Σαρακοστή με τον άγιο Πατρίκιο της Ιρλανδίας
Σαρακοστή με τον άγιο Πατρίκιο της Ιρλανδίας
Ο Πατρίκιος, έχοντας γίνει πλέον μοναχός, ξέχασε όλα τα πράγματα που ανήκαν στο παρελθόν, ανταποκρίθηκε στο μέλλον και βιαζόταν να φτάσει σε ύψη τελειότητας. Με πολυήμερες νηστείες και με την εξάσκηση των άλλων αρετών του, ταλαιπωρούσε τον εαυτό του και συνεχώς έφερε μέσα στην καρδιά του και στο σώμα του την ταπείνωση του σταυρού την οποία φανέρωναν οι πράξεις του. Όμως ο Θεός, ο οποίος σκόπευε να τον υψώσει ψηλά, προκειμένου να του μάθει να σκέφτεται με ταπεινότητα για τον εαυτό του, να περπατά με τους ταπεινούς και να συμπάσχει με τους αδύναμους, επέτρεψε να αισθανθεί την ίδια του την κατωτερότητα, ώστε όσο περισσότερο θα ανακάλυπτε την πραγματική ταπεινότητα, τόσο ποιο σταθερά θα στεκόταν στο ύψος της τελειότητας.
Έτσι, του ήρθε μια επιθυμία να φάει κρέας, ώσπου, νικημένος από την επιθυμία του, αγόρασε χοιρινό κρέας και το έκρυψε σε ένα βάζο σκεπτόμενος πως θα ήταν σωστό να ικανοποιήσει την επιθυμία του στα κρυφά γιατί εάν το έκανε φανερά θα γινόταν αιτία διχόνοιας για την αδελφότητα.
Και δεν πέρασε πολύ ώρα από όταν άφησε το δωμάτιο όπου είχε κρύψει το βάζο όταν ξαφνικά κάποιος στάθηκε μπροστά του και είχε μάτια μπροστά και πίσω, τον οποίο, όταν τον είδε ο Πατρίκιος να έχει αυτά τα υπέροχα μάτια, αν και ήταν τόσο τρομακτικά, απόρησε για το ποιος ήταν και για ποιο λόγο είχε μάτια μπροστά και πίσω και τον ρώτησε με αγωνία. Και εκείνος απάντησε λέγοντας: «Είμαι υπηρέτης του Θεού. Με τα μάτια που έχω μπροστά βλέπω τα πράγματα που είναι φανερά και με τα μάτια που βρίσκονται πίσω από το κεφάλι μου βλέπω έναν μοναχό που κρύβει χοιρινό κρέας σε ένα βάζο και σκοπεύει να ικανοποιήσει την επιθυμία του στα κρυφά.» Αυτά είπε και αμέσως εξαφανίστηκε. Όμως ο Πατρίκιος, χτυπώντας πολλές φορές το στήθος του, έπεσε στο πάτωμα και το πότισε με τόσα δάκρυα, σαν να ήταν ένοχος για όλα τα εγκλήματα. Και ενώ βρισκόταν στο πάτωμα, θρηνώντας και κλαίγοντας, του εμφανίστηκε ο άγγελος με ωραία μορφή (πριν, το ον με τα πολλά μάτια ήταν ο ίδιος άγγελος) και του είπε: «Σήκω επάνω και άσε την καρδιά σου να παρηγορηθεί, γιατί ο Θεός διέγραψε το παράπτωμα σου και από εδώ και πέρα να μην ξαναπέσεις στο ίδιο παράπτωμα.»
Έπειτα ο άγιος Πατρίκιος, αφού σηκώθηκε από το πάτωμα, απορρίπτοντας εντελώς την επιθυμία που είχε για να φάει κρέας για όλο το υπόλοιπο της ζωής του, με ταπεινότητα ικέτευσε τον Κύριο να του δώσει άφεση αμαρτιών. Έπειτα ο άγγελος είπε στον Πατρίκιο να φέρει μπροστά του το κρυμμένο κρέας και να το βάλει στο νερό και έκανε ότι του είπε ο άγγελος. Και τα κομμάτια του κρέατος αφού βουτήχτηκαν στο νερό και βγήκαν πάλι έξω έγιναν αμέσως ψάρια. Αυτό το θαύμα έκανε τον άγιο Πατρίκιο να συμβουλεύει τους υποτακτικούς του να αντιστέκονται στις επιθυμίες τους. Όμως πολλοί από τους Ιρλανδούς, αντιλαμβανόμενοι με λανθασμένο τρόπο το θαύμα, συνηθίζουν, την ημέρα του αγίου Πατρικίου, η οποία πάντα πέφτει μέσα στην Σαρακοστή, να βουτάνε κρέας μέσα στο νερό και αφού το βγάλουν να το μαγειρεύουν και να το τρώνε λέγοντας πως αυτά είναι ψάρια του αγίου Πατρικίου. Όμως οι πιστοί άνθρωποι πρέπει να μάθουν να περιορίζουν τις επιθυμίες τους και να μην τρώνε κρέας σε απαγορευμένες περιόδους.
