Ο ηθοποιός βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τον ψυχίατρό του και σε περίπτωση που θα υπάρξει οριστική απόφαση, θα το γνωστοποιήσει με επιστολή του στα ΜΜΕ. Μάλιστα οι πρώτες πληροφορίες έκαναν λόγο για μεταφορά του σε γνωστή κλινική στο εξωτερικό, όπου έχουν νοσηλευτεί και σταρ του Χόλιγουντ. Κάτι τέτοιο όμως από ό,τι φαίνεται είναι αρκετά χρονοβόρο και λόγω των μέτρων για τον κορωνοϊό γίνεται ακόμη πιο δύσκολο. Έτσι γιατρός και οικογένεια προσανατολίζονται για τη μεταφορά του σε κλινική στην Ελλάδα.
Ο εγκλεισμός σε κλινική απεξάρτησης για εθισμένους στο σεξ είναι ήδη μια παλιά τακτική στο Χόλιγουντ. Ο Γουάινστιν μπορεί, υπό την πίεση των αρμόδιων Αρχών και το φόβο των νομικών διώξεων ακόμα και για αποζημιώσεις, να οδηγήθηκε σε κέντρο απεξάρτησης επικαλούμενος «εθισμό στο σεξ», ωστόσο στην Ελλάδα ποτέ κανείς επώνυμος μέχρι τώρα δεν προέβη σε τέτοιου είδους δημόσια παραδοχή, όπως έχουν κάνει δεκάδες σταρ στο εξωτερικό, από τον Μάικλ Ντάγκλας, τον Ντέιβιντ Ντουκόβνι, τον Όζι Όσμπορν, τον Τσάρλι Σιν, τον Κόλιν Φάρελ, τον Μπίλι Μπομπ Θόρντον, μέχρι τον Κάνιε Γουέστ κ.ά.
Στη χώρα μας, αντιθέτως, το φαινόμενο του σεξουαλικού εθισμού περιβάλλεται από μια ιδιότυπη «ομερτά», αφού ελάχιστοι το παραδέχονται ακόμα και στον ίδιο τους τον εαυτό, ενώ όταν πλέον καταφεύγουν σε ιατρική βοήθεια, η ζωή των ίδιων αλλά ενίοτε και των οικείων τους έχει γίνει ανυπόφορη. Λίγοι είναι εκείνοι που θα απευθύνονταν σε ψυχίατρο ή θα κλείνονταν σε κλινική για να απεξαρτηθούν από το σεξ.
Οι επιστήμονες βέβαια που ασχολούνται στην Ελλάδα με το θέμα των εξαρτήσεων στα τμήματα τριών δημόσιων νοσοκομείων της Αθήνας επισημαίνουν την ολοένα και μεγαλύτερη εξάπλωση του φαινομένου και μάλιστα από νεαρή ηλικία. Περιγράφουν δε τον εθισμό στο σεξ με κοινά χαρακτηριστικά με άλλες καταστροφικές εξαρτήσεις, όπως τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, ο τζόγος, όπου ο ασθενής βιώνει απόλυτα τον καταναγκασμό. Αυτά από την πλευρά των επιστημόνων, διότι από την πλευρά της ελληνικής κοινωνίας ο σεξουαλικός εθισμός δεν αναγνωρίζεται ως εξάρτηση, ούτε ως νόσος.
Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις παρουσιάζεται ως «προχωρημένη» ή «απελευθερωμένη» σεξουαλικότητα, ενώ σε άλλες κατακρίνεται ως «ανωμαλία», που στιγματίζει και καταδικάζει τον εθισμένο. «Ο όρος σεξουαλικός εθισμός είναι ένας όρος που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του ’70, στο British Journal of Addiction. Στην πραγματικότητα περιέγραφε μια συμπεριφορά με πολλές ομοιότητες με την ουσιοεξάρτηση. Έχει τρία κοινά χαρακτηριστικά που τα βλέπουμε σε όλες τις εξαρτήσεις: την παρόρμηση (δεν μπορώ να κρατηθώ), την απώλεια του ελέγχου (πάω και το κάνω) και την καταναγκαστική επανάληψη του ίδιου μοτίβου (το ξανακάνω). Αυτό είναι το πλαίσιο μιας συμπεριφοράς που βλέπουμε σε κάθε εξάρτηση.
Αυτά τα άτομα παρουσιάζουν μια μεγάλη ανάγκη να εμπλακούν σε σεξουαλικές δραστηριότητες ακόμα και με αυτοκαταστροφικό τρόπο. Στην Ελλάδα υπάρχουν τμήματα σεξουαλικών διαταραχών στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών, στο Αιγινήτειο και στο Τζάνειο, ενώ το μοναδικό ιδιωτικό κέντρο απεξάρτησης από το σεξ λειτουργεί στη Θεσσαλονίκη. Ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης του κέντρου «Oasis», Δαμιανός Δουίτσης, ήταν εξαρτημένος επί χρόνια από τον τζόγο, τα ναρκωτικά και το σεξ. Επί 17 χρόνια και αφού ακολούθησε πρόγραμμα απεξάρτησης στην Αγγλία, ασχολήθηκε με το αντικείμενο ως εθελοντής, συμμετέχοντας σε ομάδες αυτοβοήθειας. Μετά αποφάσισε να ιδρύσει το «Oasis» ώστε να μπορεί κάποιος να βρει έναν χώρο, βιβλιογραφία, συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία πραγματική και αποτελεσματική.
Κάθε περιστατικό εξάρτησης έχει τη δική του βαρύτητα. Σε ορισμένους βοηθάει πολύ η φαρμακοθεραπεία, μια που αναστέλλει την παρόρμηση. Επίσης υπάρχουν ψυχοθεραπείες ανάλογες με αυτές που εφαρμόζονται στις εξαρτήσεις. Ελάχιστοι πάντως αναγνωρίζουν το πρόβλημα ώστε να απευθυνθούν στους ειδικούς.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time
