Κάποιοι από τους στρατιώτες και τους αστυνομικούς που έχασαν τη ζωή τους από τον τουρκικό βομβαρδισμό στο Γκάρε είχαν, οι ίδιοι, προειδοποιήσει από το 2018, ότι το τουρκικό κράτος αδιαφορούσε για αυτούς, βάζοντας έτσι τις ζωές τους σε κίνδυνο.
Ο τουρκικός στρατός βομβάρδισε κέντρο κράτησης στην περιοχή του όρους Γκάρε όπου βρίσκονταν στρατιώτες, αστυνομικοί και πράκτορες της ΜΙΤ οι οποίοι είχαν συλληφθεί από τους αντάρτες, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δεκατρείς από τους κρατούμενους. Παρόλα αυτά το τουρκικό κράτος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατηγόρησαν το PKK ότι τους πυροβόλησε. Η διοίκηση των ανταρτών, HSM, δήλωσε ότι ο τουρκικός στρατός βομβάρδιζε έντονα το κέντρο κράτησης για τρεις ημέρες. «Ο στρατός πρέπει να είχε πλήρη επίγνωση ότι κανείς δεν θα έφευγε από το στρατόπεδο ζωντανός»: είπε ο HSM και τόνισε, συμπεραίνοντας, ότι αυτή δεν ήταν μια «απελευθερωτική επιχείρηση, αλλά μια επιχείρηση εξόντωσης». Το τουρκικό κράτος προσπαθεί τώρα να ρίξει το φταίξιμο του δικού του εγκλήματος πολέμου στους αντάρτες του PKK και συνεπώς να αποκρύψει την ήττα του στο Γκάρε. Στο παρελθόν είχε αγνοήσει τις προσπάθειες που έκαναν οι συγγενείς των κρατουμένων καθώς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την απελευθέρωσή τους και τώρα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τους συγγενείς των θυμάτων που η ίδια εγκατέλειψε. Ακόμη και οι συλληφθέντες πράκτορες της ΜΙΤ είχαν κάνει πολλές απελπιστικές εκκλήσεις στην τουρκική κυβέρνηση. Για παράδειγμα, στις 7 Ιουνίου 2018, εννέα στρατιωτικοί που είχαν συλληφθεί μίλησαν στο ειδησεογραφικό πρακτορείο ANF για την επιθυμία τους για ειρηνική διευθέτηση της κατάστασης και επέκριναν το κράτος για την αδιαφορία του.
«Κανείς δεν νοιάζεται για μας»
Ο στρατιώτης Σερντάτ Σοργκούν είχε δηλώσει τότε: «Είμαι από το Ερζερούμ (Θεοδοσιούπολη), έκανα τη στρατιωτική μου θητεία στη φυλακή τύπου F στο Βαν. Στις 13 Αυγούστου, συνελήφθην από αντάρτες του ΡΚΚ καθώς έφευγα από εκεί. Βρίσκομαι εδώ για περίπου τρία χρόνια. Είμαστε υγιείς προς το παρόν. Δεν αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα. Γνωρίζουμε ότι κανείς δεν μας ψάχνει ή ρωτάει για εμάς. Επίσης, γνωρίζουμε ότι ούτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης ή η κυβέρνηση, αλλά ούτε και ο τουρκικός στρατός, δεν μας ψάχνει και δεν μας αναζητάει. Ξέρουμε καλά ότι κανείς δεν νοιάζεται για εμάς. Στις 24 Ιουνίου θα γίνουν εκλογές στην Τουρκία. Όλοι αγωνίζονται για το προεδριλίκι και τα βουλευτιλίκια. Ακούμε κάθε είδους εξηγήσεις και αναλύσεις στο ραδιόφωνο. Κάνουν λες και δεν υπάρχουμε. Η κατάστασή μας δεν περιλαμβάνεται στην ατζέντα κανενός. Ποιο πρόβλημα έχει επιλυθεί με τη δύναμη των όπλων μέχρι στιγμής; Πώς θα επιλυθεί το Κουρδικό ζήτημα έτσι; Τώρα που βρισκόμαστε σε περίοδο εκλογών, ελπίζουμε ότι αυτές οι εικόνες θα φτάσουν σε εκείνους. Είτε αυτοί θα είναι η αντιπολίτευση, είτε η νέα κυβέρνηση, πιστεύουμε ότι θα αναρωτηθούν τι πρέπει να συμβεί ενόψει αυτών των εικόνων. Είναι υποχρεωμένοι να μας υπερασπιστούν.»
