Όταν η Αχρηστία συστήνεται ως «Αριστεία».
Γράφει ο Γιώργος Μιχάλακας
(Οι σκέψεις μου, λίγο πριν ανακοινωθεί ο σημερινός ανασχηματισμός…)
Επίκειται ανασχηματισμός·
από ώρα σε ώρα, από μέρα σε μέρα, η Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα είναι ίδια,
καθώς αναμένεται να απομακρυνθούν από τις τωρινές θέσεις τους
-ή και να αποπεμφθούν εντελώς από το καινούργιο σχήμα-
πρόσωπα που με τα λόγια τους, με τις επιλογές τους και ιδίως με τις πράξεις τους,
έπληξαν ποικιλοτρόπως την Κοινωνία
και συνεπαγωγικώς προεκάλεσαν σημαντική κομματική ζημία.
Οποία τραγική ειρωνεία·
η σταγόνα που εξεχείλισε το ποτήρι ήλθε μέσω τού Πυρός,
καθώς οι πρόσφατες καταστροφικές φωτιές
στην Ηλεία, στη Βαρυμπόμπη, (ιδίως) στην Εύβοια, και στα Βίλια,
κατέδειξαν την καραμπινάτη ανεπάρκεια τού κρατικού μηχανισμού
και διέσυραν ανεπανόρθωτα αυτό το μόρφωμα
που ναρκισσιστικά ο πρωθυπουργός τής χώρας αρέσκεται να ονομάζει «Επιτελικό Κράτος».
Τα πρόσφατα δημοσκοπικά ευρήματα πιστοποιήσανε τη φθορά
και προανήγγειλαν την επερχόμενη κατρακύλα,
αφού οι πολίτες εμφανίζονται εξαιρετικά δυσαρεστημένοι
από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τούς συνεργάτες του·
το «Αφήγημα τής Αριστείας» αποτελεί πλέον μία ξεθωριασμένη και κίβδηλη σοβαρότητα
που εν τοις πράγμασι απεδείχθη ως η υπέρτατη πολιτική γελοιότητα.
Βεβαίως, όπως είχαμε την αλγεινή ευκαιρία να διαπιστώνουμε επί μακρόν,
ο Μητσοτάκης ΔΕΝ ενδιαφέρεται για τούς πολίτες και για τα προβλήματά τους,
ούτε κόπτεται αν οι επιλογές του είναι πιο φάλτσες
κι από την αδιανόητη εκτέλεση φάουλ τού Ρομπέρτο Κάρλος εναντίον τής Γαλλίας το 1997.
Ο γόνος τής πιο κρατικοδίαιτης οικογένειας τής Ελλάδας
απεκάλυψε στις 17 Σεπτεμβρίου 2017 -και μάλιστα, άθελά του- την πιο μεγάλη αλήθεια (του)·
τότε ήταν που κατά τη διάρκεια τής συνέντευξης Τύπου στο πλαίσιο τής 82ης «Δ.Ε.Θ.»,
εξεστόμιζε την αλήστου μνήμης φράση «Μ’ ενδιαφέρει η Επικοινωνία κι όχι η Ουσία.».
Όσο, λοιπόν, η παρούσα κυβέρνηση δεν έπεφτε στα «νούμερα»,
όσο τα γκάλοπς έδειχναν ότι απελάμβανε τής ανοχής των πολιτών
και δεν υπήρχαν διαρροές στην πρόθεση ψήφου,
ο «Mr.Bean»-πρωθυπουργός ετύρβαζε οπώρας.
Τι κι αν υπήρχαν υπουργοί που προεκαλούσαν ομοβροντία αντιδράσεων,
τι κι αν υπήρχαν υπουργοί που προέβαιναν σε εκκωφαντικά ατοπήματα,
τι κι αν υπήρχαν υπουργοί που έμοιαζαν να είχαν υπογράψει συμβόλαιο διαρκείας
με την Ανικανότητα, με την Αποτυχία, με τη Διαπλοκή..;
Δεν κουνιόταν φύλλο.
Αποπομπή; Ούτε μία.
Παραίτηση; Ούτε μία.
Η Αχρηστία συστηνόταν ως «Αριστεία»,
η «Διατεταγμένη Υπηρεσία» βρισκόταν στο απόγειό της,
ο Καρεκλοκενταυρισμός προωθούταν -για νιοστή φορά- ως το Εθνικό Ιδανικό,
ο Μητσοτάκης εστήριζε παντί τρόπω τα «αμφιλεγόμενα» στελέχη του.
