Επιτέλους μετά από πολυετείς καθυστερήσεις και εγκληματική αδράνεια και
απραξία προηγούμενων κυβερνήσεων, τα υπερσύγχρονα ελικόπτερα ΝΗ90 έπειτα από
την σημερινή έγκριση από τη Βουλή της σύμβασης τεχνικής υποστήριξης θα είναι
ξανά διαθέσιμα και επιχειρησιακά!
Η σημερινή κοινοβουλευτική έγκρισης της κύρωσης της σύμβασης τεχνικής
υποστήριξης ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ ανοίγει τον δρόμο για την απόκτηση και
απρόσκοπτη έλευση ανταλλακτικών ώστε τα καθηλωμένα ελικόπτερα με χαμηλές
διαθεσιμότητες να βρεθούν στους αιθέρες.
Ταυτοχρόνως, με την υπογραφή της 6ης τροποποίησης της αρχικής σύμβασης ανοίγει
ο δρόμος για την απόκτηση των άλλων έξι υπερσύγχρονων ελικοπτέρων. Μέχρι
σήμερα έχουν παραληφθεί 14 ελικόπτερα των οποίων οι δυνατότητες και επιδόσεις
είναι πραγματικά αξιοζήλευτες.
Τα ελικόπτερα ΝΗ90 διακρίνονται για τη ταχύτητα τους, την ακτίνα δράσης και τη
μεταφορά προσωπικού και ειδικά ομάδων ειδικών δυνάμεων σε δυσπρόσιτα σημεία
όπως βραχονησίδες στο Ανατολικό Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα. Δύναται να
επιχειρούν νύχτα και με δυσμενείς συνθήκες με απόλυτη ασφάλεια για το
μεταφερόμενο προσωπικό καθότι διαθέτουν ένα κυριολεκτικά τελευταίας γενιάς
πιλοτήριο.
Ενδεικτικά αναφέρουμε πως τα ελικόπτερα ΝΗ90 είναι τέταρτης γενιάς και μπορούν
μεταφέρουν ομάδες και στελέχη των ελληνικών μονάδων ειδικών επιχειρήσεων
αθέατα και γρήγορα σε περιοχές ενδιαφέροντος όπως το σύμπλεγμα της Μεγίστης
περίπου σε 1,5 ώρα από την Αττική.
Η επιχειρησιακή αξιοποίηση των ελικοπτέρων ΝΗ90 συνοψίζεται στη ταχεία
μεταφορά επίλεκτων δυνάμεων στην επικράτεια όπου απαιτείται ημέρα και νύχτα
και υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Ειδικά για τις Ειδικές Δυνάμεις – Ειδικές
Επιχειρήσεις τα ελικόπτερα ΝΗ90 είναι απαραίτητα για τις αποστολές που
καλούνται να ανταποκριθούν.
Η υπόθεση των ΝΗ90 είναι ακόμη μια περίπτωση αδιαφορίας, αδράνειας και
αδιανόητης αμέλειας διαχρονικών κυβερνήσεων και φυσικών ηγεσιών των Ενόπλων
Δυνάμεων με λιγοστές εξαιρέσεις όπως ο πρώην Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χρήστος
Μανωλάς. Και ο λόγος που γράφουμε το όνομα του είναι γιατί πρέπει να υπάρχει
αναγνώριση σε όσους προσπάθησαν και συνέβαλαν.
Οι ευθύνες όσων αδιαφόρησαν και αδράνησαν πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά την
ελληνική κοινή γνώμη και το πολιτικό σύστημα. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε
υπερσύγχρονα ελικόπτερα και τα πλήρωσε πανάκριβα και δυστυχώς για πάνω από 15
έτη δεν πετούσαν. Για μερικές δεκάδες εκατομμύρια ελικόπτερα πολύτιμα για τον
ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό παράμεναν ανεκμετάλλευτα.
Συνεπώς, δεν ήταν θέμα χρημάτων αφού το κονδύλι για την υποστήριξη δεν
ξεπερνούσε τα 70-80 εκατομμύρια (ανάλογα πάντα τα χρόνια που διαρκεί η σύμβαση
υποστηρίξης). Ήταν θέμα αδιαφορίας.
Ας ελπίσουμε το μάθημα των ελικοπτέρων να αποτελέσει πάθημα για τις επόμενες
πολιτικές και φυσικές ηγεσίες.