«Τα κόμματα πρέπει να κάνουν κάτι.»
Ο Στρατιώτης Ουμίτ Γκιτσίρ είπε: «Είμαι από το Μπαλικεσίρ (Παλαιόκαστρον). Στις 21 Σεπτεμβρίου 2016, συνελήφθην σε οδικό έλεγχο που έκανε το PKK μεταξύ Χακάρι και Κουκούρκα. Δούλευα στη διοίκηση της χωροφυλακής της Κουκούρκα. Θέλουμε να γίνει κάτι για εμάς. Έχουν περάσει δύο χρόνια και περιμένουμε να γίνει κάτι για εμάς από πολιτικούς, μη κυβερνητικές οργανώσεις, αξιωματούχους της κυβέρνησης. Δεν έχουμε καμία επιλογή, κάνουμε ό,τι μπορούμε. Περιμένουμε βοήθεια από όλους, είτε αυτοί είναι πολιτικοί οποιουδήποτε κόμματος ή μέλη οργανώσεων υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλοι πρέπει να κάνουν κάτι. Περιμένουμε να γίνει κάτι για εμάς από την κυβέρνηση, το CHP, το HDP και από όλους τους άλλους. Περιμένουμε επίσης από τις οικογένειές μας να κάνουν κάτι. Θέλουμε να ξέρουν και να δουν ότι είμαστε καλά.»
«Περιμένω κάθε είδους βοήθεια»
Ο λοχίας Σεμί Οζμπέι δήλωσε: «Είμαι από τη Μαλάτεια. Στις 17 Σεπτεμβρίου 2015, συνελήφθην ενώ πήγαινα από το Τούντζελι προς τη Μαλάτεια. Ζητώ βοήθεια από οποιονδήποτε μπορεί να κάνει κάτι. Έχω εδώ τρία χρόνια. Δεν ξέρω αν γίνεται κάποια προσπάθεια, αλλά περιμένω να γίνει το καλύτερο δυνατόν. Είτε πρόκειται για οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων είτε για ΜΚΟ, πρέπει να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους. Πρέπει οπωσδήποτε να αγωνιστούν για εμάς.»
«Μα γιατί δεν γίνεται τίποτα;»
Ο στρατιώτης Αντίλ Καμπακλί είπε: «Γεννήθηκα στην πόλη Οσμανίγιε. Εκπαιδεύτηκα στην περιοχή Ετιμεσγκούτ της Άγκυρας. Όταν βρισκόμουν καθοδόν προς τη μονάδα μου, συνελήφθην από το PKK στη διαδρομή για Τούντζελι. Είμαι εδώ για περίπου τρία χρόνια. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάτι για εμάς και δεν έχουν αναφέρει τίποτα για την περίπτωσή μας στον ραδιοφωνικό σταθμό που ακούμε για τρία συναπτά έτη. Προσδοκούμε να κάνει κάτι το τουρκικό κράτος, αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα. Κάνουμε έκκληση σε όλα τα πολιτικά κόμματα AKP, CHP… Γιατί δεν κάνετε τίποτα για μας;»
«Ούτε καν αναφέρουν τα ονόματά μας»
Ο στρατιώτης Μουσλούμ Αλτιντάς είπε: «Είμαι από το Χαλφέτι (‘Ωριμα) της Σανλιούρφα (Έδεσσα). Υπηρετούσα στο πεζικό μέχρι τις 5 Αυγούστου του έτους 2015. Συνελήφθην στο Τούντζελι στις 2 Οκτωβρίου 2015. Βρίσκομαι στα χέρια της οργάνωσης από τον Ιούνιο του 2018. Απευθύνομαι στην κυβέρνηση και το κράτος. Θέλουμε να γίνει κάτι για εμάς και τις οικογένειές μας. Υπάρχουν τόσοι πολλοί βουλευτές και πολιτικοί. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για μας; Ο Κεμάλ Κιλιντζάρογλου έκανε πορεία τόσων χιλιομέτρων χάριν της δικαιοσύνης, αλλά δεν μπορεί ή απλά δεν κάνει τίποτα για μας. Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει κάτι για εμάς άμεσα. Μήπως αφαίρεσαν την υπηκοότητά μας τότε; Ούτε καν αναφέρουν τα ονόματά μας.»