Χρυσοχοΐδης.
Αυγενάκης.
Κικίλιας.
Πέτσας.
Μενδώνη.
Κεραμέως.
Και βεβαίως, Μητσοτάκης.
Αυτά είναι τα «επτά θανάσιμα αμαρτήματα» που στοιχειώνουν τη «Νέα Δημοκρατία».
…
Χρυσοχοΐδης
Ο πιο ανακόλουθος υπουργός Προστασίας τού Πολίτη.
Αυτός ο θλιβερός πολιτικάντης που το 2012 είχε το απύθμενο θράσος να δηλώσει
«Όχι, δεν διάβασα το Μνημόνιο εκείνη την εποχή,
διότι απλούστατα είχα άλλες υποχρεώσεις.»,
αυτός ο πάλαι ποτέ σοσιαλιστής που κατέληξε να αποθεώνει την Αστυνομοκρατία
και μετήλθε μεθόδους που παραπέμπουν ευθέως στη Χούντα,
αυτός ο πάλαι ποτέ σοσιαλιστής που έβαλε την Αστυνομία στα Πανεπιστήμια
και εκήρυξε εμμονικό πόλεμο με τα Εξάρχεια
ενώ την ίδια ώρα οι πολίτες βλέπουν διαρκώς μπροστά τους, μέρα-μεσημέρι,
μαφιόζικες εκτελέσεις, γυναικοκτονίες, δολοφονία δημοσιογράφου, άγριους ξυλοδαρμούς πολιτών,
ε, αυτός παρέμεινε στη θέση του έως σήμερα.
Αποπομπή; ΟΧΙ.
Παραίτηση; ΟΧΙ.
Αυγενάκης
Ο πιο μεροληπτικός υφυπουργός Αθλητισμού που έχει υπάρξει στην Ιστορία τής Ελλάδας.
Απροσχημάτιστος. Απροκάλυπτος. Αδιάντροπος. Αχυράνθρωπος.
Από την πρώτη στιγμή τής θητείας του,
ετάχθη χωρίς την ελάχιστη αιδώ και δίχως το παραμικρό αίσθημα ευθύνης
στο πλευρό τής ομάδας που ιδιοκτήτης της είναι ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης,
κουμπάρος τής οικογένειας Μητσοτάκη
και φανατικός (επικοινωνιακός) χορηγός τής κυβερνητικής παράταξης.
Το προσωνύμιο «υφυπουργός Ολυμπιακού» που ομοθυμαδόν τού έχουν αποδώσει
άπαντες οι υγιείς και νοήμονες φίλαθλοι τής χώρας,
αντιπροσωπεύει απόλυτα την πορεία τού ανερυθρίαστου ερυθρόφρονος μαριονέτου
που με κάθε ενέργειά του εδήλωνε ότι εθεωρούσε
πως το «υφυπουργείο Αθλητισμού» και το «γραφείο Τύπου τού Ολυμπιακού»
είναι… συνώνυμες έννοιες.
Η διαδρομή του υπήρξε έμπλεη ντροπολογιών, πραξικοπηματικών παρεμβάσεων,
αλλά και οπορτουνιστικών καταχρήσεων εξουσίας
(όπως το κονδύλι των 20.000 ευρών που ενέκρινε για τον εαυτό του
και τις δημόσιες σχέσεις του στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες τού Τόκιο,
ενώ πολλοί από τούς αθλητές μας λιμοκτονούσαν).
Αποπομπή; ΟΧΙ.
Παραίτηση; ΟΧΙ.
Κικίλιας
Ένας από τούς πλέον αγαπημένους, προβεβλημένους, προωθούμενους τού Συστήματος.
Τεχνητά δημοφιλής. Τεχνητά επιτυχημένος. Τεχνητά υπουργός Υγείας.
Ναι, η διαχείριση τής Πανδημίας δεν είναι εύκολη υπόθεση,
αλλά οι διαρκείς παλινωδίες του, οι αντιφατικές αποφάσεις του,
οι σπασμωδικές επιλογές του, οι κραυγαλέες ανακολουθίες του,
οι εγκληματικές ολιγωρίες ενίσχυσης τού νοσηλευτικού προσωπικού
(έως και η συχνή αποδυνάμωση τού ήδη ανεπαρκούς «Ε.Σ.Υ.»),
είναι η προσωπική του σφραγίδα.
