Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Hellas Journal, Ουάσιγκτον
Αναμενόμενο ήταν να προκληθούν αντιδράσεις στην ελληνική Βουλή για τη φράση του υπουργού Ναυτιλίας, Κύπριου την καταγωγή, Χρήστου Στυλιανίδη, ότι «η μισή Κύπρος είναι (ήδη) τουρκική».
Ως τοποθέτηση είναι μία απαράδεκτη πράξη. Αλλά, για να είμαι έντιμος και με τον ίδιο τον υπουργό, ο οποίος υπήρξε φίλος και συναγωνιστής στον αντικατοχικό αγώνα της Κύπρου, αδυνατώ να πιστέψω ότι ο κ. Στυλιανίδης ή οποιοσδήποτε άλλος που έλκει την καταγωγή του από τη Μεγαλόνησο, πιστεύει αυτό που εννοεί η φράση. Άρα θα δεχθώ ότι δεν την εννοεί, επειδή οτιδήποτε άλλο είναι κάλεσμα για “εθνική αυτοκτονία”…
Η φράση αυτή καθ’ αυτή, εάν την πιστεύει κάποιος -και ο κ. υπουργός δεν πρέπει να την πιστεύει- είναι φρικτή. Δεν πρόκειται για “φρικτή πραγματικότητα”, όπως μου είπε κοινός μας φίλος, δικός μου και του υπουργού Ναυτιλίας, αλλά για απέραντη ηττόπάθεια και αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής, που προσπαθεί για 50 χρόνια να επιβάλει η κατοχική Τουρκία.
Αν κάτι για το οποίο πρέπει να πιστωθεί στην μαχόμενη Κύπρο, είναι ότι με τη βοήθεια της Ελλάδας, δεν υπέκυψε στην στρατιωτική υπεροχή της Τουρκίας. Δεν λέω ότι δεν θα αναγκαστεί να το κάνει στο (σύντομο) μέλλον.
- Αλλά, αν η Αθήνα παραμείνει πιστή στην απόφαση της να μην εγκαταλείψει ποτέ την Κύπρο -και αυτό μας τονίζει συχνά-πυκνά ο σημερινός Πρωθυπουργός, τον οποίο πιστεύουμε- δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ αυτό που φοβάται ο κ. Στυλιανίδης: Δεν θα γίνει ποτέ τουρκική η μισή Κύπρος.
Ακούω αυτούς τους ανόητους, που ομιλούν για …πραγματικότητες. Αλλά το επιχείρημα πρέπει να είναι ότι οι λεγόμενες πραγματικότητες επιβάλλονται με την υπογραφή μας. Αν δεν υπογράψουμε εμείς διευθέτηση -διότι λύση δεν πρόκειται να είναι ποτέ- στη βάση των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής, πως θα γίνει η μισή Κύπρος τουρκική.
Οι ανθρωποι, γενικά μιλώντας, αφήνουμε κάποτε τη γλώσσα μας να πάει …περίπατο. Η φράση του υπουργού Ναυτιλίας εντάσσεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Ειλικρινά ομιλώ, επειδή γνωρίζω τον κ. Στυλιανίδη από την αρχή της πολιτικής του καριέρας, ότι είναι απίστευτο, με λίγα λόγια θα πέσω από τα σύννεφα, αν εννοεί αυτό που λέει η φράση ή αν ακόμα και του πέρασε από το μυαλό. Και προφανώς, θέλω να πιστεύω, ότι ήθελε να πει το αυτονόητο: ότι η μισή Κύπρος είναι υπό τουρκική κατοχή.
Διότι, αν έχει ίχνος αλήθειας ότι “η μισή Κύπρος είναι τουρκική”, ευθύνεται και ο ίδιος που συμμετείχε σε κυπριακές κυβερνήσεις και κινήσεις και κόμματα τα οποία βρέθηκαν στην εξουσία.
- Και αν κάποιος έρθει ξανά να μου πει ότι είχαμε ευκαιρίες να λύσουμε το Κυπριακό και δεν τις …αρπάξαμε, θα του απαντήσω όπως αρμόζει: Οι δήθεν λύσεις που προτάθηκαν στην Κύπρο, πρόβλεπαν ακριβώς αυτό στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Στυλιανίδης. Πρόσφεραν με την υπογραφή μας τη μισή Κύπρο στην Τουρκία.
Αλήθεια το λέω. Δεν πρόκειται να βρεθεί κανένας να υπογράψει αυτή τη διευθέτηση, ούτε ο ίδιος ο Δημήτριος Ιωαννίδης αν ζούσε, που είναι ο άνθρωπος που πρόδωσε την Κύπρο. Η προδοσία της Κύπρου του ανήκει. Είναι έργο της Χούντας των Αθηνών.
Στη δήλωση του κ. Στυλιανίδη αντέδρασαν αυτοί που αντιπροσωπεύουν χουντικές δυνάμεις στην ελληνική Βουλή. Απλά δεν πρέπει να ομιλούν. Αντέδρασε και η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου -και καλώς έπραξε, διότι δικαιούται- η οποία ζήτησε να ανακληθεί η φράση. Υποστήριξε ότι ο υπουργός την «είπε εν τη ρύμη του λόγου», και δήλωσε βέβαιη ότι δεν την εννοούσε.
Ο ίδιος σημείωσε ότι έχει δώσει αγώνες για την Κύπρο και τόνισε ότι η φράση του ήταν σε «εισαγωγικά». Το τελευταίο πρέπει να το εξηγήσει, όπως και άλλες αναφορές:
Τι σημαίνει η αναφορά στο συσχετισμό δυνάμεων; Επειδή η Τουρκία είναι μεγαλύτερη σε πληθυσμό πρέπει η Ελλάδα και η Κύπρος να υποκύψουν; Όχι βέβαια.
Για όσους δεν παρακολούθησαν το μείζον αυτό θέμα, δημοσιεύω μέρος του κειμένου του ανταποκριτή του Κυπριακού Πρακτορείου (ΚΥΠΕ) στην Αθήνα. Έγραψε τα εξής:
Ο κ. Στυλιανίδης επιχείρησε να αναδείξει ότι οι μάχες του Ελληνισμού για την Κύπρο χρειάζεται συνυπολογίζουν τον συσχετισμό δυνάμεων για να μην υπάρξουν στο μέλλον αντίστοιχες εθνικές τραγωδίες με εκείνη του 1974.