«Ούτε φωνή ούτε ακρόαση.»
Ο λογίας Μεβλούτ Καχβετσί είπε: « Είμαι από το Εσκί Σεχίρ. Στις 21 Σεπτεμβρίου 2016 συνελήφθην καθώς πήγαινα από το Κουκούρκα στο Χακάρι. Είμαι εδώ για δύο χρόνια και έξη μήνες. Είναι τόσο δύσκολο για μας. Δεν έχουμε ακούσει κανέναν. Τώρα αν και είναι περίοδος εκλογών από κανένα κόμμα δεν έχουν πει τίποτα για εμάς.
«Εμείς δεν είμαστε οι στρατιώτες τους, οι αστυνομικοί τους, οι αξιωματούχοι τους;»
Ο αστυνομικός Σεντάτ Γιαμπαλάκ δήλωσε: «Είμαι αστυνομικός από τη Μερσίνη (Ζεφύριον). Υπηρετούσα στην Ούρφα. Στις 28 Ιουλίου 2015, συνελήφθην στο δρόμο μεταξύ Ντιγιαρμπακίρ και Λίσε καθώς πήγαινα από το Ερζερούμ στην Ούρφα. Από τότε μέχρι σήμερα – 3 Ιουνίου 2018 – βρίσκομαι στα χέρια του PKK. Απευθύνομαι στο τουρκικό κράτος. Πρέπει να κάνει κάτι για εμάς και μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει τίποτα. Δηλαδή, για να κάνουν κάτι για μας θα πρέπει να ήμαστε υψηλόβαθμοι διοικητές, κυβερνήτες ή πολύ πλούσιοι; Τί περιμένουν από μας να κάνουμε και γιατί είμαστε εδώ; Δεν είμαστε οι στρατιώτες τους, οι αστυνομικοί τους, οι αξιωματούχοι τους;»
«Δεν πρέπει να αδιαφορούν για μας»
Ο στρατιώτης Σουλεϊμάν Σουνγκούρ είπε: «Κατάγομαι από τη Σιίρτ. Ήμουν στρατιώτης στο Μπινγκέλ. Συνελήφθην από το ΡΚΚ στο δρόμο μεταξύ Ντιγιαρμπακίρ και Λίσε κατόπιν οδικού ελέγχου. Είμαι φυλακισμένος για τρία χρόνια. Δεν είχα επαφή με γονείς ή με οποιονδήποτε άλλο. Είτε πρόκειται για το CHP, το MHP, το AKP ή το HDP, περιμένουμε κάτι από αυτά τα πολιτικά κόμματα. Πολλά καλοκαίρια και γιορτές έχουν περάσει χωρίς να έχουμε ακούσει ή δει τους γονείς μας. Το κράτος και τα κόμματα δεν πρέπει να μας αγνοούν, έχουμε προσδοκίες από αυτούς. Αυτός ο πόλεμος μαίνεται για 40 χρόνια, αλλά τίποτα δεν έχει επιτευχθεί, μόνο άνθρωποι έχουν πεθάνει. Θέλουμε ειρήνη, θέλουμε οι άνθρωποι να σταματήσουν να πεθαίνουν, θέλουμε να ξανασμίξουμε με τις οικογένειές μας.»
