Παπα-Φώτης, ο διά Χριστόν σαλός: Δεν πατούσε στο πεζοδρόμιο, αιωρείτο!
20 Οκτωβρίου 2020
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Η κ. Βίκυ Β. με πολύ συγκίνηση κατέθεσε την εξής προσωπική της εμπειρία:
«Είχα ακούσει πολλά για τον παπα-Φώτη και ήθελα κάποτε να τον συναντήσω.
Δυστυχώς όμως αυτό στάθηκε αδύνατο για πολλά χρόνια. Ήταν πολύ βεβαρημένο το πρόγραμμά μου, λόγω της υφής της εργασίας μου.
Το 1999 συνταξιοδοτήθηκα. Βαδίζοντας λοιπόν εκείνη τη χρονιά, προς το Μακρύ Γιαλό, περιοχή της πόλης μας [της Μυτιλήνης], είδα λίγα μέτρα εμπρός μου έναν κοντό καλόγερο.
Ήταν ο παπα-Φώτης!
Εκείνο όμως που παραξένεψε εμένα και έναν διερχόμενο ταξιτζή ήταν όχι το ασκητικό παρουσιαστικό του Γέροντα, αλλά το ότι ο παπα-Φώτης δεν περπατούσε, δεν πατούσε πάνω στο πεζοδρόμιο, αιωρείτο!
Είχα καθηλωθεί να τον βλέπω με θαυμασμό και συγκίνηση. Ο ταξιτζής είδε κι αυτός το παράξενο αυτό θέαμα και μια κοιτούσε εμένα και μια τον παππούλη.
Ο παπα-Φώτης είδε πως τον βλέπουμε, κατάλαβε πως τον θαυμάζουμε και με γρηγοράδα μπαίνει μέσα στο ταξί, βάζει τις φωνές στον αποσβολωμένο ταξιτζή λέγοντάς του:
– Άντε προχώρα, πάμε να φύγουμε, μη χαζεύεις.
Αμέσως με τις φωνές του γκρέμισε την όμορφη αυτή εντύπωσή μας. Αυτό ήθελε εκείνος».
Από το βιβλίο του πατρός Αθανασίου Γιουσμά, «Παπα-Φώτης, ο διά Χριστόν σαλός», (1912-2010).