Burak Bekdil
Όταν, το 1925, ο Mustafa Kemal Atatürk, ο ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας, απαγόρευσε όλες τις ισλαμικές αιρέσεις, όπως τους δερβίσηδες και άλλες θρησκευτικές λατρείες που χρονολογούνται από την οθωμανική εποχή, είπε δημοσίως: «Η Τουρκική Δημοκρατία δεν μπορεί να είναι δημοκρατία του σεΐχη, του δερβίση και των μαθητών τους. Η μόνη σωστή αίρεση είναι η αίρεση του πολιτισμού.” Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη γέννηση ενός σύγχρονου έθνους, ωστόσο, η Τουρκική Δημοκρατία έχει γίνει πράγματι μια δημοκρατία των σεΐχηδων, των δερβίσηδων και των εκατομμυρίων μαθητών τους.
Τα ευρήματα ενός ακαδημαϊκού από το Πανεπιστήμιο της Σμύρνης στις 9 Σεπτεμβρίου είναι τουλάχιστον τρομακτικά. Τα ακόλουθα είναι από την ανησυχητική έκθεση του καθηγητή Esergül Balcı:
- Οι Ισλαμικές αιρέσεις, οι λατρείες και τα ισλαμικά δόγματα στην Τουρκία έχουν ανθίσει σε συνεργασία με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του [Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν], καθώς τα μέλη τους έχουν δημιουργήσει επιτυχώς δίκτυα δημόσιας υπηρεσίας.
- Ο αριθμός των madrassas [Ισλαμικά σχολεία] έχει αυξηθεί απότομα [από τότε που το ΑΚΡ ανήλθε στην εξουσία το 2002].
- Η οικονομική στήριξη του Υπουργείου Οικονομικών για τα σχολεία που διευθύνονται από ισλαμικές αιρέσεις έχει φτάσει 1 δισεκατομμύριο TL [περίπου 126 εκατομμύρια δολάρια].
Περίπου ένα εκατομμύριο μαθητές φοιτούν σε σχολεία που λειτουργούν από αιρέσεις. - Συνολικά 2,6 εκατομμύρια Τούρκοι έχουν κάποια σχέση με μια θρησκευτική τάξη.
- Υπάρχουν κυρίως 30 αιρέσεις, 400 υποκατηγορίες τους και 800 madrassas.
- Οι γονείς εγγράφουν παιδιά ηλικίας μόλις τριών ετών σε θρησκευτικά σχολεία. Το ένα τρίτο των 10.000 ιδιωτικών σχολείων της Τουρκίας έχει δεσμούς με τουλάχιστον μία αίρεση. Το ίδιο και 2.800 από τους 4.000 ιδιωτικούς κοιτώνες της χώρας.
- Το σχολικό πρόγραμμα σπουδών διδάσκει μαθητές ότι το γυναικείο φύλο είναι κατώτερο και δεύτερης κατηγορίας, ενώ διδάσκει πως τα κορίτσια είναι σκλάβοι των ανδρών.
Υπάρχει πάντα η όχι και τόσο ειρηνική πλευρά της ιστορίας των ισλαμικών αιρέσεων. Ο Cüppeli Ahmet Hoca, (ο ίδιος είναι θρησκευτικός ηγέτης) ισχυρίστηκε πρόσφατα ότι υπήρχαν περίπου 2.000 σαλαφιστικές ενώσεις με ένοπλα μέλη. “Εάν οι εισαγγελείς με καλέσουν να καταθέσω, μπορώ να ονομάσω 150 από αυτούς”, ανέφερε. Αφού κατέθεσε στην αστυνομία, είπε: “Η αστυνομία δεν εξεπλάγη από αυτά που είπα στη δήλωσή μου.”
Αυτό που στο σύγχρονο κόσμο θεωρείται ευρέως ως σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων είναι η συνήθης κοινωνική συμπεριφορά για τους Τούρκους (και άλλους) ισλαμιστές. Για παράδειγμα, ο μοναδικός πιστός σύμμαχος του Ερντογάν και η επιλογή του για πρόεδρος (όταν ο Ερντογάν ήταν πρωθυπουργός), ο Αμπντουλάχ Γκιούλ, παντρεύτηκε τη σύζυγό του, Χαϊρουνίσα, όταν ήταν 15 ετών εκείνη, ενώ ο ίδιος ήταν 30.
