Μουσταφά Κεμάλ και Νουρετίν πασάς, οι δύο αρχιεγκληματίες της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της πυρπόλησης της Σμύρνης
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Την Τετάρτη 19 Μαΐου είναι η επέτειος της απόβασης του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα (Αμισό), οπότε αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της περιοχής του Πόντου.
Μια γενοκτονία που την υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια οι Τούρκοι, δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, γιατί αυτό επιβάλλεται για τη διατήρηση του κράτους τους, ένα κράτος-μαφία που συνεχίζει να διαπράττει γενοκτονίες, αυτή τη φορά στους Κούρδους, στους σουνίτες και στους γεζίντι, στο Αφρίν, στο Γκίρε Σπί – Σερεκάνιγιε και στο Σενκάλ.
Και τις υπερασπίζεται και η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων ακαδημαϊκών και μεγάλο μέρος των πολιτικών, οι οποίοι θεωρούν ότι το να διεκδικείς τη δικαίωση των νεκρών και την καταδίκη των δολοφόνων τριών λαών είναι εθνικισμός και πρόβλημα στην εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία.
Τις τελευταίες ημέρες είναι σε εξέλιξη ένας πόλεμος μεταξύ των φατριών της μαφίας στη γειτονική χώρα: Αρχιμαφιόζοι και πολιτικοί είναι σφιχταγκαλιασμένοι, σε σημείο που δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τον εγκληματία από τον πολιτικό.
Στον πόλεμο αυτόν εμπλέκεται και ο ίδιος ο Ερντογάν, αφού το… πουλέν του, ο αρχιμαφιόζος Σεντάτ Πεκέρ, που του διοργάνωνε προεκλογικές συγκεντρώσεις, είναι αυτός που άνοιξε τον πόλεμο στον υπουργό Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, ένα «αστέρι» της κλίκας του Μεχμέτ Αγάρ, πρώην υπουργού Εσωτερικών και Δικαιοσύνης στις κυβερνήσεις της Τανσού Τσιλέρ, με θανάτους χιλιάδων Κούρδων πατριωτών στην πλάτη του. Επίσης, από τα «χέρια» του πέρασαν τόνοι και τόνοι ηρωίνης που κατέληξαν στις φλέβες νέων της Ευρώπης.
Για το θέμα της εγκληματικής δράσης της μαφίας που εκτελούσε εντολές του κράτους, την περίοδο της Γενοκτονίας –και ειδικά μετά το 1919 όταν ο Κεμάλ έδωσε εντολή στον Τοπάλ Οσμάν να δώσει την «τελική λύση» στο θέμα των Ελλήνων του Πόντου–, αλλά και για τη μαφία που κυβερνά σήμερα την Τουρκία, το εξαιρετικό ahvalnews δημοσίευσε συζήτηση που είχε ο αρχισυντάκτης του Γιαβούζ Μπαϊντάρ με τον καθηγητή Μπασκίν Οράν.
«Για να κατανοήσουμε το σημερινό τρίγωνο της μαφίας-πολιτικής-κράτους πρέπει να κοιτάξουμε τον Τοπάλ Οσμάν» είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος.
Όπως αναφέρεται, συζήτησαν το τρίγωνο μαφίας-πολιτικής-κράτους στην Τουρκία, σχολιάζοντας τα βίντεο που δημοσιεύθηκαν στο YouTube από τον αρχηγό του οργανωμένου εγκλήματος Σεντάτ Πεκέρ.
Ο Γιαβούζ Μπαϊντάρ μίλησε για την 40ή επέτειο από την απόπειρα δολοφονίας του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β’ από τον μαφιόζο και μέλος της συμμορίας των Γκρίζων Λύκων, Μεχμέτ Αλί Αγτσά, και υπενθύμισε ότι ο πρώτος εισαγγελέας της υπόθεσης, Ιλάριο Μαρτέλα, είχε ότι ότι και ένας άλλος μαφιόζος, ο Οράλ Τσελίκ, ήταν παρών.
Τόνισε ότι τα ονόματα πολιτικών, όπως οι Μεχμέτ Αγάρ, Σουλεϊμάν Σοϊλού, Σεζγκίν Μπαράν Κορκμάζ που κατονομάζει στα βίντεο που μιλάει ο Σεντάτ Πεκέρ, εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες.
Ο Μπασκίν Οράν, από την πλευρά του, υπενθύμισε ότι όταν ξέσπασε το σκάνδαλο του Σουσουρλούκ και παραιτήθηκε ο υπουργός Εσωτερικών, πολλοί καταδικάστηκαν και κάποιοι πήγαν στη φυλακή. Τότε η κυβέρνηση και το κράτος, όταν αποκαλύφθηκε η εμπλοκή τους σε εγκληματικές ενέργειες, αισθάνθηκαν την ανάγκη να κάνουν κάτι για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Τώρα όμως με τον Ερντογάν, μετά από τόσες αποκαλύψεις όλοι κάνουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Στη συνέχεια είπε ότι η μαφία εισήλθε στο κράτος λόγω της ανάγκης που είχε το κράτος να σταματήσει τις προσπάθειες των Αρμενίων για διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας.
Ο καθηγητής ανέφερε ακόμα ότι στρατολογήθηκαν μέλη εγκληματικών συμμοριών για να εξουδετερωθεί η δράση του ASALA, που σκότωνε Τούρκους διπλωμάτες. Στη συνέχεια οι μαφιόζοι έγιναν κρατικοί υπάλληλοι και μπήκαν κανονικά στη μισθοδοσία.
