Η επίκληση της ανάγκης για χάραξη εθνικής στρατηγικής γίνεται πολύ συχνά στη χώρα µας, ενίοτε και ως… πρόταση διαφυγής, ειδικών και µη περί τα αγροτικά ζητήµατα. Ωστόσο, όταν προέρχεται από τα χείλη του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης έχει άλλη αξία. Ειδικά όταν πρόκειται για την περιγραφή της «νέας εθνικής στρατηγικής», τα πράγµατα γίνονται σοβαρά. Σε κάθε περίπτωση, ένας υπουργός δεν µπορεί να µένει στα όρια της ευχής, καθώς είναι αυτός που διαθέτει και το µαχαίρι και το πεπόνι. Πολλώ δε µάλλον να βαφτίζει «εθνική στρατηγική» στοιχειώδεις επιδιώξεις και επιβεβληµένη διαχείριση καταστάσεων, όπως ήταν π.χ. οι έκτακτες ενισχύσεις λόγω της πανδηµίας.
Για του λόγου το αληθές, παρατίθεται απόσπασµα ανακοίνωσης που εξέδωσε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, σε συνέχεια τοποθέτησης του υπουργού από το βήµα του forum των ∆ελφών, όπου αναφέρεται επί λέξει:
Περιγράφοντας τις προτεραιότητες της νέας Εθνικής Στρατηγικής ο κ. Λιβανός υπογράµµισε επτά σηµεία:
- Η άµεση στήριξη του αγροτικού κόσµου, ιδιαίτερα εν µέσω των πρωτόγνωρων συνθηκών της πανδηµίας του covid.
- Η ένταξη έργων υποδοµής και ψηφιακού εκσυγχρονισµού του αγροτικού τοµέα στο Ταµείο Ανάκαµψης
- Η ενίσχυση της αγροτικής εκπαίδευσης & κατάρτισης ει δυνατόν από το νηπιαγωγείο και ιδίως ταχύρρυθµα µαθήµατα για όσους ενδιαφέρονται να γίνουν αγρότες.
- Η ενδυνάµωση των ελέγχων για να «χτυπήσουµε» τις παράνοµες ελληνοποιήσεις και να προστατεύσουµε τους Έλληνες καταναλωτές και παραγωγούς
- Η προώθηση της εξωστρέφειας µέσω της άσκησης πολυεπίπεδης εξωτερικής πολιτικής και της ανάπτυξης κέντρων καινοτοµίας για την αγροδιατροφή.
- Η αντιµετώπιση της κλιµατικής αλλαγής και η αποτελεσµατικότερη διαχείριση των φυσικών πόρων.
- Η διατύπωση και τεκµηρίωση ενός ολοκληρωµένου προγράµµατος για την Ελληνική ∆ιατροφή και τα ελληνικά προϊόντα µας.
Είναι πολλοί οι σοφοί που ύµνησαν κατά καιρούς τη σιωπή. Ίσως στην προκειµένη περίπτωσή, το θέµα να αποδίδει καλύτερα η προσέγγιση του Αρχαίου Έλληνα Φιλόσοφου Πυθαγόρα (µαθηµατικού, γεωµέτρη και θεωρητικού της µουσικής), ο οποίος υποστήριζε ότι «ή πρέπει να σιωπήσεις ή να πεις κάτι καλύτερο από τη σιωπή».
