Η πόλη που στέκεται θρονιασμένη στο σταυροδρόμι Ευρώπης και Ασίας καλεί τον επισκέπτη της σ’ ένα ταξίδι στο χρόνο. Μπορεί κανείς να αντιληφθεί τη μορφή της Πόλης ακολουθώντας και μόνο τα τείχη της.
Η θαλάσσια οχύρωσή της, την προστάτευε από την πλευρά του Κεράτιου Κόλπου και της Θάλασσας του Μαρμαρά. Επρόκειτο για τείχη παρόμοια με τα χερσαία, γνωστά και ως Θεοδοσιανά, με μικρότερες πύλες, που λειτουργούσαν, κυρίως, για εμπορικούς λόγους.
Τα τείχη όμως του Κεράτιου μπορεί να μην ήταν τόσο ισχυρά όσο αυτά της Προποντίδας, όμως τον κόλπο αυτό προστάτευε η γνωστή Αλυσίδα, η οποία βρισκόταν στην είσοδο του. Πρόκειται για την Αλυσίδα που παρέκαμψε ο Πορθητής γράφοντας την τελική πράξη για την έδρα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ακριβώς σ’ εκείνο το σημείο που απλωνόταν κάποτε η Αλυσίδα, σήμερα υπάρχει η γέφυρα του Γαλατά που ενώνει τις δύο ακτές.
Είναι σχεδόν αδύνατο να μην αισθανθείς κάποια ελαφρά φτερουγίσματα όταν ατενίζεις τα νερά του Κεράτιου που λαμπυρίζουν. Κι επειδή στην Πόλη το ταξίδι στο χρόνο δεν τελειώνει ποτέ αναρωτιέσαι, άραγε σώζεται σήμερα αυτή η Αλυσίδα; Αυτές οι απορίες και η έρευνα με έφεραν στο Ναυτικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.
Η ιστορία ίδρυσης
Το Ναυτικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης είναι το μεγαλύτερο θαλάσσιο μουσείο της Τουρκίας και το πρώτο στρατιωτικό μουσείο που ιδρύθηκε στη χώρα.
Στις συλλογές του υπάρχουν περίπου 20.000 έργα, γεγονός που το καθιστά ένα από τα λίγα μουσεία παγκοσμίως στο είδος του.
Το μουσείο ιδρύθηκε το 1897 από τον υπουργό Ναυτικών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Χασάν Χιουσνιού Πασά (Hasan Hüsnü Pasha) σ’ ένα μικρό κτίριο του Ναυπηγείου του Οθωμανικού Κάστρου Kasımpaşa, που βρίσκεται απέναντι από το Φανάρι.
Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου τα αντικείμενα του μουσείου μεταφέρθηκαν στην Ανατολία για προστασία. Το έτος 1946 το μουσείο μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη και πιο συγκεκριμένα σε κτίριο που ανήκε σε συγκρότημα τζαμιών του Ντολμά Μπαξέ (Dolmabahçe) στην περιοχή Μπεσίκτας.
Διαβάστε τη συνέχεια στο pontosnews.gr
