Κίνδυνος για την Ελλάδα
Η Ελλάδα έχει αποδοθεί σε έναν τιτάνιο αγώνα αγώνα για την μη παράδοση των
γερμανικής κατασκευής υποβρυχίων Type-214 στην Τουρκία, έχοντας γνώση ότι αυτά
θα αλλάξουν την ισορροπία δυνάμεων σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο.
Ο λόγος πιστοποιείται από το γεγονός ότι τα 6 τουρκικά υποβρύχια U-214 θα
διαθέτουν ικανότητα εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων κατά στόχων σε παράκτιο
περιβάλλον, με τουρκικής τεχνολογίας πυραύλους κρουζ Gezgin.
Οι πύραυλοι θα δύνανται να πλήττουν αεροσκάφη, ελικόπτερα, σκάφη επιφανείας
και επίγειες βάσεις.
Στο κόλπο μεγάλη συμμετοχή έχει η Ουκρανία, η οποία θα προμηθεύσει την
Άγκυρα με προηγμένους πυραυλοκινητήρες για τους τουρκικούς πυραύλους Gezgin
με “διαφημιζόμενη” εμβέλεια άνω των 1000 χλμ.
Η SE Ivchenko-Progress, που σχεδιάζει κινητήρες για μη επανδρωμένα αεροσκάφη
υψηλής ταχύτητας και προηγμένους πυραύλους κρουζ, υπέγραψε σύμβαση με την
Τουρκία για κινητήρες AI-35 turbojet στον πύραυλο Gezgin.
Η Τουρκία θέλει αυτόν νέο πύραυλο που θα εξοπλίσει πολεμικά πλοία και υπό
παραγγελία υποβρύχια, ο οποίος όπως λένε θα ομοιάζει με τους αμερικανικούς
Tomahawk και τους ρωσικούς Kalibr.
Σύμφωνα με το Ρωσικό ΜΜΕ agitpro, η Τουρκία ετοιμάζει επίσης όπλο λέιζερ,
ενώ είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τη Ρωσία που έχει σε εξέλιξη
πρόγραμμα κατά τορπιλών.
Η Μόσχα διαθέτει πληροφορίες ότι εδώ και μεγάλο διάστημα χρονικό διάστημα
κάτω από άκρα μυστικότητα το τουρκικό κέντρο πυραύλων στην Σινώπη ασχολείται
αποκλειστικά με τους βαλλιστικούς πυραύλους Gezgin για τα υπό παραγγελία
υποβρύχια από την Γερμανία.
Τα τουρκικά υποβρύχια θα αποκτήσουν δυνατότητες προσβολής στόχων σε στεριά
και αέρα, δημιουργώντας έναν ακόμη κίνδυνο όχι μόνο στο ελληνικό πολεμικό
ναυτικό, αλλά και στον ελληνικό στρατό ειδικά στα νησιά.
Οι δύο τουρκικές αμυντικές εταιρείες Aselsan και Roketsan, έχουν αποδοθεί σε
μια μεγάλη κούρσα για την παραγωγή συστημάτων για υποβρύχια, αλλά και
πυραύλους, όπλα λέιζερ και άλλα μυστικά προγράμματα παρά την οικονομική
δυσπραγία της χώρας.
Επίσης η Τουρκία ετοιμάζει την κατασκευή και μικρο-δορυφόρων οι οποίοι δεν
είναι προς το παρόν έτοιμοι να τεθούν σε τροχιά (το σχέδιο έχει
ορίζοντα το 2025), ενώ οι δοκιμές συνεχίζονται.
“Για τέτοια όπλα, είναι λογικό να υπάρχουν «ειδικές», όπως λένε, τουρκικές
στρατιωτικές μονάδες. Παράλληλα η Τουρκία κάνει τα πάντα για την απόκτηση
πυρηνικών όπλων (σε συνεργασία με το Πακιστάν).
Οι Τούρκοι κοιτάζουν προς αυτή την κατεύθυνση αλλά πολύ προσεκτικά. Στις 4
Σεπτεμβρίου 2019, μιλώντας στο Σίβας στη διάσκεψη του Κόμματος Δικαιοσύνης
και Ανάπτυξης, ο Ερντογάν δήλωσε τα εξής: «Ορισμένες χώρες έχουν πυραύλους
με πυρηνικές κεφαλές, όχι μία ή δύο. Αλλά εμείς δεν μπορούμε να τα έχουμε
[σύμφωνα με αυτές τις χώρες]. Αυτό δεν μπορώ να το αποδεχτώ”.
Ο Ερντογάν έχει πει επανειλημμένα ότι το μη πυρηνικό καθεστώς της Τουρκίας
είναι απαράδεκτο, ενώ φήμες κυκλοφορούν για νομιμοποίηση κάποια στιγμή
του αποκαλούμενου τουρκικού «δικαιώματος» σχετικά με την έναρξη των εργασιών
για μια τουρκική πυρηνική βόμβα. Το πόσο αλήθεια είναι όλα αυτά είναι
αδύνατο να πούμε.
Από τεχνικής άποψης, η Τουρκία δεν είναι ακόμη σε θέση να αναπτύξει πυρηνικά
όπλα, αλλά το ενδιαφέρον για το θέμα αυτό είναι στο υψηλότερο
επίπεδο”, καταλήγει το ρωσικό δημοσίευμα που μας δείχνει την ανησυχία και
στην Ρωσία για τις στρατιωτικές φιλοδοξίες της Άγκυρας.
Όλα λοιπόν δείχνουν όμως, ότι ο Ερντογάν προσπαθεί με όλα αυτά τα σχέδια να
προβάλει ισχύ έναντι κυρίως της Ελλάδος, για να αναγκάσει την ελληνική
πλευρά να υποκύψει στις έκνομες απαιτήσεις του.
Κύρια επιδίωξη της Ελλάδος θα πρέπει να είναι ένα “γερό” εξοπλιστικό
πρόγραμμα με όπλα αιχμής( κάτι που βλέπουμε ναι μεν αλλά απαιτείται να
τρέξουμε ακόμα πιο γρήγορα), αλλά και η ενεργοποίηση της ελληνικής αμυντικής
βιομηχανίας για την κατασκευή “ έξυπνων όπλων”, καθώς και πολεμικών πλοίων
μικρού εκτοπίσματος τύπου Κορβέτας με όπλα που θα μπορούν να “πονέσουν”
πραγματικά την Άγκυρα και τα μεγαλεπήβολα σχέδια της.
