H Ρωσία αναπτύσσει σχέσεις με αυτές τις δύο χώρες, αλλά η Μόσχα έχει λόγους για μακροχρόνια ανησυχία, αναφέρει ο Κωνσταντίν Ζατούλιν.
«Η Αρμενία και η Ρωσία πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι είναι αδύνατο να επιτευχθεί μια διαρκής ειρήνη στην περιοχή με το δρόμο που επέλεξαν Τουρκία και Αζερμπαϊτζάν».
Τάδε έφη σε τηλεδιάσκεψη για το Sputnik Armenia, σύμφωνα με το el.armradio.am ο Κωνσταντίν Ζατούλιν, πρώτος αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών της ρωσικής Δούμα, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ευρασιατικής Ενσωμάτωσης και Σχέσεων με Συμπατριώτες, επικεφαλής του Ινστιτούτου της ΚΑΚ.
Ο Ρώσος πολιτικός μιλώντας μεταφορικά είπε, ότι φύτεψαν ξανά τα δόντια δράκου, τα οποία μπορούν να βλαστήσουν στο μέλλον. Μεταπολεμικά στο Καραμπάχ και στην περιοχή συνολικά προκύπτουν ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της επιστροφής των Αρμενίων κρατουμένων πολέμου.
«Η ευφορία της νίκης του Αζερμπαϊτζάν είναι ένα κακόγουστο αστείο. Σπέρνει τα δόντια του δράκου. Αναφέρομαι στην παρέλαση νίκης και τις αναμνήσεις του Ένβερ Πασά, που εξέφρασε ο Πρόεδρος της Τουρκίας κατά τη διάρκεια της παρέλασης. Σύμφωνα με τον ίδιο, σήμερα η Ρωσία αναπτύσσει σχέσεις με αυτές τις δύο χώρες, αλλά η Μόσχα έχει λόγους να ανησυχεί μακροχρόνια.
«Οι χάρτες που δημοσιεύτηκαν σε τουρκικό κρατικό κανάλι έχουν τουρκικές φιλοδοξίες για τον Καύκασο, την Κριμαία, την περιοχή του Ποβόλζια και την Κεντρική Ασία, καθώς και οι δηλώσεις συγγενή του Τούρκου προέδρου ότι “τα ρωσικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου δεν μπορούσαν να σταματήσουν το Bayraktar TB2. Tόσο στη Λιβύη, όσο και στο Αρτσάχ, τα συστήματα της Μόσχας ήταν αναποτελεσματικά!”, μετατρέπονται σε ένα μωσαϊκό», – πρόσθεσε ο Ζατούλιν.
Ταυτόχρονα, φυσικά, είναι δύσκολο για τον Ζατούλιν να μιλήσει εξ ονόματος όλης της Ρωσίας, όπου, κατά τη γνώμη του, «υπάρχουν πολλοί αφηγητές των σχέσεων Ρωσίας καιΑζερμπαϊτζάν». Ανέφερε τα ονόματα των ανθρώπων που προσπαθούν «με όλη τους τη δύναμη» να αποδείξουν όλη τη «γοητεία» της συνεργασίας με την Τουρκία ή το Αζερμπαϊτζάν.
Αυτοί είναι οι Σεργκέι Μάρκοφ, Ιγκόρ Κοροτσένκο και Μαξίμ Σεβτσένκο.
