«Έλα, είναι απλά μια ταινία», καθησυχάζουμε κάποιες φορές τον εαυτό μας ή τον κατατρομαγμένο φίλο μας, θέλοντας να ξορκίσουμε το κακό της οθόνης.
Είναι μια τίμια σκέψη που μπορεί να κατανικήσει το αίσθημα του φόβου.
Τι γίνεται όμως όταν η νοσηρότητα της ταινίας τρόμου δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας; Πώς παλεύεις τότε την ανατριχίλα;
Για τέτοια φιλμ θα μιλήσουμε εδώ, που δεν έχουν καθόλου «σάλτσες» και σεναριακά τερτίπια. Παρά παίρνουν πάσα από τη μοχθηρή πραγματικότητα.
Βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα δηλαδή, εξοβελίζοντας την κινηματογραφική σύμβαση.
Η καθημερινότητα είναι εξάλλου πολλές φορές παιδική χαρά για το απόκοσμο, το μεταφυσικό και το γνήσια κακό…
Διαβάστε τη συνέχεια στο Newsbeast.gr.
