Γράφει η
Φανούλα Αργυρού – Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
«Σημερινή» 1.8.2021 – « Ένα κράτος: Και αυτό τουρκικό!»
Σάββας Ιακωβίδης, «Σημερινή» 1.8.2021 – «Αθήνα-Λευκωσία, να το εμπεδώσουν: Η Τουρκία σέβεται μόνο τη ΔΥΝΑΜΗ!… θέλει όλη την Κύπρο»
Λάζαρος Μαύρος, «Σημερινή» 1.8.2021 – «Διατεταγμένη 1957-2021 τ/κ Ηγεσία»
Η «Σημερινή» και οι αρθρογράφοι της, εδώ και χρόνια καταγράφουν φορτικά και ενημερώνουν με στοιχεία αδιάσειστα για τους πραγματικούς στόχους της Τουρκίας. Το είπε και το έγραψε και ο πρώην Τούρκος Υπ. Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος»: «Ακόμη και να μη ζούσε ούτε ένας Τούρκος στην Κύπρο, για την Τουρκία υπάρχει Κυπριακό και δεν θα παραιτηθεί από αυτό».
Οι Τούρκοι θέλουν την Κύπρο ολόκληρη. Συνεχίζουν πιστοί στο σχέδιο που τους κατέθεσε το Νοέμβριο του 1956 ο Δρ. Νιχάτ Ερίμ για επανάκτηση της Κύπρου. Έχει επιβεβαιωθεί ότι η Τουρκία συνεχίζει την πολιτική της έναντι της Κύπρου βασισμένη στις παρακαταθήκες και σχέδια του Δρ. Νιχάτ Ερίμ. Εκείνο το σχέδιο ήταν και παραμένει το «κοράνι» τους για το νησί μας.
Άλλο να το λέμε εμείς, βέβαια, άλλο να το λένε οι ίδιοι οι Τούρκοι αλλά άλλο και πάλι να το λένε οι «σύμμαχοι» τους Βρετανοί. Ηθικοί αυτουργοί της κατάντιας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μέχρι σήμερα.
Το αιματηρό καλοκαίρι του 1974, μεταξύ πρώτης και δεύτερης τουρκικής εισβολής τον Ιούλιο/Αύγουστο (1974) ο τότε Σοσιαλιστής Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας της «εγγυήτριας» Βρετανίας James Callaghan (πέθανε το 2005), ο οποίος συνηγόρησε, με τον Σοσιαλιστή Τούρκο Πρωθυπουργό Bulent Ecevit (πέθανε το 2006) για την εισβολή της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974 για νέα συνταγματική τάξη στο νησί, ζήτησε από τον Sir Michael Carver (πέθανε το 2001) την προσωπική του άποψη για το μέλλον της Κύπρου. Βασισμένη, του είπε, στην προσωπική του πείρα ως, πρώτος Διοικητής της λεγόμενης Αγγλο-τουρκο-ελληνικής δύναμης εκεχειρίας και στην συνέχεια ως Αναπληρωτής Διοικητής και πρωταγωνιστής στην ίδρυση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στην Κύπρο το 1964.
Ο Sir Michael Carver από το 1973 μέχρι το 1976 υπηρέτησε ως Chief of Defence Staff (δηλαδή ως ο επαγγελματίας επικεφαλής όλων των τριών ενόπλων δυνάμεων, κάτω από την Α.Μ. Την Βασίλισσα και ως Πρόεδρος της Επιτροπής Chiefs of Staff Committee. Γνώριζε την Κύπρο πολύ καλά καθώς αργότερα υπήρξε και ο βιογράφος του Field Marshal Harding, ο οποίος προτού αναλάβει ως κυβερνήτης στην αποικία Κύπρο υπηρέτησε ως Chief of the Imperial General Staff. Aντικαταστάθηκε (ο Field Marshal Harding) από τον τελευταίο κυβερνήτη Sir Hugh Foot. Το αναβαθμισμένο στάτους του Sir Michael Carver το 1974 συν οι γνώσεις του για την Κύπρο πιστεύεται προσθέτουν επιπρόσθετη βαρύτητα στις θέσεις του.
Ο Sir Michael Carver του απάντησε με εξασέλιδη επιστολή ημερ. 2 Αυγούστου 1974. Ανέφερε κάποιες λανθασμένες απόψεις μεν, δεν παρέλειψε δε να αναφέρει και τα ακόλουθα.
Καταρχήν στην απάντησή του ο Sir Michael Carver έγραψε (στον Callaghan) ότι οι απόψεις του ήσαν χρωματισμένες τόσο από το ενδιαφέρον του (για την Κύπρο) όσο και τις επαφές του που έκτοτε διατήρησε στο νησί, και επίσης από την βαθιά γνώση του που είχε για το πρόβλημα της Βορείου Ιρλανδίας, το οποίο είναι παρόμοιο έγραψε, σε κάποιες περιπτώσεις.
