Ο Χριστόφορος Κολόμβος, ήταν ένας Γενοβέζος εξερευνητής, που μετά από χρόνια προσπαθειών κατάφερε να πείσει τους Καθολικούς Μονάρχες να χρηματοδοτήσουν ένα ταξίδι που επιδίωκε να φτάσει στις Ινδίες μέσω μιας νέας διαδρομής, εκείνης της δύσης.
Η αποστολή είχε 87 άτομα σύμφωνα με την επίσημη καταμέτρηση, αν και πιστεύεται ότι υπήρχαν έως και 100. Αναχώρησαν με τρία πλοία, εκ των οποίων τα δύο ήταν καραβέλες μήκους περίπου 20 μέτρων και χωρητικότητας 60 τόνων. Το τρίτο, μεγαλύτερο και ονομαζόμενο Σάντα Μαρία, είχε χωρητικότητα 100 τόνων. Ακόμα και σήμερα είναι παράξενο πώς ένας τόσο μεγάλος αριθμός ανδρών ταξίδεψε σε έναν τόσο μικρό χώρο.
Το ταξίδι, από την αναχώρησή τους από το λιμάνι του Πάλος ντε λα Φροντέρα – Ουέλβα, διήρκεσε δύο μήνες και εννέα ημέρες. Εκείνη την εποχή, τα ταξίδια χωρίς στάση διαρκούσαν μεταξύ 15 και 17 ημερών. Για αυτόν τον λόγο, τα εφόδια έπρεπε να είναι ανθεκτικά και ικανά να θρέψουν έναν τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Για να αντιμετωπίσουν το ταξίδι, πήραν μαζί τους ψάρια, μπέικον, αλεύρι, ελαιόλαδο, κρασί, νερό, τυριά από τη Λα Γκομέρα και “μπισκότσο”, ένα άζυμο ψωμί ψημένο αρκετές φορές για να εξαλειφθεί η υγρασία και να βελτιωθεί η συντήρησή του. Για τον ίδιο λόγο, πρόσθεταν ξύδι στο νερό, για παράδειγμα, για να αυξηθεί η διάρκεια ζωής του αποτρέποντας τον πολλαπλασιασμό των ιών.
Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο ως τρόφιμο, αλλά και για τη συντήρηση άλλων τροφίμων, όπως τα μεταφερόμενα τυριά. Ήταν η μόνη υπερτροφή που μετέφεραν, αν και σε αυτό το ταξίδι οι ιδιότητές του δεν ήταν τόσο γνωστές όσο είναι σήμερα, εκτιμήθηκαν σημαντικά τα οφέλη που προσέφερε η κατανάλωσή του.
– olivenews.gr
Κοινοποιήστε το:
Διαβάστε Επίσης
