Ή θα επιχειρηθεί µια οργανωµένη ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τοµέα, η οποία θα δίνει νέο περιεχόµενο στο ρόλο του επαγγελµατία αγρότη, λαµβάνοντας υπόψη τις σύγχρονες διεθνείς τάσεις αλλά και τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας…
Ή θα αναζητηθεί ένα τελείως διαφορετικό µοντέλο, µε την ανάθεση της αγροτικής δραστηριότητας σε µεγάλα επιχειρηµατικά σχήµατα και διεθνή funds και ακολούθως, τη µετατροπή των σηµερινών αγροτών και των διαδόχων τους σε αγρεργάτες.
Ως τρίτη λύση πλανάται το ενδεχόµενο να δοθεί χώρος σε ένα υβριδικό µοντέλο, το οποίο θα διασώζει ένα µικρό µέρος του υπάρχοντος αγροτικού δυναµικού, κυρίως µέσω της συµµετοχής του και σε επόµενα στάδια της αλυσίδας αξίας (µεταποίηση και εµπορία) κι όλα τ’ άλλα… στα funds.
Με τη δυναµική που έχουν πάρει τα πράγµατα διεθνώς, κανείς δεν µπορεί να αποκλείσει τίποτα. Γνώµη της Agrenda είναι πως η γεωγραφική και πολιτισµική θέση της χώρας αφήνει περιθώρια για έναν νέο σχεδιασµό. Τέτοιο που θα αξιοποιεί αποτελεσµατικά δυναµικό, γνώση, υποδοµές και τεχνολογία, προς όφελος των τοπικών κοινωνιών. Έναν σχεδιασµό που θα βασίζεται σε παγιωµένες αξίες και ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει τη βιώσιµη λειτουργία µονάδων (προσωπικών, οικογενειακών, εταιρικών, συνεταιριστικών) προάγοντας την ιδέα της αυτοαπασχόλησης και της ατοµικής πρωτοβουλίας µε σύγχρονο πνεύµα.
Αντίθετα, είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους η υποστήριξη της πρωτογενούς παραγωγής από σύνθετα και µεγάλα επιχειρηµατικά σχήµατα ή εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων (funds) σε µια χώρα µε τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας θα ευοδωθεί δύσκολα, τουλάχιστον σε ορατό χρόνο.
Το ανάγλυφο του εδάφους, η κατάτµηση του κλήρου και η έλλειψη έµπειρου δυναµικού (διαθέσιµου για το σκοπό αυτό), αυξάνουν το ρίσκο και καθιστούν το εγχείρηµα επισφαλές. Άλλωστε, η ίδια η υφή της δραστηριότητας είναι εκτεθειµένη σε φυσικούς κινδύνους, η κάλυψη των οποίων είναι δύσκολο προς το παρόν να οργανωθεί.
Για όλους αυτούς τους λόγους, πριν οι ιθύνοντες αφήσουν τα πράγµατα στην τύχη τους και στη µέριµνα των αγορών, καλό είναι να το ξανασκεφτούν. Agrenda