Παίρνοντας ξανά το λόγο, ο Γιαβούζ Μπαϊντάρ υπενθύμισε τη δολοφονία φοιτητών από τους Γκρίζους Λύκους τη δεκαετία του 1970, και δήλωσε ότι η μαφία είχε εισέλθει από τότε στο κράτος, με βάση τη δήλωση του στρατηγού Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου, στελέχους της Διοίκησης Ανορθοδόξου Πόλεμου του τουρκικού Γενικού Επιτελείου.
«Η μαφία είναι μια εγκληματική οργάνωση που φαίνεται ότι είναι ενάντια στο κράτος, η οποία όμως δεν μπορεί να κάνει βήμα χωρίς αυτό. Εμφανίζεται στο προσκήνιο, όταν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα το κράτος», είπε εξηγώντας ότι λειτουργεί σαν συμπληρωματική του δύναμη.
Ακόμα εξήγησε ότι γίνεται ισχυρότερη όταν το κράτος δυσκολεύεται να φέρει σε πέρας την αποστολή του, και έκανε τη διαπίστωση ότι όταν μέλη της μαφίας προσλαμβάνονται στο κράτος, τότε το οργανωμένο έγκλημα γίνεται ανίκητο.
Στο δυστύχημα του Σουσουρλούκ, άλλωστε, βρέθηκαν στο ίδιο αυτοκίνητο ο βουλευτής του DYP Σεντάτ Μπουτσάκ, ο αναπληρωτής αρχηγός της αστυνομίας της Κωνσταντινούπολης Χουσεΐν Κοτσαντάγ και ο μαφιόζος που ήταν στην υπηρεσία του κράτους, με γραφείο στην τουρκική βουλή, Αμπντουλάχ Τσατλί. Αυτό είναι ίσως το πιο τρανταχτό παράδειγμα της σχέσης μαφίας-πολιτικής-κράτους.
Αντίθετα, τώρα στην περίπτωση του σκανδάλου που έχει ξεσπάσει με τη σύγκρουση του Σεντάτ Πεκέρ από τη μία πλευρά και των Σουλεϊμάν Σοϊλού και Μεχμέτ Αγάρ από την άλλη, δεν αποκαλύπτεται ξεκάθαρα η τριγωνική σχέση, επειδή δεν υπάρχει πολιτική βούληση για αποκάλυψή της.
Όπως υπενθύμισε ο Γιαβούζ Μπαϊντάρ, μετά το δυστύχημα στο Σουσουρλούκ έγιναν κάποιες εκκαθαρίσεις στο κράτος και τη θέση των μαφιόζων και των Γκρίζων Λύκων πήραν άτομα που ανήκαν στην κοινότητα του Φετουλάχ Γκιουλέν.
Όμως, μετά τις διώξεις εναντίον του Γκιουλέν, ο παλιά ομάδα του Σουσουρλούκ επέστρεψε στα κρατικά λημέρια.
Ως παράδειγμα της σχέσης της μαφίας με τον ίδιο τον αρχηγό του κράτους, ο καθηγητής Οράν χρησιμοποίησε τον σφαγέα των Ελλήνων του Πόντου Τοπάλ Οσμάν:
«Θα δώσω ένα παράδειγμα από τις ημέρες που ιδρύθηκε το Κοινοβούλιο στην Άγκυρα. Υπήρχε τότε ο Τοπάλ Οσμάν, ο εγκληματίας της Κερασούντας. Ένας τυπικός σαδιστής. Είναι γνωστός για την καύση ζωντανών μη μουσουλμάνων στο λέβητα του πλοίου. Αυτό το ομολογούν και οι συγγραφείς που ήταν δίπλα στον Κεμάλ.
»Εν τω μεταξύ, ο Μουσταφά Κεμάλ έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικός για να παραμείνει ζωντανός. Ανησυχούσε πολύ επειδή γνώριζε ότι τα μέλη της Επιτροπής “Ένωση και Πρόοδος” ήταν “μανούλες” στις δολοφονίες. Γι’ αυτό ανέθεσε καθήκοντα φρουράρχου στον Τοπάλ Οσμάν, ο οποίος μετακόμισε με τη συμμορία του στο Προεδρικό Μέγαρο.
»Ωστόσο, αυτή η μαφία δεν μπορούσε να σταθεί σε ησυχία. Αυτός ο Τοπάλ Οσμάν σκότωσε τον βουλευτή Τραπεζούντας Αλί Σιουκρού επειδή έκανε αντιπολίτευση στον Κεμάλ. Αμέσως μετά ο Μουσταφά Κεμάλ Πασά σκότωσε τον Τοπάλ Οσμάν».
Εκεί τελείωσε η συζήτηση των Μπαϊντάρ και Οράν, χωρίς όμως να πουν ότι ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν αυτός που διέταξε τον Τοπάλ Οσμάν να σκοτώσει τον πολιτικό του αντίπαλο Αλί Σιουκρού. Μετά, όταν ανακαλύφθηκε το πτώμα και εμφανίστηκαν μάρτυρες που τον είδαν να μπαίνει στο σπίτι του σφαγέα, φοβούμενος αποκαλύψεις σκότωσε το τέρας της Κερασούντας.
Αυτή είναι μέχρι σήμερα η εικόνα της Τουρκίας. Ένας μηχανισμός που λειτουργεί στην τριγωνική σχέση μαφίας-πολιτικής-κράτους και συνεχίζει τις εγκληματικές πολιτικές εναντίον των λαών.
Ο μοναδικός δρόμος να σταματήσει αυτή η εγκληματική δράση είναι η διεθνοποίηση της Γενοκτονίας.
Ελπίζουμε ο κ. Δένδιας όταν υποδεχθεί τον Τσαβούσογλου στην Αθήνα να του τονίσει και αυτό το θέμα.
Κράτος-μαφία εναντίον των λαών