Η νοοτροπία της φυλής, αναμεμειγμένη με τη συντηρητική ισλαμική σκέψη, άρχισε να δηλητηριάζει τη χώρα στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του ΑΚΡ. Το 2010, το σκάνδαλο στο Σιίρτ, στη νοτιοανατολική Τουρκία, αποκάλυψε κατά συρροή βιασμούς στη συντηρητική πόλη, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων βιασμού ανηλίκων, αλλά και ανηλίκων που βίαζαν νήπια, σκοτώνοντας ακόμη και ένα από αυτά. “Αυτή είναι μια μικρή πόλη”, είπε ο δήμαρχος για την τραγική αυτή ιστορία. “Σχεδόν όλοι σχετίζονται με όλους. Κλείσαμε την υπόθεση μετά από διαβουλεύσεις με τον κυβερνήτη, την αστυνομία και τον εισαγγελέα”. Κανείς δεν διώκεται.
Ο Τούρκος ερευνητής δημοσιογράφος Ισμαήλ Σαγμάζ δημοσίευσε το 2019 ένα βιβλίο, “Η Αίρεση της Λαγνείας” (“Şehvetiye Tarikatı”), στο οποίο τεκμηριώνει δικαστικές αναφορές που περιγράφουν λεπτομερώς τη σεξουαλική κακοποίηση σε διάφορες λατρείες. Μερικά από τα κεφάλαια του βιβλίου περιλαμβάνουν: ”Το Μοναστήρι του Σεξ”, ”Θα ήμουν ευτυχισμένος αν ο Σεΐχης έκανε σεξ με τη γυναίκα μου”, ”Δύο αδελφές, ένας σύζυγος”, ”Το πέος ενός σεΐχη είναι σαν θηλή μιας μητέρας” και ”Κακοποίηση διανοητικά ανάπηρου παιδιού”.
Πιο πρόσφατα, ο Σεΐχης Fatih Nurullah, ηγέτης της ισλαμικής λατρείας Uşşaki, συνελήφθη τον Σεπτέμβριο για επανειλημμένη σεξουαλική κακοποίηση και στέρηση της ελευθερίας για σεξουαλικούς σκοπούς. Το θύμα του σεΐχη ήταν ένα 12χρονο κορίτσι του οποίου η μητέρα ήταν καθαρίστρια στις εγκαταστάσεις της αίρεσης. Ο σεΐχης, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Eyyüp Fatih Şağban, αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και 55 ετών.
Μερικές τηλεφωνικές συνομιλίες που υπεκλάπησαν αποκάλυψαν μια ανταλλαγή μεταξύ του Σεΐχη Nurullah και του πατέρα του κακοποιημένου παιδιού, που αναφέρεται από τα αρχικά του, F.A., στις δικαστικές εκθέσεις. Σε μια συνομιλία ο Sheik Nurullah παραδέχεται ότι φίλησε το 12χρονο κορίτσι στα χείλη, ενώ δήλωσε ότι το έκανε αυτό “με την αγάπη ενός παππού.” Ο Σεΐχης Nurullah ακούγεται επίσης να προσπαθεί να πείσει τον F.A. να καλύψει το περιστατικό “στο όνομα του Αλλάχ”. Σε μια δεύτερη ηχογράφηση φωνής, ο Σεΐχης Nurullah συνιστά στον F.A. να σκοτώσει την κόρη του δηλώνοντας αυτοκτονία.
Αφού ο πατέρας υπέβαλε καταγγελία για τον σεΐχη, ένας μαθητής του Σεΐχη Nurullah τον ξυλοκόπησε άγρια. Άλλοι οπαδοί επικοινώνησαν αργότερα με τον F.A. και του προσέφεραν 50 εκατομμύρια TL (περίπου 6,3 εκατομμύρια δολάρια) εάν συμφωνούσε να αποσύρει την καταγγελία του.
Ο Σεΐχης Nurullah δεν θα είναι ο τελευταίος ισλαμιστής ηγέτης λατρείας που κακοποιούσε παιδιά. Αλλά πρόκειται μόνο για ένα διεστραμμένο θρησκευτικό άτομο; Ή για μερικά; Ή μερικές δεκάδες, ή εκατοντάδες; Τι γίνεται με τους εκατομμύρια αφοσιωμένους οπαδούς; Μια τουρκική παροιμία σημειώνει: “Ο σεΐχης δεν μπορεί να πετάξει, αλλά ο μαθητής του τον αφήνει να πετάξει” — οι οπαδοί τείνουν να αποδίδουν χαρακτηριστικά σε έναν ηγέτη λατρείας που δεν κατέχει.
πηγή: www.meforum.org