« Από το 1960. Οι περισσότεροι Βρετανοί τείνουν να συμφωνούν με τους Τούρκους επειδή τους ήσαν «πιστοί» κατά την διάρκεια της ΕΟΚΑ και της έκτακτης ανάγκης, ως η μειονότητα και οι καταπιεσμένοι (underdog). Οι Τούρκοι πήραν μερίδιο της αντιπροσωπείας τους σε όλα τα τμήματα της Κυβέρνησης (ΚΔ) και στη δημόσια υπηρεσία κατά πολύ περισσότερο απ΄ότι αναλογούσε σ΄αυτούς τόσο σε σχέση με την πληθυσμιακή τους αναλογία όσο και τη μόρφωση και ικανότητά τους – περίπου 30%. Παρόλα αυτά ποτέ τους δεν προσπάθησαν να κάνουν το σύνταγμα να δουλέψει θετικά ως μια μηχανή για τη διοίκηση και ανάπτυξη της Κύπρου, ως μια οντότητα για το συμφέρον ολόκληρης της Κύπρου. Απλά χρησιμοποίησαν τη θέση τους αρνητικά, να βάζουν βέτο σε όλα, όσο μικρό και να ήταν κάτι για το οποίο έφερναν ένσταση.
Αυτό ήταν που οδήγησε το Μακάριο να προτείνει τις τροποποιήσεις στο σύνταγμα το 1963…»
«Τουρκική πολιτική. Η πολιτική της Άγκυρας από το 1964 ήταν να υπερβάλει για την κατάσταση των Τουρκοκυπρίων, να κατηγορεί για την μη συνεργασία τους και κατάσταση πολιορκίας τους το Μακάριο ειδικά και γενικά τους Ελληνοκύπριους. Κατά καιρούς έχουν (οι Τούρκοι/Άγκυρα) ενθαρρύνει θετικά την προσφυγοποίηση των Τ/κ σε γκέτο με την ελπίδα ότι σταδιακά αυτό θα οδηγήσει στην διχοτόμηση ή τουλάχιστον σε μια κυρίαρχη περιοχή τουρκικής βάσης. Τώρα την έχουν πάρει δια της βίας των όπλων…»
«Τουρκικοί στόχοι
Είμαι πεπεισμένος ότι οι Τούρκοι δεν δίνουν πεντάρα για τα πραγματικά συμφέροντα των Τουρκοκύπριων… Εθνική περηφάνια. Η Κύπρος ήταν δική τους. Όταν φύγαμε, έπρεπε (λένε) να τους επιστρεφόταν…»
“Turkish Aims
I am convinced that the Turks do not care tuppence for the real interests of the Turkish Cypriots… National pride. Cyprus was theirs. When we left, it should have reverted to them…”
1970 – Τι δήλωσε ο Α’ Γραμματέας της τουρκικής πρεσβείας στη Λευκωσία προς βρετανό αξιωματούχο
«Η Τουρκία ήταν απλά αποφασισμένη για στρατηγικούς λόγους να εμποδίσει την Κύπρο να μετατραπεί σε ελληνικό νησί. Δεν είχαν κανένα πραγματικό ενδιαφέρον για την κοινότητα καθεαυτή – εκτός αυτού ο κόσμος ήταν γεμάτος από σκορπισμένες τουρκικές κοινότητες – και γι΄αυτό είχαν αφήσει το Ντενκτάς να χειρίζεται τις συνομιλίες για την τουρκοκυπριακή κοινότητα.» (Βιβλίο γράφουσας «Top Secret» εκδόσεις Γερμανός 2004 Κεντρική διανομή εκδοτικός Οίκος «Δίας»).
Και η Τελευταία Λέξη του Sir Michael Carver στην απαντητική επιστολή του προς τον Βρετ. Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας James Callaghan:
Τελευταία Λέξη
«Οι Τούρκοι δεν ξέρουν τι σημαίνει η λέξη συμβιβασμός. Η Ιστορία τους δίδαξε πως δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα σε εξυπνάδα ή σε συζήτηση με τους Έλληνες. Η μόνη τους ελπίδα βρίσκεται στην πεισματική τους άρνηση να μετακινηθούν, όσο καιρό και αν χρειαστεί να περιμένουν για αποτελέσματα και όσο και να υποφέρουν αναμένοντας.»
“Final Word
«The Turks do not know the meaning of the word compromise. History has taught them that they cannot compete in wits or in argument with the Greeks. Their only hope resides in a stubborn refusal to budge, however long they may have to wait for results and however much they may suffer in the process».
Και η δική μας τελευταία λέξη: Τι κρίμα, τι ειρωνεία, οι εχθροί να αναγνωρίζουν το δίκαιό μας και δύναμή μας, αλλά εμείς να τα χαραμίζουμε αποτασσόμενοι στα σχέδιά τους όπως τόσο προνοητικά είχε δηλώσει ο αείμνηστος Δρ. Νεοκλής Σαρρής… ««Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη μας ήττα».
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ήττα από την υποταγή δικών μας, μάλιστα δίχως καμία εξουσιοδότηση από το λαό, στην βρετανο-τουρκική ρατσιστική, διαιρετική διάλυση της ΚΔ μέσω δι-κοινοτικής, δι-ζωνικής ομοσπονδίας… Για να θυμηθούμε επίσης και τον στοχαστή και λόγιο Περικλή Γιαννόπουλο που έλεγε και εκείνος:
«Ελληνική φυλή, ο μεγαλύτερος εχθρός σου είναι ο εαυτός σου».
