Την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση σε όχημα του ΕΦΚΑ τα μεσάνυχτα της Πέμπτης 20 Μαΐου στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, ανέλαβε η αναρχική ομάδα «Μέτωπο Ταξικής Αλληλεγγύης», όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση, που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου.
«Η ενέργειά μας που αποτελεί μέρος της Επιχείρησης -Τάξη εναντίον Τάξης- αποτελεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς το κράτος και την εργοδοσία: οι ζωές και η αξιοπρέπεια μας είναι φλέγοντα ζητήματα. Η ασφάλεια στην εργασία μας δεν είναι προνόμιο, ούτε δικαίωμα προς υπεράσπιση και διεκδίκηση. Είναι αποκλειστικό καθήκον κάθε εργοδότη που οφείλει να σέβεται τους εργαζόμενους», αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση.
Η φωτιά προκάλεσε σημαντικές φθορές στο σταθμευμένο όχημα καθώς και σε διπλανό του.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
“Όσοι και όσες απο εμάς επιβιώνουμε ακόμα, ενώ καθημερινά γονατίζουμε για να τροφοδοτήσουμε την αναπαραγωγή του κεφαλαίου, ξέρουμε πολύ καλά πως η εργατική τάξη είναι για τα αφεντικά μια μεγάλη δεξαμενή εισοδισμού. Καταληστεύουν την εργασιακή μας δύναμη, ξεπουλάνε το αίμα και τον χαμό μας και δε λογοδοτούν ποτέ και σε κανέναν. Αλλά δε φταίνε μόνο αυτοί. Φταίμε και όλοι εμείς που δε τιμάμε τοχαμό μας και συνεχίζουμε να σκύβουμε το κεφάλι, να υπηρετούμε, να ανεχόμαστε, να ζούμε σα σκλάβοι στον πολιτισμένο μεσαίωνα. Αυτή η συνθήκη θα σταματήσει εδώ και τώρα.
Τρομοκρατία είναι η μισθωτή σκλαβια
Αν υπάρχει κάτι πιο χυδαίο απο την ίδια την εκμετάλλευση, είναι οι συνθήκες εκείνες που την κανονικοποιούν. Οι συνθήκες που κάνουν το άδικο να δικαιώνεται. Που κάνουν το λάθος να φαντάζει ολόσωστο. Είναι η ίδια η ανάγκη για επιβίωση, για να βγάλεις ένα μεροκάματο, που τείνει να αφαιρέσει οποιαδήποτε έννοια διαπραγμάτευσης των όρων εκμετάλλευσής σου. Η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία αποτελεί κανόνα στις πιάτσες, την ίδια στιγμή που οι υπηρεσιακοί έλεγχοι για την προάσπιση των εργαζομένων αποτελούν παρελθόν. Και δεν είναι πως οι ελεγκτικοί μηχανισμοί κάνουν απλά τα στραβά μάτια, είναι πως το κράτος και τα αφεντικά έχουν θεσμοθετήσει έναν ολόκληρο μηχανισμό υποστήριξης και υπεράσπισης, οχυρώνοντας τα καπιταλιστικά συμφέροντα.
Και αν υπάρχει κορυφή στην αηδία, τη συναντάς στο συνταξιοδοτικό. Δουλεύεις μια ζωή για τις τσέπες των αφεντικών και ενώ σου κλέβουν καθημερινά ώρες, ιδρώτα και αίμα, σου στερούν ακόμα και τη «λύτρωση». Ποιος μπορεί να ξεχάσει πως ολόκληρα δισεκατομμύρια από τις εισφορές της βάσης αποτέλεσαν επενδυτικό κεφάλαιο για τους κρατιστές που τζογάραν τα δικά μας χρήματα για να αυξήσουν τα πλούτη τους. Πως φτάσαμε στο πλαστικό και ανύπαρκτο χρήμα, αφού τα μεγάλα αφεντικά αφανίσαν τα κρατικά ταμεία;
Τα τελευταία δέκα χρόνια μνημονιακής σκλαβιάς, τα μάτια μας έχουν δεί ότι δε μπορεί να συλλάβει η λογική: κλοπές συντάξεων όπως η 13η και η 14η, συνεχείς ληστρικές επιδρομές στα ποσά και τα συνταξιοδοτικά προγράμματα, μονιμοποίηση των αυξήσεων στα ηλικιακά όρια ενώ ταυτόχρονα επιβάλλονται ποινές και πρόστιμα που αφαιρούν και άλλα χρήματα. Χρήματα που δε μας χαρίστηκαν αλλά τα δουλέψαμε, τα καταθέσαμε όσο μας κλέβαν τη ζωή και την εργατική δύναμη και τώρα θέλουν να αποτελειώσουν και αυτά. Ακόμα και στην πανδημία ακούγαμε αφεντικά να ζητάν ακόμα και τα κρατικά επιδόματα πρόνοιας και κοινωνικής μέριμνας λες και είναι δικά τους. Λες και οι ζωές μας τους ανήκουν. Αν κάποιοι βλέπουν στα μάτια μας μοντέρνα σκλαβοπάζαρα, τότε κάτι πάει πολύ λάθος.
Καμιά ειρήνη με τα αφεντικά
Η ανοχή μας μπροστά στην εργοδοτική ασυδοσία και την ατιμωρησία έχει υπερβεί κάθε όριο. Δε θα αφήσουμε τις ζωές μας, λάφυρο στα χέρια του κράτους και των αφεντικών. Θα παλέψουμε μαχητικά να υπερασπιστούμε στην πράξη τα ταξικά μας συμφέροντα, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας. Ενισχύοντας το συντονισμό μαχητικής υπεράσπισης των ταξικών αντιστάσεων, αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τον εμπρησμό οχήματος του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης στην περιοχή της Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης, το βράδυ της Πέμπτης 20 Μάη. Η ενέργειά μας που αποτελεί μέρος της Επιχείρησης -Τάξη εναντίον Τάξης- αποτελεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς το κράτος και την εργοδοσία: οι ζωές και η αξιοπρέπεια μας είναι φλέγοντα ζητήματα. Η ασφάλεια στην εργασία μας δεν είναι προνόμιο, ούτε δικαίωμα προς υπεράσπιση και διεκδίκηση. Είναι αποκλειστικό καθήκον κάθε εργοδότη που οφείλει να σέβεται τους εργαζόμενους.
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο έρχεται να θεσμοθετήσει την θεμελίωση της βίας και της εκμετάλλευσης που ασκεί το κράτος και οι εργοδότες στο κοινωνικό σώμα. Μέσα από ένα σύνολο βαθιά αντιδραστικών ρυθμίσεων πραγματοποιούν την πιο κεντρική επιδρομή στα εργασιακά συμφέροντα, τις ελευθερίες και τις αντιστάσεις που επιδιώκουν να τα περιφρουρήσουν. Μέσα από τη στήριξη των σωματείων βάσης και των ταξικών πρωτοβουλιών αντίστασης και τη συγκρότηση ενός μαχητικού μετώπου προλεταριακής αντεπίθεσης ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη μάχη. Αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κουρελόχαρτο που θα καεί στα οδοφράγματα της ταξικής πάλης και του κοινωνικού πολέμου που μαίνεται.
Όλοι και όλες στους δρόμους της αντίστασης
Για τη συγκρότηση του προλεταριακού μετασχηματισμού
Για την ολομέτωπη σύγκρουση με την αστική τάξη
Επιχείρηση –Τάξη εναντίον Τάξης-
Μέτωπο Ταξικής Αλληλεγγύης-Πυρήνας Εργατικής Ανυπακοής’.