Χαρακτηριστική στιγμή τής παταγώδους ανεπάρκειάς του,
ήταν ότι υπέταξε την επιστημοσύνη του στα θρησκόπληκτα πανηγυρτζίδικα ούγκανα
και εσυναίνεσε πέρυσι -εν μέσω τού καλπάζοντος κορωνοϊού-
να διεξαχθούν στη συμπρωτεύουσα οι μαζικές εορταστικές εκδηλώσεις
για τον Άγιο Δημήτριο που ως γνωστόν είναι ο πολιούχος τής Θεσσαλονίκης·
αποτέλεσμα αυτής τής μεσαιωνικής επιλογής, ήταν μία φονική υπερ-μετάδοση.
Και βεβαίως, η κορωνίδα τής προσφοράς του στη Δημόσια Υγεία,
είναι οι έως τώρα 13.600 θάνατοι από την «Covid-19».
Αποπομπή; ΟΧΙ.
Παραίτηση; ΟΧΙ.
Πέτσας
Μέχρι πρότινος,
η «λίστα Λαγκάρντ-Φαλσιανί» μονοπωλούσε επί χρόνια τη δημοσιότητα
στα πολιτικά δρώμενα τής χώρας μας·
όμως,
η τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία δεν είχε πει την τελευταία της λέξη
και επώαζε τη δική της απάντηση στο «εισαγόμενο προϊόν».
Η «λίστα Πέτσα» ήρθε να ανυψώσει το ημεδαπό «Φρόνημα τής Σαπίλας»
και να αποτελέσει το σήμα-κατατεθέν τής επιθυμίας τού Μητσοτάκη
για χειραγώγηση, ποδηγέτηση και χορηγούμενη φίμωση των εγχώριων «Μ.Μ.Ε.».
Ήταν το 2020, λοιπόν,
όταν ο τότε υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος
εμοίρασε με «κριτήρια Βορείου Κορέας» 20.000.000 ευρά στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης,
χρησιμοποιώντας ως άλλοθι τής αλόγιστης δαπάνης την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι».
Έτσι, έμεινε κι ο ίδιος στην κυβέρνηση, μετά πολλών επαίνων.
Αποπομπή; ΟΧΙ.
Παραίτηση; ΟΧΙ.
Μενδώνη
Όταν η υπουργός Πολιτισμού μίας χώρας
επιλέγει ως καλλιτεχνικό διευθυντή τού Εθνικού Θεάτρου
ένα άτομο που πλέον είναι προφυλακισμένο για βιασμούς ανηλίκων,
όταν η υπουργός Πολιτισμού μίας χώρας
δηλώνει -μετά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις-
πως ο νυν προφυλακισμένος για βιασμούς ανηλίκων
«Μάς εξαπάτησε και με εξαπάτησε με υποκριτική τέχνη.»,
πρόκειται για ακούσια ομολογία αποτυχίας και ανικανότητας.
Κι όμως, ακόμη και στο συγκεκριμένο εξόχως σημαντικό ζήτημα,
δεν υπήρξε ίχνος ευθιξίας, δεν υπήρξε ψήγμα ανάληψης πολιτικής-προσωπικής ευθύνης.
Έτσι, μάς έμεινε αμανάτι η «Ιερά… Μενδώνη» τού Μητσοτάκη,
όπου είναι σχηματισμένη η μορφή τού Λιγνάδη.
Αποπομπή; ΟΧΙ.
Παραίτηση; ΟΧΙ.
Κεραμέως
«Υπερασπίσου το Παιδί… Γιατί αν γλυτώσει το Παιδί…, …υπάρχει Ελπίδα!»,
ήδε κάποτε ο αείμνηστος και συγκλονιστικός Παύλος Σιδηρόπουλος.
Αντ’ αυτού,
η υπουργός Παιδείας έχει δώσει επανειλημμένα την εντύπωση
ότι στα πρόσωπα των παιδιών-μαθητών
βλέπει κάποιους αόρατους εχθρούς που πρέπει πάση θυσία να εξολοθρεύσει.
Το μεγάλο της «κατόρθωμα», η «Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής»,
άφησε εκτός ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους
και η αναλγησία εχτύπησε ταβάνι με την κατοπινή δήλωσή της:
«Η μεταρρύθμιση αυτή, προσφέρει οφέλη σε όλους και βγαίνουν όλοι κερδισμένοι.