Αγγλικό κείμενο: http://triasthaumaturga.blogspot.gr/2013/02/lent-with-saint-patrick.html
Μετάφραση orthodoxy-rainbow
Ὁ Ἅγιος Πατρίκιος γεννήθηκε στὴν πόλη Γκλέβουμ τῆς Σκωτίας, κοντὰ στὴν ἐκβολὴ τῶν ποταμῶν Σέβερν καὶ Ἄβον περὶ τὸ 380 μ.Χ. Καταγόταν ἀπὸ βρεττανορωμαϊκὴ οἰκογένεια. Ὁ πατέρας του ἦταν διάκονος καὶ δεκουρίονας καὶ ὀνομαζόταν Καλφουρίνος καὶ ὁ παππούς του ἱερέας καὶ ὀνομαζόταν Πότιτος. Τὸ ὄνομα τῆς μητέρας του ἦταν Κονκέσσα. Σὲ ἡλικία 16 ἐτῶν συνελήφθη αἰχμάλωτος καὶ μεταφέρθηκε στὴν Ἰρλανδία, ὅπου καὶ παρέμεινε ἕξι χρόνια. Οἱ ὧρες τῆς μοναξιᾶς, ὅταν ὡς σκλάβος ἔβοσκε τὸ κοπάδι του, περνοῦσαν μὲ προσευχὴ στὸν Θεό, τὸν Ὁποῖο μέσα στὴν δοκιμασία του ὁ Ἅγιος εἶχε ἀνακαλύψει. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θὰ μιλήσει στὸν Ἅγιο, ἐνῷ αὐτὸς κοιμόταν καὶ θὰ τοῦ πεῖ νὰ γυρίσει στὴν πατρίδα μὲ ἕνα πλοῖο ποὺ ἦταν ἕτοιμο γι’ αὐτόν. Αὐτὴ ἡ πρώτη φορὰ ποὺ τοῦ μίλησε ὁ Κύριος, δὲν θὰ εἶναι καὶ ἡ τελευταία. Θὰ ἀκολουθήσει μία σειρὰ ἀπὸ καθοριστικὲς ἐμφανίσεις τοῦ Κυρίου στὴν ζωή του. Οἱ ἐμφανίσεις αὐτὲς καθὼς καὶ οἱ προτροπὲς τοῦ Κυρίου εἶναι ἕνα στοιχεῖο ποὺ τονίζεται ἰδιαίτερα στὰ γραπτὰ τοῦ Ἁγίου.
Ὁ Ἅγιος, τὸ 402 μ.Χ., ἀπέδρασε ἀπὸ ἐκεῖ, ὅπως τοῦ προεῖπε ὁ Θεός, ἀλλὰ ἡ τρικυμία ὁδήγησε τὸ πλοῖο στὶς βορειοδυτικὲς ἀκτὲς τῆς Γαλατίας, στὴν Ἀρμορική. Τὸ πλοῖο ἔφθασε στὴν Γαλατία, ἀλλὰ ἐκεῖ τὸ πλήρωμά του δὲν στάθηκε δυνατὸ νὰ βρεῖ τροφή. Τότε ὁ καπετάνιος παρακάλεσε τὸν Ἅγιο νὰ προσευχηθεῖ στὸν Θεό, γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσει. Ὁ Ἅγιος τοὺς μίλησε γιὰ τὴν παντοδυναμία καὶ τὴν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, καλώντας τους νὰ μεταστραφοῦν στὸν Κύριο καὶ νὰ μετανοήσουν καὶ τοὺς διαβεβαίωσε ὅτι τὴν ἴδια κιόλας ἡμέρα θὰ βροῦν τροφή. Πράγματι, ἔτσι κι ἔγινε. Ἡ περιπλάνηση τοῦ Ἁγίου συνεχίζεται στὰ νησιὰ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους. Τελικὰ ἐπέστρεψε στὴ Βρετανία, ἀλλὰ ἕνα ὅραμα ποὺ εἶδε τὸν κάλεσε νὰ γυρίσει καὶ πάλι στὴν Ἰρλανδία, γιὰ νὰ βοηθήσει τοὺς Χριστιανούς. Ἀμέσως μετὰ μετέβη στὴν Γαλλία, στὴν πόλη τῆς Ὠξέρρης, ὅπου παρέμεινε ἐπὶ πολλὰ ἔτη προετοιμαζόμενος γιὰ τὴν ἱεροσύνη. Λέγεται ὅτι γνώρισε τὸν Ἅγιο Μαρτίνο καὶ τὸν Ἅγιο Γερμανό, ὁ ὁποῖος τὸν ἀπέστειλε στὴν Ἰρλανδία τὸ 432 μ.Χ. ὡς Ἐπίσκοπο.
Τὸ κήρυγμά του ἐκεῖ, εἶχε μεγάλη ἀπήχηση στὸν λαό. Βάπτισε χιλιάδες πιστῶν, χειροτόνησε πολλοὺς ἱερεῖς, ἀνήγειρε ναοὺς καὶ ἐπισκοπή. Ἐνθάρρυνε τὸ μοναχισμό, ὁ ὁποῖος μέχρι τότε εἶχε κέλτικο χαρακτήρα. Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἱεραποστολικῶν περιοδειῶν του, ὁ Ἅγιος συνήθιζε νὰ μὴν ταξιδεύει ἀπὸ τὸ βράδυ τοῦ Σαββάτου ἕως τὸ πρωὶ τῆς Δευτέρας. Προετοιμαζόταν γιὰ τὴν Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς καὶ ἀφιέρωνε τὸ χρόνο αὐτὸ στὸν Κύριο.
Ὁ λαὸς τῆς Ἰρλανδίας τὸν ἀγάπησε πολὺ καὶ ἑορτάζει τὴν μνήμη του μὲ λαμπρότητα. Ὁ Ἅγιος Πατρίκιος κοιμήθηκε ὁσίως μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 461 μ.Χ., στὸ Σάουτ τῆς Οὐλδίας.
Πηγές: orthodoxy-rainbow.blogspot.gr– synaxarion.gr