«Γιατί το τουρκικό κράτος δεν μας θέλει;»
Ο λοχίας Χουσεΐν Σαρί είπε: «Είμαι από το Μάρας. Υπηρετούσα στο Καρς-Σαρίκαμις. Στις 13 Αυγούστου 2015, συνελήφθην καθώς πήγαινα από το Σαρικάμις προς το Μαράσι. Ο γάμος μου ήταν έτοιμος να γίνει στις 16 Αυγούστου 2015. Στα χαρτιά, είμαι παντρεμένος για τρία χρόνια, αλλά στην ουσία εγώ και η σύζυγός μου έχουμε χωρίσει εδώ και τρία χρόνια. Δεν ξέρω τι κάνουν τώρα η οικογένεια και η σύζυγός μου. Κανείς δεν μας υπερασπίστηκε ούτε ζήτησε την απελευθέρωσή μας τα τελευταία χρόνια. Τώρα είναι Ιούνιος του 2018, έχει περάσει τόσος χρόνος, δεν ξέρουμε αν έχουν παρθεί πρωτοβουλίες για εμάς ή όχι. Δεν έχουμε ακούσει τίποτα σχετικά με αυτό. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι τα αποτελέσματα των εκλογών. Θα μας αφήσουν ελεύθερους ή όχι; Κανένα πολιτικό κόμμα δεν μας υπερασπίστηκε. Έρχεται το Ραμαζάνι και αυτή θα είναι η έκτη αργία που πρέπει να περάσουμε μακριά από τις οικογένειές μας. Εύχομαι στην οικογένειά μου ό,τι καλύτερο για το Ραμαζάνι και ελπίζω να ξανασυναντηθούμε.»
Διοικητής HPG: «Για το φασιστικό καθεστώς, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία.»
Ένας από τους διοικητές του HPG, ο Μαχίρ Ντενίζ, σε δήλωση του στο ειδησεογραφικό δίκτυο ANF στις 17 Σεπτεμβρίου 2019, είχε προειδοποιήσει πως το τουρκικό κράτος δεν έκανε τίποτε απολύτως για τους κρατούμενους και απλά προσπαθούσε να βρει τα ίχνη τους για να τους ξεπαστρέψει με αεροπορικό βομβαρδισμό. Ο διοικητής δήλωσε: «Παρόλα αυτά, το τουρκικό κράτος και η κοινή γνώμη τους αγνοούν, κάνοντας λες και αυτοί οι αστυνομικοί, οι στρατιώτες και οι πράκτορες της MIT δεν υπήρχαν ποτέ. Κανείς δεν ρωτάει για αυτούς. Το τουρκικό κράτος έχει προσπαθήσει πολλές φορές στο παρελθόν να εντοπίσει τη θέση τους έτσι ώστε να τους σκοτώσει με στοχευμένους αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Η πρόθεση πίσω από αυτό είναι προφανής. Η Τουρκία θέλει να διαδώσει παντού πως το PKK ευθύνεται για το θάνατο των ανθρώπων αυτών. Ακόμη και αν είναι δικοί τους οι άνθρωποι αυτοί, η ζωή για το φασιστικό καθεστώς δεν έχει καμία αξία. Μόνο οι οικογένειές τους ενδιαφέρονται για την τύχη των αγαπημένων τους. Η στάση του τουρκικού καθεστώτος είναι εμφανής ήδη από το 2008, όταν η τουρκική κυβέρνηση είχε πει, για τους στρατιώτες που είχαν συλληφθεί από τους αντάρτες στο Ορεμάρ, πως θα ήταν καλύτερα εάν είχαν πεθάνει.
