Η κατοχική Τουρκία απέσυρε το ερευνητικό σκάφος «Oruc Reis» από τη θαλάσσια περιοχή της Ελλάδος, όταν είχε ολοκληρώσει τις σεισμικές του έρευνες. Την ίδια ώρα απέσυρε το γεωτρύπανο «Γιαβούζ» από το θαλασσοτεμάχιο 6 της κυπριακής ΑΟΖ, όταν μετά από πολύμηνη παραμονή δεν φαίνεται να είχε αποτέλεσμα. Στην περιοχή παραμένει το σεισμογραφικό «Μπαρμπαρός», το οποίο φαίνεται να είναι μέρος πλέον του… τοπίου. Ανενόχλητα και αδιαμαρτύρητα.
Το «Oruc Reis» με βάση τη νέα NAVTEX θα παραμείνει μέχρι τον Ιούνιο εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας, σε απόσταση αναπνοής από την ελληνική περιοχή.
Το επόμενο βήμα της κατοχικής Τουρκίας είναι να σταλεί γεωτρύπανο στην ελληνική θαλάσσια περιοχή. Η αποστολή του γεωτρύπανου θα γίνει όταν η συγκυρία το επιτρέπει κι όταν, ενδεχομένως, αποτύχουν οι επικείμενες διερευνητικές επαφές με την Ελλάδα. Θα είναι η… απόλυτη ευκαιρία για την ιμπεριαλιστική Τουρκία.
Για την Κύπρο, βέβαια, δεν αναζητούνται συγκυρίες. Είναι μόνιμες οι παραβιάσεις, η κατοχική δύναμη αλωνίζει στην κυπριακή ΑΟΖ και ούτε ο ΟΗΕ, ούτε η Ε.Ε. αντιδρούν. Υπάρχει, άλλωστε, η γνωστή απάντηση στις όποιες διαμαρτυρίες της Λευκωσίας: «Λύστε το Κυπριακό να μην τα έχετε αυτά»! Τόσα απλά και τόσο ανέφικτα υπό της παρούσες συνθήκες.
Η Άγκυρα υιοθετεί διαχρονικά μια τακτική, που είναι επαναλαμβανόμενη. Προβαίνει σε μονομερείς ενέργειες, γκριζάρει περιοχές, προκαλεί τετελεσμένα και επιχειρεί διά των διαπραγματεύσεων να τα νομιμοποιήσει. Μια πρακτική που έχει αποδώσει στην Κύπρο αλλά και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, που προσπαθεί να επεκταθεί.
Αυτή την περίοδο αναμένεται ότι θα αρχίσουν δυο παράλληλες διαδικασίες για τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Δυο διαδικασίες που θα είναι κομμένες ραμμένες στα μέτρα της κατοχικής Τουρκίας. Η Άγκυρα χωρίς να εγκαταλείπει τις επεκτατικές τις επιδιώξεις σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου, ευνοεί σε αυτή τη φάση την ύπαρξη διπλωματικής κινητικότητας.
Πρώτο, γιατί κανείς δεν ζητά από την Άγκυρα να άρει τις επεκτατικές τις ενέργειες, να εγκαταλείψει τους σχεδιασμούς της. Αλλά να συζητήσει στη βάση αυτών. Οπότε δεν έχει κανένα λόγο να «ζυγίσει» τα δεδομένα, να θέσει τα υπέρ και τα κατά και να αποφασίσει κατά πόσο θα πρέπει ή όχι να αλλάξει στάση και συμπεριφορά.
Δεύτερο, ενόψει της συζήτησης στην Ε.Ε.- για μια ακόμη φορά- για το θέμα της συμπεριφοράς της Τουρκία, που καθορίστηκε να γίνει τον ερχόμενο Μάρτιο, η κατοχική δύναμη θέλει να βοηθήσει το τουρκικό λόμπι. Χρειάζεται ένα άλλοθί. Όπως το θέλει και το τουρκικό λόμπι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια διπλωματική κινητικότητα.
Τρίτο, στην Άγκυρα χρειάζονται λίγο χρόνο για να ανιχνεύσουν τις προθέσεις της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, που αναμένεται να αναλάβει καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου 2021. Η κατοχική δύναμη, μετά και τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ, έστω κι εάν έχουν ήπιο χαρακτήρα, θα επιχειρήσει να ρίξει γέφυρες προς την Ουάσινγκτον. Όπως ανοίγματα κάνει και προς την Ε.Ε. Πάντα εκ του ασφαλούς.
Όταν θα ανακοινωθούν και επισήμως οι νέες διερευνητικές επαφές Ελλάδος και Τουρκίας όπως η ημερομηνία της άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό, θα παρουσιαστούν οι εξελίξεις αυτές, κυρίως από τους τρίτους, ως να έχουμε φθάσει στο «τελευταίο μίλι» πριν την επίλυση των «διαφορών». Αυτό είναι το άλλοθι, που χρειάζεται η κατοχική Τουρκία.
Κανείς δεν είναι εναντίον του διαλόγου. Άλλωστε είναι η μόνη οδός για επίτευξη συμφωνίας. Όμως, δεν μπορεί να αποδεχόμαστε τον όποιο διάλογο, που θα προσφέρει τη δυνατότητα στην κατοχική δύναμη να κερδίζει χρόνο, να τον αξιοποιεί για να καλύπτει τις παρανομίες της.
Δυστυχώς σε Αθήνα και Λευκωσία υπάρχουν εκείνοι που αναζητούν άλλοθι για να αποφύγουν την τουρκική επιθετικότητα. Το άλλοθι είναι η διπλωματική κινητικότητα. Μια μικρή «ανάσα» από τις συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις θα είναι, τίποτε περισσότερο.
Προφανώς και θα επανέλθει δριμύτερη η Άγκυρα εάν δεν εξασφαλίσει το μάξιμουμ των επιδιώξεων της. Τότε, η Μέρκελ και οι υπόλοιποι εν δυνάμει μεσολαβητές θα είναι πιο σκληροί. Όχι με την Άγκυρα, αλλά μαζί μας. «Λύστε τα να τελειώνουμε, έχουμε κουραστεί». Η «κούραση» τους, το τέλος μας;
