“Βιάζονται” να προλάβουν την ανάληψη της προεδρίας Μπάιντεν
ΟΒλαντιμίρ Πούτιν και ο Μπασάρ αλ-Άσαντ προετοιμάζουν πυρετωδώς την τελική
επίθεση εναντίον των τελευταίων φιλότουρκων Τζιχαντιστών στην πόλη Ιντλίμπ,
έχοντας σκοπό να διαλύσουν όλα τα σχέδια του Ερντογάν.
Για τον λόγο αυτόν, η συριακή κυβέρνηση και οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις
συγκεντρώνουν μια απίστευτα μεγάλη δύναμη τις τελευταίες ημέρες, η οποία
αποτελείται από βαρύ πυροβολικό, άρματα μάχης, πυραύλους εδάφους-εδάφους, με
στόχο τους Τζιχαντιστές που ελέγχουν τον αυτοκινητόδρομο M-4.
Η κατάληψη του αυτοκινητόδρομου θα διασφάλιζε την πόλη Αφρίν, ώστε να
αποκτηθεί πρόσβαση στη διαδρομή 60A και στον δρόμο βόρεια προς την πόλη
Ιντλίμπ.
Αυτό θα επέτρεπε στις δυνάμεις του καθεστώτος να περικυκλώσουν και στη
συνέχεια να εκδιώξουν τους ισλαμιστές με μαζικές επιθέσεις αεροσκαφών και
πυροβολικού.
Ο σκοπός για τη διεξαγωγή μιας επιχείρησης στο Ιντλίμπ τώρα, είναι διττός.
Πρώτον, και το πιο σημαντικό, είναι τα χρήματα. Πούτιν και Άσαντ έχουν
συμφέρον να συντρίψουν αποτελεσματικά τους Τζιχαντιστές προτού αναλάβει
ο Τζον Μπάιντεν ως πρόεδρος στις ΗΠΑ.
Η Ρωσία σπαταλά μεγάλα ποσά στη Συρία και θα ήθελε να τα μειώσει όσο γίνεται
πιο γρήγορα. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση του Άσαντ καταρρέει κάτω από το βάρος των
ευρωπαϊκών και αμερικανικών κυρώσεων που έχουν πληγώσει την οικονομία της
Συρίας.
Η οικονομική και πολιτική κρίση στον Λίβανο επιδείνωσε περαιτέρω αυτές τις
ανησυχίες, καθώς τα τραπεζικά ιδρύματα του Λιβάνου παρείχαν ροή κεφαλαίων στη
Δαμασκό.
Επίσης ο Πούτιν έχει βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι ο Μπάιντεν με μια
ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικανούς Γερουσία, θα επέβαλε περαιτέρω κυρώσεις σε
Δαμασκό και Μόσχα, ειδικά αν Ρώσοι και Σύροι κινούνταν για να πραγματοποιήσουν
μια νέα χερσαία επίθεση στο Idlib.
Ο Πρόεδρος Τραμπ, φαίνεται ότι έχει εγκαταλείψει πλήρως τους οποιουσδήποτε
προηγούμενους περιορισμούς του κατά της ρωσικής επιθετικότητας στη Συρία.
Η επίθεση των ρωσικών και συριακών δυνάμεων περιλαμβάνει και την πιθανή
στόχευση και μη στρατιωτικών υποδομών. Σκοπός αυτών των επιθέσεων θα είναι να
προσφέρουν στους αντάρτες την επιλογή μεταξύ πολιτικών δεινών και της άνευ
όρων παράδοσης.
“Ο Τούρκος πρόεδρος έχει κόψει επίσης όλες σχεδόν τις γέφυρες του με τον
Πούτιν. Η σχέση μεταξύ των δύο ανδρών επιδεινώθηκε ιδιαίτερα από την πρόσφατη
πολεμική προσπάθεια του Αζερμπαϊτζάν εναντίον της Αρμενίας. Όταν όλες οι
πλευρές πίεζαν για κατάπαυση του πυρός, ο Ερντογάν πίεζε ενεργά το
Αζερμπαϊτζάν να συνεχίσει τον πόλεμο.
Εν μέρει τώρα ως αντίποινα για την Συρία η Ρωσία ετοιμάζει γενική επίθεση. Ο
Πούτιν ασχολείται αποκλειστικά όλες τις τελευταίες εβδομάδες με την καταστροφή
σταθερά όλων των τουρκικών συμφερόντων γύρω από το Idlib”. τόνισε ο Αμερικανός
ειδικός, Tom Rogan.
με άρθρο με το οποίο επιβεβαιωνόμαστε, ο Ρώσος ειδικός, Bagdasarov Semen Arkadievich, είχε αναφέρει δημόσια στον
Ρώσο πρόεδρο την ατέρμονη και εγκληματική πολιτική του, με την οποία ο
σύμμαχος Ερντογάν “σκάβει τον λακο” της Ρωσίας.
“Το τουρκικό κράτος θέλει να επεκτείνει τα σύνορά του μέσω μιας επιθετικής
πολιτικής έναντι των γειτονικών του χωρών. Ως εκ τούτου, απειλεί την Ελλάδα
και την Κύπρο ενώ κατέχει εδάφη σε Συρία και Ιράκ”, είχε δηλώσει ο ίδιος.
Ο Arkadievich δεν είναι κάποιος τυχαίος σύμβουλος, αλλά είναι ο επικεφαλής
του Κέντρου Έρευνας για τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, καθώς και σύμβουλος
στο ρωσικό ΥΠΑΜ.
“Αυτό το λάθος πρέπει να αντιστραφεί τώρα, εάν δεν συνεργαστούμε με τους
Κούρδους “, τόνιζε εδώ και ημέρες ο ίδιος.
Ο Αρκαντίεβιτς είναι ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στη Μέση Ανατολή και
την Κεντρική Ασία στη Ρωσία. Γνωστός ειδικά για την έρευνά του στην επίλυση
συγκρούσεων και κρίσεων στην περιοχή, ενώ είναι επίσης εν αποστρατεία
συνταγματάρχης του ρωσικού στρατού.
Ο ίδιος μίλησε για τις επιθετικές πολιτικές του Ερντογάν τόσο προς την Συρία
όσο και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, δηλώνοντας ότι η Μέση Ανατολή εξακολουθεί να
είναι μια ασταθής περιοχή επειδή ο πόλεμος στη Συρία δεν έχει ακόμη
τελειώσει.
Τι θα κάνει λοιπόν ο Ερντογάν, που μετά το Ναγκόρνο φέρεται να δίνει όλο το
βάρος σε Λιβύη και Α. Μεσόγειο;
Νομίζουμε ότι οι εξελίξεις από εδώ και στο εξής θα είναι σε βάρος της
Τουρκίας σταθερά, αφού κανένας δεν δύναται πλέον να την ανεχθεί.