Μαρτύρησε στην Κω στις 8 Απριλίου το 1669 Παρασκευή της Διακαινησίμου.
Δεν ξέρουμε για ποιο λόγο κάποιοι Τούρκοι έκαναν μαγικά στον άγιο και παραφρόνησε. Ενώ ήταν σε αυτή την κατάσταση , του έκαναν περιτομή.
Μετά από λίγες ημέρες συνήλθε ο άγιος και ,όταν διαπίστωσε την περιτομή και τα τούρκικα ρούχα, λυπήθηκε πολύ για το κακό που έπαθε, και ,πετώντας το άσπρο σαρίκι, ζούσε πάλι χριστιανικά , με πολλή μετάνοια, συντριβή, δάκρυα και αναστεναγμούς για το ακούσιο σφάλμα του.
Όταν αντελήφθησαν οι Αγαρηνοί ότι μετενόησε και ζει χριστιανικά, όρμησαν εναντίον του και αφού τον έδειραν αλύπητα, τον έκλεισαν στη φυλακή.
Μετά από λίγες ημέρες τον έβγαλαν και προσπαθούσαν με διάφορους τρόπους και μεγάλες απειλές να τον μεταστρέψουν στη θρησκεία τους. Ο άγιος όμως τους απάντησε :
Εγώ πιστεύω στον Κύριό μου Ιησού Χριστό και Αυτόν ομολογώ Θεό αληθινό , με όλη μου την καρδιά, ο οποίος πρόκειται να κρίνει ολόκληρο τον κόσμο, ζωντανούς και νεκρούς. Τη δική σας τη θρησκεία την αποστρέφομαι και είμαι έτοιμος να υπομείνω όσα βάσανα κι αν μου κάνετε για την αγάπη του Χριστού μου.
Όταν τ’ άκουσαν αυτά , τον άρπαξαν με θυμό και ,δέρνοντας και σπρώχνοντας, τον πήγαν στον δικαστή, όπου τον κατήγγειλαν πως, ενώ έγινε μουσουλμάνος , μετάνιωσε και επέστρεψε στον Χριστιανισμό πάλι.
Ο δικαστής τότε διέταξε και τον έδειραν αλύπητα. Όταν διαπίστωσε πως δεν μεταπείθεται , διέταξε να τον κάψουν ζωντανό.
Άναψαν τότε μια μεγάλη φωτιά και τον έκαψαν και έγινε θυσία καθαρά και άμωμος για τον Χριστό.
Έτσι έλαβε ο μακάριος τον στέφανο του μαρτυρίου.
