Έχουν περάσει 23 χρόνια από το θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μίας προσωπικότητας που άφησε το στίγμα της στην πολιτική σκηνή της χώρας. Ο γνωστός πολιτικός είχε ιδρύσει το γνωστό μέχρι τις μέρες μας κόμμα Νέα Δημοκρατία το 1974 και όπως κατέγραψε η σύγχρονη ιστορία, πολλές ήταν οι φορές που η αναμέτρηση στις εκλογές ήταν μάχη σώμα με σώμα μεταξύ του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του πολιτικού του αντίπαλου, Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1907 και απεβίωσε στις 23 Απριλίου 1998. Διετέλεσε τέσσερις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας και δύο φορές Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τα επιτεύγματά του στην πολιτική σκηνή είναι πολλά, με το όνομά του να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το Ελληνικό οικονομικό θαύμα αλλά και την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών. Εκτός από τα επιτεύγματά του, είναι γνωστός για την περίφημη φράση «η χώρα έχει μεταβληθεί σε απέραντο φρενοκομείο», η οποία έμεινε για πάντα χαραγμένη στη σύγχρονη ιστορία.
Με αφορμή την επέτειο των 23 ετών από το θάνατό του, ανατρέχουμε σε δύο περιστατικά της ζωής του Κωνσταντίνου Καραμανλή που άφησαν ιστορία.
Κωνσταντίνος Καραμανλής: Η φράση που έμεινε στην ιστορία
Είναι οι πρώτες ημέρες του 1989 και συγκεκριμένα 11 Ιανουαρίου. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής παραμένει στο σπίτι του στην Πολιτεία και δεν δείχνει διάθεση να αναμειχθεί στη δημόσια ζωή. Εκείνη την περίοδο είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο Κοσκωτά και το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν σε «πόλεμο» με τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη. Ακραία πόλωση επικρατούσε στο πολιτικό σκηνικό της χώρας και οι σχέσεις ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση βρισκόταν στο «κόκκινο». Ο «Εθνάρχης» απείχε από την πολιτική κρίση, καθώς με απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου δεν είχε ανανεωθεί η θητεία του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Μετά από χρόνια σιωπής, αποφασίζει, όμως, να σχολιάσει τα τεκταινόμενα. «Τα πρωτοφανή γεγονότα που σημειώνονται τον τελευταίο καιρό στον τόπο μας δημιουργούν την εντύπωση ότι η Ελλάς μετεβλήθη σε απέραντο φρενοκομείο» λέει και η φράση του ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως.
Ορισμένοι υποστήριξαν ότι αφορμή στάθηκε η πρόταση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ τον καλέσουν ως μάρτυρα στην Βουλή για το σκάνδαλο Κοσκωτά γιατί είχε συναντήσει κάποτε τον μεγαλοτραπεζίτη σε μια δεξίωση. Άλλοι θεώρησαν ότι αναφερόταν στις παράδοξες πολιτικές ζυμώσεις της ΝΔ με τον Συνασπισμό και κάποιοι είπαν ότι εκδήλωσε την αντίρρησή του στην πρόσφατη τότε υιοθέτηση του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής. Όποια και αν ήταν πάντως η αφορμή, με την ακρίβεια της διαπίστωσης δεν διαφώνησε κανείς.
Ο χαρακτηρισμός του θεωρήθηκε απόλυτα εύστοχος παρότι μετέπειτα υπήρξαν διάφορες ερμηνείες. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έμεινε μακριά από το σκάνδαλο του ’89 και διαφώνησε με την απόφαση της ΝΔ και του Ενιαίου Συνασπισμού να παραπέμψουν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Λέγεται πως τότε στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας την επίσης ιστορική φράση: «Έναν τέως πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις φυλακή· τον στέλνεις σπίτι του».
Το άγνωστο επεισόδιο Καραμανλή και Ωνάση
Ήταν αρχές Οκτωβρίου του 1961. Είχαν μείνει λίγες εβδομάδες μέχρι την κρίσιμη αναμέτρηση των βουλευτικών εκλογών. Τα δύο «αντιμαχόμενα στρατόπεδα», η ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις) με ηγέτη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και η Ένωσις Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, βρίσκονταν εν μέσω μίας επεισοδιακής προεκλογικής περιόδου, που θα καθόριζε το επερχόμενο αποτέλεσμα.
Η mixanitouxronou.gr αναφέρει ότι εκείνες τις ημέρες ο Αριστοτέλης Ωνάσης επέστρεφε με το ιδιωτικό του αεροσκάφος στην Αθήνα. Μόλις πάτησε το πόδι του στην πρωτεύουσα, έλαβε μία απρόοπτη πρόσκληση. Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής του ζητούσε να τον επισκεφθεί στο σπίτι του, χωρίς να διευκρινίζει το λόγο της συνάντησης. Ο εφοπλιστής αποδέχθηκε την πρόσκληση και το ίδιο βράδυ πέρασε το κατώφλι της οικίας Καραμανλή.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της γνωστής εφημερίδας «Νεολόγος Πατρών», μόλις ο Ωνάσης μπήκε στο δωμάτιο που τον περίμενε ο Καραμανλής, βρέθηκε αντιμέτωπος με κάτι εντελώς απρόσμενο. Ο Έλληνας πρωθυπουργός τον αντίκρισε και άρχισε νατου φωνάζει, ενώ ταυτόχρονα πλησίαζε απειλητικά προς το μέρος του.
Ο Καραμανλής είχε πληροφορίες που ήθελαν τον εφοπλιστή να χρηματοδοτεί την εκστρατεία του πολιτικού του αντιπάλου. Ήταν τόσο εξοργισμένος που δεν αρκέστηκε στις κραυγές. Άρπαξε τον Ωνάση από το πέτο του σακακιού και άρχισε να τον τραντάζει. Παράλληλα, με το σώμα του, τον εμπόδιζε να βγει από το δωμάτιο. Ο Ωνάσης, φανερά αιφνιδιασμένος, άργησε μερικά δευτερόλεπτα να αντιδράσει. Αλλά ανταπάντησε με ήρεμη και σταθερή φωνή: «Πάρε το χέρι σου, γιατί το δικό μου είναι πιο μακρύ από το δικό σου»!
Ο Καραμανλής όμως συνέχισε, δεν έκανε πίσω. «Με διαλύσατε ρε! Θέλεις να υποστηρίξεις αυτόν τον Βενιζέλο!», είπε και ύστερα, σύμφωνα με την εφημερίδα «ξεστόμισε μία ακατανόμαστη ύβρη για τον Σοφοκλή Βενιζέλο».
«Θα φύγω ρε, θα πάω στο χωριό μου, αλλά να ιδώ τι θα γίνετε χωρίς εμένα!» Σε αυτό το σημείο, η υπομονή του Ωνάση είχε εξαντληθεί. «Αν δε με αφήσεις αμέσως, θα σου δώσω δυο χαστούκια, να ιδώ τότε πώς θα κάνεις προεκλογική περιοδεία». Και με μια απότομη κίνηση ξέφυγε από τα χέρια του Καραμανλή και βγήκε από την πόρτα του γραφείου του.
.
.
