Λένε πως η μουσική εξημερώνει τα ήθη. Φαίνεται όμως πως μπορεί να έχει επίδραση ακόμα και στον οργανισμό μας. Νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων δείχνει τώρα πως ηλικιωμένα άτομα με νοητική πτώση που ακολούθησαν ένα απλό πρόγραμμα διαλογισμού ή ένα πρόγραμμα μουσικής και άσκηση, κατάφεραν να μεταβάλλουν ορισμένους βιοδείκτες της κυτταρικής τους γήρανσης που σχετίζονται με τη νόσο Alzheimer.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Βιρτζίνια στις Ηνωμένες Πολιτείες μελέτησαν 60 άτομα με υποκειμενική νοητική πτώση (SCD), μια κατάσταση που μπορεί να αντιπροσωπεύει ένα προκλινικό στάδιο της νόσου του Alzheimer για ένα διάστημα 6 μηνών. Ενώ, όπως λένε οι ειδικοί, το SCD έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο άνοιας και σχετίζεται με ορισμένες νευροπαθολογικές αλλαγές που εμπλέκονται στην ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάιμερ, συμπεριλαμβανομένων των αυξημένων επιπέδων εγκεφάλου β-αμυλοειδούς, αυτή η προκλινική περίοδος μπορεί επίσης να παράσχει ένα κρίσιμο παράθυρο για θεραπευτική παρέμβαση.
Σε αυτή τη μελέτη οι συμμετέχοντες μπήκαν σε ένα πρόγραμμα διαλογισμού για αρχάριους (Kirtan Kriya) ή σε πρόγραμμα ακρόασης μουσικής ενώ, τους ζήτησε να ασκούνται για 12 λεπτά κάθε μέρα, για 12 εβδομάδες. Επίσης, στην έναρξη της μελέτης και έπειτα από 3 μήνες, συλλέχθηκαν δείγματα αίματος.
Επιπλέον, μετρήθηκαν δύο δείκτες της κυτταρικής γήρανσης, το μήκος του τελομερούς και η δραστικότητα της τελομεράσης. (Τα τελομερή χρησιμεύουν ως προστατευτικά καλύμματα στα χρωμοσώματα η τελομεράση είναι ένα ένζυμο υπεύθυνο για τη διατήρηση του μήκους των τελομερών).
Επίσης, προσδιορίστηκαν τα επίπεδα αίματος συγκεκριμένων β-αμυλοειδών πεπτιδίων που συνδέονται συνήθως με τη νόσο του Alzheimer.
Και τέλος, μετρήθηκαν η μνήμη και η γνωστική λειτουργία, το άγχος, ο ύπνος, η διάθεση και η ποιότητα ζωής.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Alzheimer’s Disease».
Η επικεφαλής της μελέτης Δρ. Kim Innes και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν πως η μεταβολή των βιοδεικτών πιθανότατα σχετίζεται άμεσα με τη βελτίωση της μνήμης και την ικανότητα της γνώσης καθώς επίσης με τον ύπνο, την καλή διάθεση και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Μετά την ολοκλήρωση της περιόδου παρέμβασης 3 μηνών, η ομάδα διαλογισμού εμφάνισε σημαντικά μεγαλύτερες αυξήσεις σε ένα βασικό βήτα αμυλοειδές πεπτίδιο (Αβ40) από ό, τι η μουσική ομάδα. Τα αυξανόμενα επίπεδα βήτα αμυλοειδούς συσχετίστηκαν με βελτιώσεις στη μνήμη, τη γνωστική λειτουργία, τον ύπνο και την ποιότητα ζωής. Στους 6 μήνες αυτές οι θετικές συσχετίσεις ήταν σημαντικά πιο έντονες στην ομάδα διαλογισμού.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η δραστηριότητα της τελομεράσης αυξήθηκε τόσο στις ομάδες διαλογισμού όσο και στις ομάδες μουσικής, αν και οι αυξήσεις ήταν σημαντικές μόνο μεταξύ των συμμετεχόντων που είχαν χαμηλότερες τιμές στην αρχή (≤50th centile) και που ασκούνταν συχνότερα κατά τη διάρκεια της παρέμβασης. Παρομοίως, οι αυξήσεις στο μήκος των τελομερών ήταν σημαντικά μεγαλύτερες μεταξύ των συμμετεχόντων με χαμηλότερες τιμές στην αρχή της μελέτης.
Οι αύξηση στο μήκος των τελομερών και η δραστηριότητα της τελομεράσης συσχετίστηκαν επίσης με την βελτίωση ορισμένων γνωστικών και ψυχοκοινωνικών λειτουργιών.
Τέλος, και οι δύο ομάδες έδειξαν σημαντική βελτίωση της μνήμης και της γνωστικής λειτουργίας, καθώς και του ύπνου και της ψυχολογικής τους κατάστασης, παρόλο που οι βελτιώσεις στο στρες, στη διάθεση και στην ποιότητα ζωής ήταν σημαντικά μεγαλύτερες στην ομάδα διαλογισμού. Αυτές οι βελτιώσεις όπως τόνισαν οι ερευνητές, διατηρήθηκαν ή ενισχύθηκαν περαιτέρω μετά τους 6 μήνες παρακολούθησης και τη λήξη της μελέτης.
ΠΗΓΗ