Πρώτα απ’ όλα βγαίνουν κερδισμένοι τα ίδια τα παιδιά, οι υποψήφιοι και οι γονείς τους,
γιατί πλέον ΔΕΝ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ.».
Χαράς ευαγγέλιο·
τα παιδιά δεν θα εγκλωβίζονται πλέον στα Πανεπιστήμια και στη Δωρεάν Παιδεία,
αλλά εξωθούνται να εγκλωβιστούν στα πανάκριβα Ιδιωτικά Κολέγια
που θα τούς προσφέρουν πτυχίο εφάμιλλο με αυτό που δίνουν τα Δημόσια Ιδρύματα.
Σε απλά Ελληνικά,
όποιος υποψήφιος προσδιορίζεται από την «Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής»
ως μαθησιακά-γνωσιακά ανεπαρκής,
αν πάει και τα σκάσει χοντρά σε ένα κολέγιο,
αυτομάτως αποκτά την ίδια επιστημονική υπόσταση και τα ίδια δικαιώματα
με τούς μαθησιακά-γνωσιακά επαρκείς.
Ατυχώς για την κάκιστη υπουργό Παιδείας,
ατυχώς για τη στυγνή θιασώτρια τής κατάργησης τού Πανεπιστημιακού Ασύλου,
το γεγονός ότι μέσα σε λίγες ημέρες μαζεύτηκαν -σε δημόσιο ψήφισμα-
65.000 υπογραφές μαθητών και γονέων
για εκδίωξή της από τον εξόχως νευραλγικό και κομβικό θώκο της,
συνιστά επί τής ουσίας το «Βατερλό» της
και την καθιστά ως τη γυναίκα που διασκευαστικά ενσαρκώνει
το αξεπέραστο τραγούδι-κοινωνική ηθογραφία τού Γιάννη Μηλιώκα «Για το καλό μου…»:
«Είδα την υπουργό να με χτυπάει με ζήλο,
είδα τα χέρια μου πρησμένα απ’ το ξύλο,
είδα τα νεύρα μου σιγά-σιγά να σπάνε,
με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε.
Για το καλό μου…».
Και όμως, κι εδώ τα ίδια…
Αποπομπή; ΟΧΙ.
Παραίτηση; ΟΧΙ.
Μητσοτάκης
Ο «πρωθυπουργός τής Συμφοράς».
Ο κληρονομικώ αδίκω πρωθυπουργός,
καθ’ όλο το προ ανασχηματιμού καταστροφικό διάστημα
ήλεγχε, κατηύθυνε και εστήριζε απολύτως τα έξι προαναφερθέντα στελέχη του.
Ουδείς απεπέμφθη. Ουδείς παρητήθη.
ΟΥΔΕΙΣ.
Γιατί; Γιατί ουδείς απεπέμφθη ή παρητήθη;
Διότι αν είχε υπάρξει η οποιαδήποτε αποπομπή ή παραίτηση,
θα προσωποποιούνταν τα λάθη και δεν θα παρέμεναν στη σφαίρα τής Αοριστίας.
Ο Ανασχηματισμός, λοιπόν, έγινε η μοναδική διέξοδος,
ώστε να μην καταλογισθούν με άμεσο τρόπο οι δεδομένες ευθύνες
και να επικοινωνηθεί το (υφέρπον-κίβδηλο) μήνυμα που λέει ότι
«Η κυβέρνηση προσπαθεί διαρκώς να γίνεται καλύτερη…».
Επί τού Πιεστηρίου:
Έφτανα στο τέλος τού παρόντος πονήματος, όταν ενέσκηψε ο σημερνός ανασχηματισμός.
Δεν με απασχολεί καν,
ποια από τα πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο
μετατέθηκαν ή απομακρύνθηκαν από την κυβέρνηση,
διότι -επί τής ουσίας- δεν αλλάζει κάτι.
Δεν αλλάζει κάτι, διότι η «Νέα Δημοκρατία» βρομάει απ’ το κεφάλι.
Δεν αλλάζει κάτι,
διότι ο ανεκδιήγητος «γόνος» έχει καταθέσει δημοσίως το στυγνό προσωπικό δόγμα του:
«Μ’ ενδιαφέρει η Επικοινωνία κι όχι η Ουσία.».
ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ.
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
