Μπορεί η διοίκηση Μανδαλιανού μέχρι τώρα να έκανε μόνο μικρά έργα, όπως αυτό της φιέστας με την υπουργό Παιδείας στο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου και το άλλο της φιέστας με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Υγείας στο Κέντρο Υγείας Ευόσμου, αλλά ήρθε η ώρα να κάνει κι ένα μεγάλο κατόρθωμα μόλις 16 μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Η διοίκηση Μανδαλιανού, στη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, από την πίσω πόρτα παρέδωσε το Θεματικό Ευρυζωνικό Πάρκο Νεολαίας Ελευθερίου Κορδελιού στην Εκκλησία γιατί αποφάνθηκε ότι της ανήκει, σύμφωνα με γνωμοδότηση νομικού συμβούλου του δήμου. Βέβαια ο νομικός σύμβουλος του δήμου δεν έγραφε τέτοιο πράγμα, αλλά έγραφε ότι είναι πολύ δύσκολο να το διεκδικήσει ο δήμος.
Αυτό όμως που έκανε πως δεν κατάλαβε η διοίκηση και προσωπικά ο κύριος Μανδαλιανός είναι ότι το θέμα ήταν πρωτίστως πολιτικό και μετά νομικό. Η υπόθεση της κυριότητας του δήμου πάνω στο ΘΕΠΑΝ, σύμφωνα με την γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του δήμου, χάθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό το 2015 βάσει ενός νόμου που ψηφίστηκε τότε. Το ερώτημα προς τη διοίκηση Μανδαλιανού είναι τι έκανε ως διοίκηση Λαφαζανίδη επί 16 χρόνια για να διασφαλίσει τον χώρο του ΘΕΠΑΝ, προπαντός αφότου η εκκλησία παρουσίασε χαρτιά για την κυριότητα του χώρου. Ή κάνει πως ξεχνάει η διοίκηση Μανδαλιανού ότι είναι συνέχεια της διοίκησης Λαφαζανίδη; Η διοίκηση Λαφαζανίδη δεν έκανε απολύτως καμιά ενέργεια για να κρατήσει ο δήμος την κυριότητα του ΘΕΠΑΝ.
Η διοίκηση Μανδαλιανού εκχώρησε το χώρο του ΘΕΠΑΝ στην Εκκλησία χωρίς να απαντήσει σε βασικά πολιτικά και λογικά ερωτήματα, τα οποία δεν θα μπορούσε βέβαια να τα συμπεριλάβει η γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του δήμου, που ήταν καθαρά νομική. Αφού το ΘΕΠΑΝ ήταν ιδιοκτησία της Εκκλησίας, πώς ο δήμος μπόρεσε και έχτισε μέσα στο χώρο ακίνητα που κόστισαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ; Αφού το ΘΕΠΑΝ ήταν της Εκκλησίας, γιατί η Εκκλησία δεν σταμάτησε την καταπάτηση του χώρου της από τον τότε δήμο Ελευθερίου Κορδελιού; Πώς βγήκαν οι οικοδομικές άδειες για τα συγκεκριμένα κτίρια; Τα έφτιαξε εμπειρικά ο μάστορας; Εν πάση περιπτώσει τίθενται τέτοια και ακόμα περισσότερα ερωτήματα στα οποία δεν πρόκειται να απαντήσει ποτέ η διοίκηση Μανδαλιανού γιατί δεν θέλει να απαντήσει.
Η διοίκηση Μανδαλιανού, συνέχεια της διοίκησης Λαφαζανίδη, κάνει πως δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι η ηγεσία του δήμου Κορδελιού Ευόσμου και ότι οι πράξεις της συνδέονται με πολιτικές ευθύνες δικές της αλλά και διοικήσεων των οποίων αποτελεί συνέχεια. Η διοίκηση Μανδαλιανού κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι η αναγνώριση πως το ΘΕΠΑΝ ανήκει στην Εκκλησία, θα έπρεπε να συνοδεύεται από πολλές παραιτήσεις, αν όχι από παραίτηση ολόκληρης της διοίκησης. Η διοίκηση του δήμου μια χαρά καταλαβαίνει πως δεν είναι δυνατόν να χτίζεις με λεφτά του δήμου σε ξένα οικόπεδα, κατόπιν να παραχωρείς τα οικόπεδα και τα κτίσματα και να μην τρέχει τίποτα. Μια χαρά τα καταλαβαίνει, γι’ αυτό η διοίκηση Μανδαλιανού δεν εξέφρασε τη βούλησή της για το θέμα από την αρχή της χθεσινής συζήτησης, αφού η συζήτηση προκλήθηκε από την παράταξη του κυρίου Ζυγά. Η παράταξη Μανδαλιανού, αφού άφησε να κυλήσει η συζήτηση, την ώρα της ψηφοφορίας πρότεινε ουσιαστικά την παραχώρηση του ΘΕΠΑΝ στην Εκκλησία, όπως και έγινε.
Τελικά η διοίκηση Μανδαλιανού αποφάσισε το πρώτο μεγάλο της κατόρθωμα να είναι η εκχώρηση δημοτικής περιουσίας χωρίς παράλληλα καμία ανάληψη πολιτικής ευθύνης. Τι μπορεί να περιμένει λοιπόν αυτός ο τόπος από μια διοίκηση η οποία με θράσος παραχώρησε δημοτική περιουσία, χωρίς να έχει κάνει τίποτα μέχρι τώρα για το δήμο και τους δημότες; Τι να περιμένει κανείς από διοίκηση που δεν περίμενε πρώτα να παρουσιάσει κάποιο έργο και να δώσει μετά το ΘΕΠΑΝ στην Εκκλησία, που τόσο πολύ ήθελε να το δώσει; Μπορεί να περιμένει κάποιο έργο; Μπορεί! Μπορεί να περιμένει έργα παρόμοια σαν την παραχώρηση του ΘΕΠΑΝ, γιατί όταν αποφασίζεις να ξεκινήσεις τα μεγάλα σου έργα με ένα τέτοιο έργο, τέτοια θα είναι και τα επόμενα. Μακάρι για το καλό του δήμου να διαψευστούμε.
Κιμ. Ο.
