Το βιβλίο των Ψαλμών του Δαβίδ και τα παλαιά τραύματα των ψυχών θεραπεύει και στο νεοτραυματισθέντα αποδίδει γρήγορα την θεραπεία∙ και τον άρρωστο περιποιείται και το υγειές προφυλάσσει και γενικώς ξεριζώνει, όσο είναι δυνατό, τα πάθη, τα οποία κατατυραννούν ποικιλοτρόπως στη ζωή τις ψυχές των ανθρώπων∙ και τούτο με κάποια μελωδική ψυχαγωγία και ευχαρίστηση που γεννά αγνή σκέψη.
Ο Ψαλμός γαληνεύει τις ψυχές, τις βραβεύει με ειρήνη, καθησυχάζει τους θορύβους και τα κύματα των λογισμών.
Μαλακώνει την τάση της ψυχής για θυμό και σωφρονίζει την ακολασία της. Ο Ψαλμός συσφίγγει τη φιλία ενώνει τα χωρισμένα∙ συμφιλιώνει τους εχθρούς.
Ο ψαλμός τρέπει σε φυγή τους δαίμονες, επιφέρει την βοήθεια των αγγέλων
∙ είναι όπλο στους φόβους της νύχτας και ανάπαυση στους κόπους της ημέρας
∙ ασφάλεια για τα νήπια
∙ κόσμημα για τους ακμαίους στην ηλικία άνδρες
∙ παρηγοριά για τους πρεσβυτέρους
∙ στολίδι πάρα πολύ ταιριαστό για τις γυναίκες.
Κατοικίζει τις ερήμους, σωφρονίζει τις συγκεντρώσεις∙ είναι βάση για τους αρχαρίους, αύξηση αυτών που προκόπτουν, στήριγμα των τελείων, φωνή της Εκκλησίας.
Αυτός λαμπρύνει τις εορτές, αυτός προξενεί την κατά Θεό λύπη. Διότι ο Ψαλμός εξάγει δάκρυ και από πέτρινη καρδιά.
Μέγας Βασίλειος
