του Κώστα Σαρικά
Κάθε άλλο παρά τυχαία φαίνεται ότι είναι τα περιστατικά που συγκλόνισαν τις
τελευταίες 48 ώρες την Τουρκική πολεμική αεροπορία. Η συντριβή αεροσκάφους
NF-5 της ομάδας επιδείξεων «Turkish Stars» κοντά στο αεροδρόμιο της Konya η
οποία είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του κυβερνήτη όπως και το διπλό ατύχημα
κοντά στη Σμύρνη όταν δύο εκπαιδευτικά KT-1 κατέπεσαν στη θάλασσα με τους δύο
ιπτάμενους να προλαβαίνουν να εκτιναχθούν και να διασωθούν.
Οι προσπάθειες που καταβάλει όπως φαίνεται η TuAF να δείξει ότι ξεπερνά τις
συνέπειες που της προκάλεσε η απόπειρα πραξικοπήματος φαίνεται ότι δεν μπορούν
να κρύψουν την πραγματικότητα. Από τον Ιούλιο του 2016 οι πληροφορίες που
φτάνουν από αντιφρονούντες αλλά και ανεξάρτητα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης
αναφέρουν ότι «καρατομήθηκαν» 38 Ανώτατοι Αξιωματικοί της Τουρκικής αεροπορίας
όμως η μεγάλη «σφαγή» έγινε στους ιπτάμενους. Από τους 1.350 και έπειτα από το
πογκρόμ διώξεων στις τάξεις της TuAF παρέμειναν μόλις 680. Ουσιαστικά η μισή
«μάχιμη» αεροπορία τέθηκε εκτός ενώ όσοι απέμειναν έως και σήμερα σχεδόν πέντε
χρόνια μετά ζουν με τον φόβο. Αφού συχνά ασκούνται συμπληρωματικές διώξεις
ακόμα και σε εν ενεργεία αξιωματικούς.
Πολεμικές Μοίρες οι οποίες πρωτοστάτησαν στην απόπειρα πραξικοπήματος έκλεισαν
ενώ άλλες απομακρύνθηκαν από την Άγκυρα υπό τον φόβο νέας απόπειρας μαχητικών
να προσεγγίσουν και να χτυπήσουν κυβερνητικά κτήρια και κυρίως το «παλάτι» του
Ταγίπ Ερντογάν. Όμως οι συνέπειες όπως έχουν διαπιστώσει κατ’ επανάληψη οι
Έλληνες ιπτάμενοι και πάνω από το Αιγαίο είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς στις
πτητικές ικανότητες των Τούρκων αεροπόρων αφού δεκάδες έμπειροι ιπτάμενοι και
εκπαιδευτές απομακρύνθηκαν και το βάρος κλήθηκαν να σηκώσουν νέοι, άπειροι
πιλότοι ή ακόμα και παλιότεροι ιπτάμενοι οι οποίοι «επιστρατεύτηκαν»
ουσιαστικά με το ζόρι ακόμα και από την πολιτική αεροπορία. Έως και ιπτάμενοι
από το «φιλικό» Πακιστάν κλήθηκαν για να αναπληρώσουν τα κενά στην εκπαίδευση.
Η πτώση των δύο KT-1 κοντά στη Foca στα οποία οι νέοι Τούρκοι πιλότοι περνούν
το πρώτο στάδιο εκπαίδευσης στον αέρα φαίνεται ότι εντάσσεται στα προβλήματα
που ακόμη αντιμετωπίζει η TuAF.
Αρκετές φορές οι Έλληνες ιπτάμενοι έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια μάρτυρες
περιστατικών τα οποία καταδεικνύουν ακόμα και πανικό Τούρκων ιπτάμενων.
Αεροπόρων δηλαδή που αποτελούν ότι πιο ικανό υποτίθεται ότι διαθέτει η TuAF
για να τους στέλνει πάνω από το Αιγαίο ώστε να αντιμετωπίσουν τα «γεράκια» της
HAF. Επικίνδυνοι ερασιτεχνικοί ελιγμοί στα όρια του ατυχήματος, συχνή χρήση
flares για να αποφύγουν την πίεση κατά τη διάρκεια των εμπλοκών και καταπάτηση
βασικών αεροπορικών αρχών χαρακτηρίζουν τον τρόπο που πετούν οι Τούρκοι
ιπτάμενοι.
Εκτός όμως από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της Τουρκικής αεροπορικής παρουσίας
ενδεικτικά είναι και τα ποσοτικά στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι η TuAF πετά
μικρούς σχηματισμούς οι οποίοι σπάνια περιλαμβάνουν περισσότερα από τέσσερα
μαχητικά. Και μόνο εντός Τουρκικού FIR αφού τα τελευταία χρόνια η παρουσία
Τουρκικών μαχητικών σε πολυεθνικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις είναι
ουσιαστικά ανύπαρκτη. Ούτε καν στην αεροπορική άσκηση του «φιλικού» Πακιστάν
«Aces Meet2021» δεν μπόρεσε η TuAF να έχει παρουσία.
Την ώρα που η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία απογειώνει καθημερινά δεκάδες
μαχητικά και μάλιστα συχνά αγγίζει αριθμούς άνω των 120 απογειώσεων ειδικά σε
ημέρες πολλαπλών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων. Και ενώ προετοιμάζεται για τον
«ΗΝΙΟΧΟ 2021» όπου συμμετέχουν περισσότερα από 60 αεροσκάφη από πέντε χώρες
αλλά και το σύνολο των μαχητικών της HAF.