«Οι οικογένειες θα πρέπει να ρωτήσουν το AKP–MHP»
Αναφερόμενος στις οικογένειες, ο διοικητής Μαχίρ Ντενίζ δήλωσε: «Οι οικογένειες πρέπει να στραφούν στο κράτος. Αυτό που κάνει το καθεστώς του AKP-MHP, αυτή τη στιγμή, στις οικογένειες αυτές είναι να τις εκμεταλλεύεται προς ίδιον όφελος. Δε φτάνει που τα παιδιά τους έχουν ήδη πέσει θύματα εκμετάλλευσης, από τη στιγμή που εστάλησαν στον πόλεμο, σε λίγο θα τα σκοτώσουν κιόλας. Αν συμβεί το οτιδήποτε σε αυτά, το τουρκικό κράτος θα είναι απολύτως υπεύθυνο. Οι συγγενείς των στρατιωτών και των αστυνομικών θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν την αλήθεια και δε θα πρέπει να αφήσουν τους εαυτούς τους να γίνουν όργανα της ρυπαρής αυτής πολιτικής.
Παράδοση αλληλογραφίας στην Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων IHD
Σε μια γιορτή, η αλληλογραφία των κρατουμένων είχε παραδοθεί στις οικογένειές τους μέσω της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων IHD. Ξανά και ξανά διαπραγματεύσεις και απελευθερώσεις κρατουμένων έχουν γίνει εφικτές μέσω της IHD. Για παράδειγμα, εξαιτίας της προσπάθειας που κατέβαλε η IHD είκοσι τελωνειακοί υπάλληλοι παραδόθηκαν σε αυτή στις 8 Σεπτεμβρίου 2015 στο Νότιο Κουρδιστάν απ’ όπου επέστρεψαν στην Τουρκία. Ξανά και ξανά ο συμπροεδρεύων της IHD, Οζτούρκ Τουρκντογάν είχε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο ότι η IHD θα μπορούσε να ενεργήσει και στην περίπτωση των αιχμαλώτων στρατιωτών.
Δεκάδες συνεντεύξεων τύπου και ενέργειες μεσολάβησης
Ο Τουρκντογάν ανακάλεσε στην μνήμη του τις φορές που η IHD έδωσε συνεντεύξεις τύπου με παρούσες τις οικογένειες των στρατιωτών και των αστυνομικών καθώς και τις φορές που είχε οργανώσει συναντήσεις με αξιωματούχους τους κράτους. Παρόλα αυτά, ακόμη και όταν οι οικογένειες ήρθαν σε επαφή με υπουργούς και με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τίποτα δεν έγινε.
Μιλώντας για τους 13 αιχμάλωτους
Επίσης, ο Τουρκντογάν κατέκρινε τη σιωπή της κοινής γνώμης στην Τουρκία για το εν λόγω ζήτημα λέγοντας: «Έχει συνειδητοποιήσει το τουρκικό κοινό πως 13 πολίτες βρίσκονται σε αιχμαλωσία; Υψώστε τη φωνή σας για την κατάστασή τους. Για τέσσερα χρόνια δεν έχουν καταφέρει να δουν τις οικογένειές τους.»
Δηλαδή πρέπει να πεθάνουν;
Ο πατέρας του αιχμαλώτου Μουσλούμ Αλτιντάς μίλησε και αυτός στην συνέντευξη τύπου, λέγοντας: «Μεγάλωσα τον νεαρό μου γιο και τον έστειλα στον στρατό. Πάνε τέσσερα χρόνια… Είναι αμαρτία. Αν μιλήσω στον τοίχο θα με καταλάβει, αλλά αυτοί που μας αντικρίζουν δεν ακούνε. Κάνω έκκληση στην κυβέρνηση. Τι θέλετε επί τέλους; Αυτοί οι άνθρωποι κρατούν αιχμάλωτους τους στρατιώτες σας για τέσσερα χρόνια και σεις λέτε πως δεν είστε έτοιμοι να διαπραγματευτείτε. Θα πρέπει να πεθάνουν δηλαδή; Και μετά θα γίνει μια επίσημη τελετή και θα τους δώσετε μετάλλιο; Ελάτε τώρα, δεν είμαστε παιδιά.»
Μετάφραση: Γιάννης Λιναρδάτος
Πηγή: https://anfenglish.com/news/the-state-was-preparing-the-end-of-the-soldiers-in-pkk-captivity-50084
