Αντί ο προϋπολογισμός να ενισχύει το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο, περικόπτει τους πόρους του, αντί για σύγκλιση με την ΕΕ στους πόρους για την Παιδεία, νέα μείωση και απόκλιση, αναφέρει ο Νίκος Φίλης στη Βουλή, μιλώντας ως ειδικός εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ για τον προϋπολογισμό του 2021:
Οι πόροι που προβλέπονται στο τακτικό μέρος του προϋπολογισμού για την Παιδεία είναι μειωμένοι κατά 1,17%. Και αυτό σημαίνει λιγότερα χρήματα για την Παιδεία και τους νέους, με τις περικοπές να πλήττουν περισσότερο τα πανεπιστήμια, τα οποία θα πάρουν λιγότερα χρήματα από πέρσι για τα λειτουργικά τους έξοδα. Συνδέεται άραγε αυτό με τη νομοθέτηση Κεραμέως για αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων;
Η κυβέρνηση χρυσώνει το χάπι προβλέποντας δήθεν αυξημένους πόρους από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Αλλά αυτά για όσους γνωρίζουν, είναι αστειότητες. Το ΠΔΕ αφορά πόρους από το ΕΣΠΑ και άλλα χρηματοδοτικά μέσα, που συνήθως είναι ονόματα έργων, ακόμα και τελείως ανώριμων. Για αυτό εκεί η κυβέρνηση εξαγγέλλει… απλόχερα αύξηση και μάλιστα με στρογγυλά νούμερα: από «510 εκ. €» αυξάνει στα «710 εκ. €». Αν το υπουργείο Οικονομικών είναι αξιόπιστο, ας καταθέσει στη Βουλή το κρίσιμο στοιχείο: Ποιο μέρος του ΠΔΕ υλοποιήθηκε φέτος;
Όπως μαρτυρούν τα ως τώρα στοιχεία, ο φετινός (2020) προϋπολογισμός για την Παιδεία, ο πρώτος της ΝΔ εκτελείται με σοβαρότατη απόκλιση προς τα κάτω: 125 εκ. € σύμφωνα με την ίδια την εισηγητική έκθεση που κατατέθηκε από την κυβέρνηση. Κι αυτό την ώρα που λόγω covid οι ανάγκες του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου έχουν μεγαλώσει. Πού οφείλεται αυτή η αποτυχία;
Απάντηση: στο ότι δεν κατάφεραν εντός του έτους να διορίσουν τους εκπαιδευτικούς της γενικής εκπαίδευσης. Στο ότι δεν προσέλαβαν επιπλέον αναπληρωτές εκπαιδευτικούς για να σπάσουν οι πολυπληθείς τάξεις σε ολιγομελή τμήματα. Στο ότι κατήργησαν τα σχολικά γεύματα. Στο ότι δεν πλήρωσαν ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για να αποκτήσουν τα πιο φτωχά παιδιά εξοπλισμό για να συμμετάσχουν ισότιμα στην τηλεκπαίδευση. Στο ότι δεν ενίσχυσαν επαρκώς το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο και έμειναν στη δήθεν «δωρεάν» αόρατη σύμβαση με τη Cisco, με όλα τα προβλήματα που καθημερινά συναντούν μαθητές και εκπαιδευτικοί.
Η πανδημία έχει δείξει τα όρια της θεολογίας της αγοράς, του ασύδοτου νεοφιλελευθερισμού. Ο ρόλος του δημοσίου στην παραγωγική ανασυγκρότηση -και του δημόσιου σχολείου στην εκπαίδευση- είναι κομβικός. Κάτι τέτοιο όμως το εχθρεύεται η πολιτική και η ιδεολογία της σημερινής κυβέρνησης.
