Πριν πολλά χρόνια, ένας γείτονας αποφάσισε να κάνει μια μικρή ανακαίνιση στο σπίτι του. Ο κυρ Τάκης το είχε υποσχεθεί στη γυναίκα του, η οποία επί χρόνια τού έλεγε να ρίξουν το ντουβάρι ανάμεσα στη κουζίνα και στο σαλόνι. Θα μεγαλώσει ο χώρος βρε αγάπη μου. Όλα τα μοντέρνα σπίτια έτσι είναι! Έπιαναν τα χέρια του, οπότε μια μέρα πήρε τη βαριοπούλα και γκάπα γκούπα άρχισε να ρίχνει τον τοίχο. Κάθε βράδυ έβγαζε δίπλα στον κάδο 3-4 σακούλες μπάζα.
-Κυρ Νίκο τα μπάζα δε τα πετάμε με τα σκουπίδια. Πρέπει να νοικιάσεις τον μεγάλο κάδο και όταν τελειώσει θα έρθουμε να τον πάρουμε, του έλεγαν οι υπάλληλοι καθαριότητας.
Η κυρά Μαρία γλυκάθηκε με την αλλαγή και σκέφτηκε ότι ήταν ευκαιρία να κάνουν και το μπάνιο. 30 χρόνια πέρασαν από τότε που χτίστηκε το σπίτι. Το παιδί θα έβρισκε το σπίτι ανακαινισμένο για το γάμο του! Κατά τη διάρκεια των εργασιών ο κυρ Τάκης, ενώ έδωσε τόσα χρήματα για τις αλλαγές, τσιγκουνεύτηκε να νοικιάσει το μεγάλο κάδο. Επιπλέον για να μην έχει τη γκρίνια των υπαλλήλων της καθαριότητας φόρτωνε τα μπάζα στο τρέιλερ και όπου έβρισκε τα πετούσε κι ας υπήρχαν ταμπέλες που απαγόρευαν κάτι τέτοιο. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ο κυρ Τάκης όταν εκλέχτηκε τοπικός σύμβουλος με την αντιπολίτευση αντί να κάνει εποικοδομητική κριτική, αντί να επιχειρηματολογήσει, το μόνο που έκανε ήταν να κατηγορεί και να λαϊκίζει. Το κορυφαίο ήταν όταν κατηγόρησε τον Δήμο ότι δε μαζεύει τα μπάζα από τα χωράφια που τα πετούσαν οι δημότες. Ε γέλασαν και τα μπάζα! Ε οχι να μας κουνάς το δάχτυλο κυρ Τάκη! Πολύ κοντή μνήμη έχεις. Ελπίζω να στη φρεσκάρισα λιγουλάκι…
Υπατία
