Η ζήτηση για το προϊόν, όπως µεταφέρουν στην Agrenda καλλιεργητές ακτινιδίου, συνεταιριστές, αλλά και διακινητές, κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα. «Πάµε πάρα πολύ καλά µέχρι στιγµής. Έχουν κάνει ήδη την εµφάνισή τους έµποροι από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό και κάποια µέλη µας έχουν κλείσει από τώρα την παραγωγή των κτηµάτων τους µε τιµές στο 1 και στο 1,05 ευρώ το κιλό, αν και η συγκοµιδή θα ξεκινήσει µετά τις 20 Οκτωβρίου», µας είπε ο Γιάννης Μιχαλήτσιος, πρόεδρος του ΠΕΣΚΟ Κονταριώτισσας και Αγίου Σπυρίδων στην Πιερία.
Επικεφαλής µιας οργάνωσης που διαχειρίζεται εκτάσεις περίπου 10.000 στρεµµάτων ακτινιδίου, ο κ. Μιχαλήτσιος σηµειώνει ότι η ποιότητα φέτος είναι υψηλή και σε συνδυασµό µε τη µεγάλη ζήτηση, δηµιουργεί τις προϋποθέσεις για να έχουµε µια σηµαντική άνοδο στην τιµή παραγωγού σε σχέση µε τα κατά µέσο όρο 0,70 – 0,75 ευρώ το κιλό που καρπώθηκε πέρυσι το προϊόν. Αύξηση τουλάχιστον 20% συγκριτικά µε τις τιµές στην περσινή εµπορική σεζόν, διαβλέπει, βάσει της ζήτησης και ο Στέλιος Μερµελέγκας από την οµάδα παραγωγών Kavala Coop, η οποία ήδη πληρώθηκε πρώιµες ποικιλίες µε 0,90-0,92 ευρώ το κιλό.
Η οργάνωση δε, φέτος για πρώτη φορά θα αποθηκεύσει την παραγωγή της ανάλογα µε τη ξηρά ουσία και την πίεση σαρκός, θεωρώντας πως αυτά τα στοιχεία θα παίζουν καίριο ρόλο εφεξής και στην τιµή. Εκτός από την άνοδο της τιµής, ωστόσο, φέτος αυξηµένη θα είναι και η εγχώρια παραγωγή ακτινιδίου, δεδοµένου ότι σταδιακά καθίστανται παραγωγικά και τα νέα κτήµατα που φυτεύονται διαρκώς. Ο πρόεδρος της Ζευς Ακτινίδια, ∆ηµήτρης Μανώσσης, εκτιµά πως η χώρα µας θα υπερβεί τους 250.000 – 260.000 τόνους.
Η χώρα µας φέτος όσον αφορά το προϊόν, αναµένεται να καταταχτεί δεύτερη στη λίστα των µεγαλύτερων παραγωγών ακτινιδίου διεθνώς (εξαιρουµένης της Κίνας για την οποία δεν υπάρχουν προς το παρόν στοιχεία γαι την εν λόγω καλλιέργεια), πίσω µόνο από τη Νέα Ζηλανδία, υποσκελίζοντας τη γειτονική Ιταλία. Η καθίζηση της ιταλικής παραγωγής, άλλωστε, είναι η παράµετρος που, σε µεγάλο βαθµό, καθιστά ανάρπαστο το ελληνικό ακτινίδιο και ως εκ τούτου ωθεί την τιµή παραγωγού σε πρωτόγνωρα υψηλά επίπεδα.
«Η Ιταλία έχει πάθει πανωλεθρία. Η παραγωγή της θα είναι σίγουρα κατά τουλάχιστον 25% σε σχέση µε πέρυσι, που ήταν κακή χρονιά. Και δεν είναι µόνο ποσοτικό το πρόβληµά τους, αλλά και ποιοτικό» µας είπε ο Άγγελος Ξυλογιάννης, υπεύθυνος πωλήσεων του Α.Σ.Ε.Α. Άρτας, προσθέτοντας ότι «τη µείωση παραγωγής τη συνδέουν µε το βακτήριο της ακτινιδιάς. Μια ασθένεια που πρέπει να αποτρέψουµε να έρθει στην Ελλάδα».
Για τους διακινητές και τους εµπόρους «είναι ίσως η πιο δύσκολη περίοδος των τελευταίων χρόνων. Οι παραγωγοί ζητούν αυξηµένες τιµές, αλλά τα υλικά συσκευασίας έχουν ανατιµηθεί τουλάχιστον 20%, το κόστος ενέργειας έχει εκτιναχθεί και τα µεταφορικά για να στείλεις ένα κοντέινερ σε ΗΠΑ, Καναδά ή Αργεντινή κυµαίνεται πλέον στα 8.000 – 9.000 ευρώ», λέει ο Χρήστος Κολιός, πρόεδρος του οµώνυµου οµίλου από την Άρτα και της Εθνικής ∆ιεπαγγελµατικής Οργάνωσης Ακτινιδίου.
Υψηλότερες τιμές τοις μετρητοίς δίνουν οι ξένοι έμποροι
Ένας ακόµη κίνδυνος, ωστόσο, που υπογραµµίζεται από το σύνολο των συνοµιλητών µας είναι να χαθεί ο έλεγχος ενός µέρους της διακίνησης του προϊόντος από τα ελληνικά χέρια. Κι αυτό γιατί κυρίως οι έµποροι από την Ιταλία, αλλά και την Ισπανία (κατά ένα σενάριο λειτουργώντας σαν «µπροστινοί» της Zespri), έχοντας εύκολη πρόσβαση σε φθηνή χρηµατοδότηση, µπορούν µε άνεση να δίνουν υψηλότερες τιµές και µάλιστα τοις µετρητοίς, ενίοτε και µε µέρος της συναλλαγής στη γκρίζα οικονοµία. «Η χρηµατοδότηση που έχουν αυτοί για κεφάλαιο κίνησης επιβαρύνεται µε επιτόκιο 0,5% ή 1%, ενώ εµείς αν κάνουµε τέτοια κίνηση θα πάµε στην καλύτερη περίπτωση στο 4,7% και στη χειρότερη στο 7% – 8%, οπότε το κόστος χρήµατος θα µας φάει το όποιο κέρδος. Τη µεγάλη πανωλεθρία θα την πάθουν οι συνεταιρισµοί, αλλά δεν θα τη γλιτώσουν ούτε και οι ιδιώτες έµποροι», ανέφερε ο κ. Ξυλογιάννης, ενώ ανάλογους προβληµατισµούς διατύπωσαν τόσο ο κ. Κολιός, όσο κι ο εκπρόσωπος της οµάδας παραγωγών Kavala Coop, ο οποίος ζήτησε να υπάρξει στήριξη για να αναπτυχθούν υποδοµές αποθήκευσης, καθώς σε λίγα χρόνια θα προκύψει πρόβληµα, µε την αύξηση της παραγωγής.
Την ανάγκη να µη φεύγουν τα ελληνικά ακτινίδια ατυποποίητα από το χωράφι, τόνισε ο ∆ηµήτρης Μανώσσης, σηµειώνοντας πως εκτός από τη φήµη τους, που κινδυνεύει να τρωθεί στο εξωτερικό, µεγάλη ζηµιά γίνεται και στην εσωτερική αγορά, διότι χάνονται έσοδα από το κύκλωµα της βιοµηχανίας συσκευασίας, των µεταφορών κλπ.
