Λαϊκής Συμμαχίας στον δρόμο προς τις εκλογές της 14ης Μαΐου ήταν το HUDA PAR, το οποίο μετέτρεψε τις κουρδικές επαρχίες σε λουτρό αίματος τη δεκαετία του ’90 και σήμερα μετατράπηκε σε πολιτική οργάνωση.
Προφανώς, ο Ερντογάν βάζει το HUDA PAR απέναντι στο HDP για να πει «Κοίτα, κάνουμε συμμαχία με τους Κούρδους» και να το χρησιμοποιήσει ως δύναμη κρούσης επί του πεδίου στις κουρδικές επαρχίες όταν χρειάζεται.
Το HUDA PAR, του οποίου το μακρύ όνομα είναι το Κόμμα του Ελεύθερου Σκοπού, και η Χιζμπουλάχ σημαίνουν στην πραγματικότητα το ίδιο πράγμα. Το ένα σημαίνει «κόμμα του Αλλάχ» στα αραβικά και το άλλο στα περσικά.
Οι άνθρωποι της κουρδικής υπαίθρου ανησυχούν για το HIZBULKONTRA
Το HUDA PAR έχει στο καταστατικό του ορισμένα αιτήματα, για να εξουδετερώσει την ιδεολογία του κουρδικού κινήματος. Δηλώνει ότι «Οι Κούρδοι θέλουν ανεξαρτησία και ομοσπονδία. Θέλει η κουρδική να είναι η επίσημη γλώσσα».
Αυτά τα αιτήματα είναι μια «παρουσίαση powerpoint με όραμα», την οποία οι πολιτικοί ισλαμιστές προετοιμάζουν χέρι-χέρι με το βαθύ κράτος, προκειμένου να δεσμεύσουν την εθνική συνείδηση των Κούρδων.
Η αλήθεια του θέματος κρύβεται στις εκατοντάδες δολοφονίες που διέπραξαν σε κουρδικές επαρχίες, ειδικά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90.
Εκπαιδευμένοι από την αστυνομία και συνεργαζόμενοι με την JİTEM, την παράνομη οργάνωση της στρατοχωροφυλακής, στόχοι της Χεζμπολάχ ήταν πατριώτες δημοσιογράφοι, Κούρδοι διανοούμενοι και ηγέτες της κοινής γνώμης του Κουρδικού Κινήματος Ελευθερίας.
Δρούσε σε περιοχές όπου η αστυνομία, το δικαστήριο και η φυλακή της πολιτείας δεν μπορούσαν να φτάσουν επίσημα, με «μία σφαίρα στο πίσω μέρος του λαιμού» ή «μια πετονιά που έπεφτε στο κεφάλι».
Φυσικά, η επίσημη αστυνομία και οι στρατιωτικοί ήταν οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της Χιζμπουλάχ κατά τη διάπραξη αυτών των δολοφονιών που μετέτρεψαν την περιοχή σε λουτρό αίματος. Αν δεν επαρκούσαν αυτοί, το κράτος θα στήριζε αυτούς τους αιματηρούς δολοφόνους με τον εισαγγελέα και τον δικαστή του.
Το MHP είχε πάντα τρία μισοφέγγαρα στα κοντάκια των μακρόκαννων όπλων των στρατιωτών, της αστυνομίας και των Ειδικών Επιχειρήσεων, που η Άγκυρα έστελνε στην περιοχή της Κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης τη δεκαετία του ’90, στα κοντάκια των πιστολιών, στα τατουάζ στα μπράτσα τους και στα συνθήματα που έγραψαν στους τοίχους.
Ο στρατός και η αστυνομία του κράτους, που χρησιμοποίησαν τις τρεις ημισελίνους του MHP, εκπαίδευσαν τους δολοφόνους της Χισμπουλάχ στα μέρη που ανήκαν στο κράτος και τους έβγαλαν στους δρόμους.
Στην πραγματικότητα, ο Halit Güngen, ο ανταποκριτής του περιοδικού 2000’e Doğru στο Diyarbakır, που ανήκει στον Πρόεδρο του Κόμματος Vatan, Doğu Perinçek, ο οποίος δεν έκρυψε την ανοιχτή υποστήριξή του στη Λαϊκή Συμμαχία, έγραψε το 1992 ότι οι Χιζμπουλάχ εκπαιδεύτηκαν στο Κέντρο Άμεσης Επέμβασης του Ντιγιάρμπακιρ. Ο Γκιουνγκέν σκοτώθηκε δύο μέρες μετά από αυτή την είδηση στο γραφείο του περιοδικού του Ντιγιαρμπακίρ.
Το ενδιαφέρον είναι ότι σήμερα το κόμμα Vatan του Perinçek και το χθεσινό πολιτικό κόμμα HUDA PAR της Χιζμπουλάχ συναντήθηκαν στη Λαϊκή Συμμαχία.
Δεδομένου ότι βρίσκονταν στην «αλυσίδα διοίκησης» του κράτους, οι κάτοικοι της περιοχής αποκαλούσαν τους δολοφόνους αυτούς «χιζμπουλκόντρα».
Αυτοί οι hezbulcontra πυροβολούσαν με μια σφαίρα στο λαιμό τον επιλεγμένο στόχο, στη μέση του δρόμου, έμπαιναν ανενόχλητοι στον λευκό όχημα με ψεύτικες πινακίδες, που χρησιμοποιούσε η κρατική αστυνομία με απλά ρούχα ή με ρούχα της JİTEM.
Όσοι βλέπουν τα δήθεν αιτήματα που έχει στο πρόγραμμά του το HUDA PAR για τους Κούρδους αναρωτιούνται, «πού είναι αυτός ο Devlet Bahçeli», «Πώς μπορεί το MHP να πει «ναι» σε αυτή τη συμμαχία;».
Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτα περίεργο σε αυτό.
Οι δυνάμεις ασφαλείας των τριών ημισελήνων στη δεκαετία του 1990 και η Χεζμπολάχ, ο δολοφόνος των πατριωτών Κούρδων που μεγάλωσαν, συναντώνται σε μια διαφορετική διάσταση στις σημερινές συνθήκες και ότι τόσο το MHP όσο και το HUDA PAR συμμετέχουν στη Λαϊκή Συμμαχία.
Αυτή είναι η «συμμαχία του αιώνα» που σχηματίστηκε από τον «αρχηγό του αιώνα» που πέρασε τις εξετάσεις με το «σεισμό του αιώνα» και την «πλημμύρα του αιώνα»: Οι δολοφόνοι του ΜΗΡ και του HUDA PAR είναι οι δολοφόνοι του ίδιου τυραννικού κράτους.
Πηγή: artigercek
Σχετικά
