Τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα στην Τουρκία αλλά και η δημοσκοπική πτώση του AKP, οδηγούν τον Ταγίπ Ερντογάν σε άλλες διεξόδους, όπως τις τεχνητές κρίσεις και τις εθνικιστικές εξάρσεις.
Του Αντώνη Αντζολέτου
Τα ελληνικά κόμματα βρίσκονται σε προεκλογική περίοδο αναλύοντας τις δημοσκοπήσεις των εταιριών, κάνοντας συγκρίσεις ανά μήνα, δίνοντας ταυτόχρονα βάση στα ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων. Είναι μόνο οι εσωτερικές έρευνες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον το φετινό καλοκαίρι; Η κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα καθιστά ιδιαιτέρως σημαντικές τις δημοσκοπήσεις που διεξάγονται στη γειτονική χώρα. Γιατί όλα με κάποιον τρόπο εξηγούνται. Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της ORC Research το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ταγίπ Ερντογάν παρουσιάζει καθίζηση πέφτοντας στο 27,7%. Υπενθυμίζεται πως το 2018 είχε λάβει στις κάλπες 42,6%. Μαζί με τον σημερινό του εταίρο Ντεβλέτ Μπαχτσελί φαίνεται να φτάνουν μόλις στο 35%. Τη στιγμή που το σύνολο της αντιπολίτευσης συγκεντρώνει ένα ποσοστό άνω του 42%.
«Ο μόνος δρόμος για να ανατρέψει την εις βάρος του εικόνα είναι οι εκλογές να πραγματοποιηθούν σε περιβάλλον κρίσης». Αυτή η φράση έμπειρων διεθνολόγων αποκρυπτογραφεί τη μεθοδολογία της όξυνσης που ακολουθεί ο Τούρκος πρόεδρος ενόψει των εκλογών του καλοκαιριού του 2023. Η πιθανότητα να στηθούν πρόωρες κάλπες μοιάζει σχεδόν αδύνατη καθώς το AKP «φυλλοροεί». Ο χρόνος είναι αυτή τη στιγμή σύμμαχος του Ερντογάν αν και η άμμος στην κλεψύδρα θα αρχίσει σιγά – σιγά να τελειώνει.
Τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας, ο πληθωρισμός του 70%, η κατάρρευση της λίρας, και η φτωχοποίηση του λαού έχουν οδηγήσει τον Ταγίπ Ερντογάν στο να ψάξει άλλες διεξόδους προκειμένου να παραμείνει στο παλάτι του στην Άγκυρα. Το έφτιαξε, άλλωστε για τον εαυτό του. Βρίσκεται σε πολιτικό αδιέξοδο και μια πιθανή ήττα, λένε οι αντίπαλοί του, μπορεί να εκκινήσει άλλες διαδικασίες δικαστικού περιεχομένου σε σχέση με τα πεπραγμένα του. Όσο πάντως δείχνει πως δεν μπορεί να ανακάμψει και να αλλάξει την εικόνα στο εσωτερικό του με τεχνητές κρίσεις και εθνικιστικές εξάρσεις κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την επιστράτευση άλλων μεθόδων, που δεν θα έχουν δημοκρατικές βάσεις, καθώς έχει τη δυνατότητα να ελέγχει απόλυτα το σύστημα της εξουσίας.
Πριν γίνουν πράξη τα πιο ακραία σενάρια, που δεν εδράζουν σε τεκμηριωμένα στοιχεία παρά μόνο σε ανησυχίες, η Συρία αναμένεται να είναι ο πρώτος και βασικός στόχος εκτόνωσης της επιθετικότητας του επιστρέφοντας παράλληλα έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων. Ικανοποιώντας σε μεγάλο βαθμό το εσωτερικό του ακροατήριο. Φτάνει μόνο αυτό; Η προσωπική επίθεση που εξαπολύει προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι μέρος ενός συνολικού σχεδίου κλιμάκωσης της επιθετικότητας στα ελληνοτουρκικά. Το ευρύτερο περιβάλλον, ωστόσο δεν βολεύει τον Τούρκο πρόεδρο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και το ΝΑΤΟ που βρίσκεται σε θέση μάχης έχουν απομονώσει την Άγκυρα που εξακολουθεί να εμφανίζεται ο ταραξίας της περιοχής. Η νομιμότητα και το Διεθνές Δίκαιο είναι στην πρώτη γραμμή αναφοράς όλων των συμμάχων. Κομβικής σημασίας θα είναι η πίεση που θα δεχτεί στη Σύνοδο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στη Μαδρίτη στις 30-31 του μήνα για να άρει τις αντιρρήσεις του σχετικά με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Με βάση τη λογική και μέσα σε αυτό το περιβάλλον η πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου θα μπορούσε να εκτιμηθεί πως απομακρύνεται. Για τον απρόβλεπτο Ερντογάν, όμως οι ασκήσεις με τη λογική έχει αποδειχτεί πως δεν είναι ασφαλείς.
