Καλεσμένη της Ελεονώρας Μελέτη στα «Μεσάνυχτα» ήταν η Μαρίνα Τσιντικίδου, σε μία σπάνια τηλεοπτική εμφάνιση. Το πρώην μοντέλο μίλησε για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε, για τη μάχη που έδωσε με την κατάθλιψη για πολλά χρόνια, αλλά και για τις απανωτές απώλειες που βίωσε και τη σημάδεψαν.
«Βλέποντας τις εικόνες και κυρίως ακούγοντας τη μουσική, αναβιώνουν τα συναισθήματά μου, τα καλλιστεία ήταν τότε πολύ μεγάλο πράγμα… Βρέθηκα εκεί τυχαία, με έφερε εκεί η ζωή, δεν ήταν παιδικό όνειρό. Ήταν μεγάλο το αντίτιμο, το ένιωθα βαθιά μέσα μου ότι ίσως δυσκολευτώ, πότε όμως δεν σκέφτηκα να κάνω πίσω. Σαν παιδί ήθελα να γίνω μπαλαρίνα ή καθηγήτρια γαλλικών. Δεν είχα ένα όνειρό ή μεγάλο ταλέντο σε κάτι ώστε να πω θα γίνω αυτό», είπε αρχικά για τη συμμετοχή της στα Καλλιστεία, όπου είχε στεφθεί και «Μις Ευρώπη».
Και συνέχισε: «Με δυσκόλεψε η διαχείριση ώστε κάποιος να μου κάνει κριτική, δεν το αντέχω αυτό. Δεν έχω στομάχι για κριτική. Την κριτική την ανέχομαι, δεν μπορώ την κακία. Βέβαια αυτό το νόμισμα έχει και την άλλη όψη. Όταν ένας άνθρωπος έχει καλή ενέργεια αυτό στο δίνει πολύ θετικά και όμορφα. Αλλά δε μπορείς να διαλέξεις μόνο το ένα και μόνο το άλλο».
«Μια και καλή στα 27 μου είπα “δεν αντέχω άλλο, φεύγω”. Τότε έκανα την τελευταία μου πασαρέλα, αλλά τελικά το πρόβλημά μου δεν ήταν η μόδα. Η μόδα είναι ένα κομμάτι που μου άρεσε, η αναγνωρισιμότητα είναι κάτι που αν δεν είσαι φτιαγμένος για να την αντιμετωπίσεις μπορεί να σε σκοτώσει. Διαπίστωσα ότι η ταυτότητά μου δεν είναι αυτή, συνέβη σε μια διετία, που έχασα όλες τις σταθερές μου, ό, τι είχα και δεν είχα σε ανθρώπους και τον σκύλο μου. Εκεί, πήρα λάθος αποφάσεις, σκοτείνιασε το μυαλό μου. Μία από τις λάθος αποφάσεις ήταν ότι δέχτηκα να πολιτευθώ. Ελπίζω να το έχει ξεχάσει πολύς κόσμος, ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανα στη ζωή μου. Εκεί μου δημιουργήθηκαν και πολλά σύνδρομα καταδίωξης, πήρα πολλά κιλά και λέω τι δουλειά έχω εγώ εδώ. Με ισοπέδωσε ο θάνατος του παππού μου. Εκείνη την εποχή εγώ έπαιζα στο θέατρο, απογευματινή παράσταση Τετάρτης, γίνεται διάλειμμα βλέπω στο κινητό μου ότι έχω μια κλήση από την ξαδέλφη μου και κατάλαβα ότι αυτό δεν είναι καλό. Ήταν υγιέστατος, το έμαθα στο μέσο της παράστασης. Τότε είπε ο Βασίλης Τσιβιλίκας βοηθήστε να βγει η παράσταση γρήγορα να φύγει το παιδί. Την έβγαλα την άλλη μισή παράσταση», ανέφερε λίγο παρακάτω.
«Πέρασα πένθος σε λίγο καιρό. Έχασα την γιαγιά, τον παππού μου και τον πατέρα μου. Ο θάνατος του παππού μου με ισοπέδωσε. Ήταν υγιέστατος», τόνισε.
Για να συμπληρώσει: «Σαν άνθρωπος είμαι μοναχική. Έπεσα σε κατάθλιψη γιατί όλα γύρω μου ένιωθα ότι ήταν λάθος, εκεί έπρεπε κάτι να αλλάξω. Έκτοτε εμπιστεύτηκα το σύμπαν, μέσα από αυτή τη διαδικασία ήθελα να κάνω αυθόρμητα αυτό που με έκανε καλά. Αυτό που έχει σημασία είναι να αποφασίσεις ποιο είναι το όνειρό σου. Το πώς θα το πραγματοποιήσεις έρχεται από μόνο του. Η περίοδος της κατάθλιψης κράτησε μια δεκαετία».
