Ο Άγιος Ειρήναρχος και οι συν αυτώ

Διακόνημα Με αφορμή την γιορτή του αγίου Ειρήναρχου, σας παρουσιάζουμε μερικές ερασιτεχνικές φωτογραφίες από μια τοιχογραφία του στον πρόναο του παρεκκλησίου της Αγίας Ζώνης στο Βατοπαίδι. Ο ναός αυτός διακρίνεται για τις πολύ χαριτωμένες αγιογραφίες του, οι οποίες ιστορήθηκαν από τον μοναχό Νικηφόρο και τους μαθητές του και ολοκληρώθηκαν το 1860. Έχουν χαρακτηριστεί ως «ένα από τα τελευταία παραδείγματα της γνήσιας αγιορειτικής ζωγραφικής και το τελευταίο μεγάλο έργο τοιχογραφήσεως στο Βατοπαίδι» (Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου: Παράδοση-Ιστορία-Τέχνη, τόμος Α΄, Άγιον Όρος 1996, σελ. 307). Μπορείτε, βέβαια, να κάνετε κλικ πάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε μεγαλύτερες .

Κατά τον διωγμό του Μαξιμιανού, επτά γυναίκες στην πόλη Σεβάστεια οδηγήθηκαν στον διοικητή, ο οποίος τις κατηγόρησε ότι οδήγησαν τους συζύγους τους στην πίστη των χριστιανών. Βλέποντας τη σθεναρή τους στάση και το ακλόνητο ήθος τους μπροστά στις απειλές, ένας από τους δημίους τους, ο Ειρήναρχος, φωτισμένος από τη θεία Χάρη, ομολόγησε τον Χριστό κι αυτός και δήλωσε έτοιμος να μαρτυρήσει.

Οι επτά γυναίκες οδηγήθηκαν στις όχθες της λίμνης, όπου είχαν μαρτυρήσει προηγουμένως οι άγιοι Τεσσαράκοντα μάρτυρες [9 Μαρτ.], αρνήθηκαν να προσφέρουν λατρεία στα άψυχα είδωλα και πέταξαν στο νερό τα αγάλματα. Ο διοικητής τότε διέταξε να τις βασανίσουν αλύπητα και να τις αποκεφαλίσουν. Μία από αυτές είχε μαζί της δύο παιδιά που ζήτησαν από τη μητέρα τους να τα εμπιστευθεί στον άγιο Ειρήναρχο, πριν πεθάνει.

Μετά τον θάνατο των αγίων γυναικών, ο Ειρήναρχος διετάχθη να θυσιάσει στα είδωλα. Αφού αψήφησε τη δύναμη του τυράννου, ρίχθηκε στη λίμνη. Το νερό όμως αίφνης στερεοποιήθηκε και εξήντα οκτώ στρατιώτες που πήγαν να τον πιάσουν στη μέση της λίμνης καταποντίσθηκαν. Ένας άγγελος κάλεσε τον Ειρήναρχο να επιστρέψει στην όχθη και εκεί βαπτίσθηκε από τον πρεσβύτερο Ακάκιο. Τον συνέλαβαν πάλι και αφού εξεδίωξε τους δαίμονες που κατοικούσαν σε έναν ειδωλολατρικό ναό καταδικάσθηκε να πεθάνει στην πυρά. Εισήλθε ο ίδιος στην κάμινο μαζί με τον πρεσβύτερο Ακάκιο, όπου ήλθαν πρόθυμα να τους συναντήσουν τα δύο παιδιά για να προσφέρουν τη ζωή τους στον Χριστό. Εν μέσω της καμίνου ο Ειρήναρχος και ο Ακάκιος προσευχήθηκαν στον Κύριο υπέρ των πιστών που θα τιμούσαν τη μνήμη τους. Οι δήμιοι κατόπιν τους έβγαλαν σπό τη φωτιά και τους αποκεφάλισαν. Μία ευσεβής γυναίκα περιμάζεψε τα λείψανα τους και τα ενταφίασε κοντά στη λίμνη. Στον τόπο εκείνο αργότερα ανηγέρθη ναός προς τιμήν τους.

Πηγή: “Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος (τόμος τρίτος – Νοέμβριος, σελ. 308-309).