Τα φώτα της δημοσιότητας έχουν δικαίως πέσει πάνω στην αντιπολίτευση της Τουρκίας και συγκεκριμένα στον ηγέτη του κεμαλικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος επιτέλους ανακηρύχθηκε υποψήφιος πρόεδρος για λογαριασμό της ενωμένης αντιπολίτευσης της Τουρκίας.
Οι κινήσεις είναι ταχύτατες, καθώς τα δύο στρατόπεδα (το τρίτο, οι Κούρδοι, είναι μετέωροι ακόμα ως προς το αν θα κατέβουν ανεξάρτητα) προσπαθούν να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερους πόντους εν όψει των εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για τις 14 Μαΐου.
Προσεταιρισμός της Χεζμπολάχ και των απογόνων του Ερμπακάν
Όμως και ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προχωρά σε κινήσεις, με το βλέμμα του στραμμένο σε μία ακόμα θητεία, άσχετα αν είναι νόμιμη ή όχι, καθώς, χτες έγινε γνωστή η προσχώρηση αμελητέων μεν από άποψη εκλογικής δύναμης, ιστορικών όμως από άποψη πιθανής επίκλησης νοσταλγίας, κομμάτων· τα κόμματα που ίδρυσαν οι Τουργκούτ Οζάλ και Μπουλέντ Ετζεβίτ.
Πέραν τούτων τις τελευταίες ώρες ο Ερντογάν βρίσκεται σε συζήτηση με το Κόμμα Ελεύθερου Σκοπού (HüDa Par), ένα ακροδεξιό, σουνιτικό, κουρδικό κόμμα μηδενικών ποσοστών, το οποίο όμως έχει… τρομοκρατικό υπόβαθρο.
Μετά την απόφαση να τερματιστεί ο ένοπλος αγώνας το 2002, ακτιβιστές της ομάδας Menzil της Χιζμπουλάχ ίδρυσαν μια ένωση με την ονομασία “Αλληλεγγύη με τους Καταπιεσμένους” το 2003. Το 2010 οργάνωσαν μαζική συγκέντρωση στο Ντιγιαρμπακίρ για να γιορτάσει την επέτειο των γενεθλίων του Μωάμεθ. Η τουρκική αστυνομία υπολόγισε ότι στην εκδήλωση συμμετείχαν 2 εκατομμύρια άνθρωποι, οι διοργανωτές είπαν πάνω από 2,5 εκατομμύρια άτομα. Λίγες μέρες μετά, ένα δικαστήριο στο Ντιγιάρμπακιρ διέταξε το κλείσιμο της Ένωσης για τους Καταπιεσμένους με την αιτιολογία ότι “διεξάγει δραστηριότητες για λογαριασμό της τρομοκρατικής οργάνωσης Χεζμπολάχ”. Η απόφαση επιβεβαιώθηκε από το Ακυρωτικό Δικαστήριο στις 11 Μαΐου 2012. Στα τέλη του 2012, το Κίνημα των Καταπιεσμένων ανακοίνωσε τη βούλησή του να ιδρύσει ένα πολιτικό κόμμα, βασικά για να αμφισβητήσει την ηγεμονία του αριστερού και κουρδικού εθνικιστικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας. Στις 17 Δεκεμβρίου 2012, ιδρύθηκε το Κόμμα Ελεύθερου Σκοπού (Hür Dava Partisi). Στις 9 Ιανουαρίου 2013 άνοιξε το γενικό αρχηγείο στην Άγκυρα.
Από την άλλη οΕρντογάν δεν ξεχνά τις ρίζες του. Βρίσκεται σε συζητήσεις με το κόμμα του μέντορά του, Νετζμετίν Ερμπακάν, Νέο Κόμμα Ευημερίας (YRP). Ιδρύθηκε από τον γιο του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας Νετζμετίν Ερμπακάν, Φατίχ Ερμπακάν, στις 23 Νοεμβρίου 2018. Το δόγμα του κόμματος, φαίνεται μεν από την πορεία που ακολουθεί η Τουρκία του Ερντογάν, αλλά πιο ξεκάθαρη εικόνα δίνει η φράση που χρησιμοποίησε ο αντιπρόεδρος της νεολαίας του κόμματος σε ομιλία στην Κωνσταντινούπολη: “Οι μέρες που θα κηρύξουμε τη Σαρία πλησιάζουν”. Το αυθεντικό κόμμα, του Νετζμετίν Ερμπακάν διαλύθηκε και απαγορεύτηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας το 1998 λόγω της ισλαμιστικής τους ατζέντας.
Οι αντιπρόεδροι
Σκέψεις έχει κάνει ο Τούρκος πρόεδρος και για τους πιθανούς αντιπροέδρους. Βλέποντας ότι η Εθνική Συμμαχία της αντιπολίτευσης εκμεταλλεύεται τη θέση του αντιπροέδρου για να την προσφέρει ως αντάλλαγμα για στήριξη στις εκλογές, ετοιμάζει και ο Ερντογάν παρόμοιες κινήσεις, κρατώντας όμως στο μυαλό του και το ζήτημα της διαδοχής.
Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρεται ότι ο ένας αντιπρόεδρος μπορεί να είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια λόγω της στρατηγικής θέσης της Τουρκίας, ενώ ο άλλος να είναι υπεύθυνος για την οικονομία. Το γεγονός ότι αυτά προβάλει ως προβλήματα για την Τουρκία ο Ερντογάν, ιδιαιτέρως από τη στιγμή που τα στόματα των ανθρώπων που αντιτίθενται στην αυταρχικότητα του Ερντογάν έχουν αρχίσει να ανοίγουν δειλά δειλά τις τελευταίες εβδομάδες, κρίνεται και ανησυχητικό.
Ειδικά αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι μεταξύ των ονομάτων που ακούγονται για τη θέση του ενός αντιπροέδρου είναι ο αρχηγός της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (MİT) της Τούρκίας, Χακάν Φιντάν, αλλά και ο Ιμπραΐμ Καλίν. Η αναβάθμιση σε τέτοιο βαθμό, ενός ανθρώπου όπως ο Φιντάν, μόνο τρόμο θα μπορούσε να προκαλέσει στους ψηφοφόρους. Από την άλλη αυτοί οι δύο θεωρούνται και οι άνθρωποι που ο Ερντογάν εμπιστεύεται περισσότερο από τον οποιονδήποτε.
Πέτρος Κράνιας
capital.gr
