Τι εύκολα που ήταν τα πράγματα στο Δημοτικό, που μπορούσες απλά να ρωτήσεις «θέλεις να γίνουμε φίλοι;» ένα ή περισσότερα από τα είκοσι περίπου ανθρωπάκια που συναναστρεφόσουν έτσι κι αλλιώς κάθε μέρα, και να αποκτήσεις έτσι παρέες αβίαστα, χωρίς να χρειαστεί να πολυπροσπαθήσεις. Στον κόσμο των ενηλίκων, είναι απείρως πιο περίπλοκο –κι αυτό, όπως και όλα τα άλλα. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως είναι και αδύνατο. Αν ψάχνεις καινούριους φίλους, επειδή οι δικοί σου μετανάστευσαν/ παντρεύτηκαν/ έκαναν παιδιά και δεν τους βλέπεις πια τόσο συχνά όσο θα ήθελες, λύσεις υπάρχουν.
Σε κοινά χόμπι και δραστηριότητες
Δεν είναι ανάγκη να δεσμευτείς για διετές πρόγραμμα εκμάθησης σανσκριτικών, αν δεν είναι αυτό που θέλεις. Κοινό χόμπι μπορεί να είναι απλώς και μια οργανωμένη πεζοπορία κάποια Κυριακή, ή μια συνάντηση στη λέσχη ανάγνωσης της γειτονιάς σου (που σχεδόν πάντα καταλήγει σε ποτά μετά, σου μιλάμε εκ πείρας), ή ένα δωρεάν μάθημα γιόγκα στο ΚΠΙΣΝ ή κάτι άλλο εξίσου μη δεσμευτικό. Έξτρα μπόνους, εκτός του ότι θα γνωρίσεις κόσμο που αγαπά τα ίδια πράγματα με σένα, οπότε θα έχεις ήδη τουλάχιστον ένα έτοιμο θέμα συζήτησης για να σπάσεις τον πάγο, και το ότι θα περάσεις ωραία ακόμα και αν δεν βρεις στην συγκεκριμένη συνάντηση το επόμενο κολλητάρι σου.
Σε ονλάιν κοινότητες
Οι ομάδες του Facebook που είναι στα πάνω τους τα τελευταία χρόνια είναι, στην ουσία, η ονλάιν εκδοχή της προηγούμενης παραγράφου: Μια ανεξάντλητη δεξαμενή ανθρώπων που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα με σένα, είτε αυτό λέγεται λογοτεχνία, είτε σινεμά ή μουσική ή ακόμα και θεωρίες συνωμοσίας, δεν κρίνουμε εμείς εδώ (εντάξει, κρίνουμε λίγο, αλλά και τι σε νοιάζει τι λέμε εμείς) τους οποίους μπορείς να συναντήσεις χωρίς να ξεμυτίσεις από το σπίτι σου. Κουβέντα στην κουβέντα, like στο like και σχόλιο στο σχόλιο, θα έρθει κι αυτό: Έχουμε δει με τα μάτια μας φιλίες χρόνων να ξεκινούν από ακριβώς αυτή την ονλάιν αλληλεπίδραση, που γίνεται ένας πρώτος αναγνωριστικός καφές, που γίνεται μετά μια έξοδος για φαγητό, και καταλήγει σε μοίρασμα γκομενικών μια Τρίτη ξημερώματα πάνω από αλκοόλ πριν καν περάσει ο πρώτος χρόνος.
Στη δουλειά
Το ξέρουμε πως υπάρχει κόσμος που βγάζει σπυράκια στην ιδέα και μόνο, και σκίζει τα ρούχα του κραυγάζοντας «ποτέ μην μπλέκεις τη δουλειά με τα προσωπικά σου» αλλά να σου πούμε ένα μυστικό; Αυτός ο κόσμος βλέπει τα πράγματα μονοδιάστατα, ή δεν έχει μεγάλη πείρα από τη ζωή. Η οποία είναι παγίως απρόβλεπτη, και μπορεί να σου φέρει τον επόμενο κολλητό σου ανάμεσα σε βαρετά meeting και απογραφές από την κόλαση, καθώς τίποτα δεν κάνει καλύτερο bonding από το να μισείς με τον άλλον τα ίδια πράγματα. Δεν λέμε να προσπαθήσεις να γίνεις φίλος/η με όλο το γραφείο την πρώτη μέρα στην καινούρια σου δουλειά –απλά να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για κόσμο που μπορεί να σου φανεί συμπαθητικός, και μετά από λίγο καιρό να προτείνεις μια αναγνωριστική after office μπύρα, γιατί ποτέ δεν ξέρεις.
Στον εθελοντισμό
Το να ενώνεις δυνάμεις για έναν κοινό σκοπό, είτε αυτός λέγεται σερβίρω φαγητό σε λιγότερο προνομιούχους από μένα μια Κυριακή στη γειτονιά, είτε οργανώνω τον καθαρισμό μιας παραλίας κάθε μήνα, δημιουργεί ένα δέσιμο πρωτόγνωρο, καθότι είναι το «Κοινά χόμπι και δραστηριότητες: Η εκδοχή ‘με καλό σκοπό’». Θα γνωρίσεις κόσμο έξω από τα καθιερωμένα σου, από διαφορετικούς δηλαδή κύκλους από αυτούς στους οποίους συνήθως κινείσαι, θα έχεις έτοιμα θέματα προς συζήτηση με το καλημέρα σας, και θα νιώσεις και το χάι του «κάνω κάτι καλό για τους άλλους». Win-win, που λέμε στη γλώσσα του μάρκετινγκ, απ’ όπου και αν το πιάσεις.
