Από το neostrategy.gr
Ενώ η Τουρκία, με το τελευταίο «επεισόδιο» σε Κάσο – Κάρπαθο, επιχειρεί να ακυρώσει στην πράξη τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου και το δικαίωμα της χώρας μας, βάσει του διεθνούς Δικαίου, να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ναυτικά μίλια, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, όχι μόνο δεν απαντά στις επικρίσεις περί «υποχωρητικότητας» της κυβέρνησης Μητσοτάκη και «κατευνασμού» της Τουρκίας, αλλά αντίθετα συσκοτίζει και παραπλανά. Στο μεταξύ, οργιάζει ο κυβερνητικός στρατός των τρολ κατά δημοσιογράφων.
Τη στιγμή που αυξάνονται οι πληροφορίες και μεγαλώνουν οι υποψίες ότι, με τον τρόπο που χειρίστηκε η κυβέρνηση το «επεισόδιο» στην Κάσο, και τις «συνεννοήσεις» του ελληνικού με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, ουσιαστικά άλειψε βούτυρο στο ψωμί των τουρκικών αβάσιμων διεκδικήσεων επί περιοχών ελληνικής κυριαρχίας, ο Γ. Γεραπετρίτης επιμένει να αποκρύπτει τι ακριβώς συνέβη στις 22, 23 και 24 Ιουλίου νοτίως των Κάσου και Καρπάθου, όταν στην περιοχή βρέθηκαν τουρκικά πολεμικά πλοία, προκειμένου να εμποδίσουν τις έρευνες του ιταλικού πλοίου, «Ievoli Relume».
Με αντίστοιχες γενικολογίες αντιμετώπισε το θέμα και ο υπουργός Αμυνας, Νίκος Δένδιας, αφού σε ανακοίνωση του υπουργείου, γίνεται γενικώς και αορίστως λόγος περί του ότι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις αντιμετώπισαν στην Κάσο και θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον κάθε τουρκική απαίτηση. Φαίνεται ότι, για Γεραπετρίτη και Δένδια, και συνολικότερα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η Κάσος κείται μακράν, και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να συσκοτίσουν την πραγματικότητα και να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.
Τώρα του φταίει το Ιντερνετ
Αντί να απαντά επί της ουσίας του περιστατικού, ο υπουργός Εξωτερικών, ωσάν να επρόκειτο για σχολιαστή στο Facebook ή στο Τwitter, ασχολείται με το εάν διαδικτυακοί ιστότοποι που καταγράφουν τις κινήσεις των εμπορικών πλοίων διεθνώς, όπως το MarineTraffic, έδωσαν σωστά τα στίγματα των κινήσεων και ερευνών του «Ievoli Relume».
Ο λόγος είναι ότι, βάσει των αποτυπώσεων αυτών των ιστοτόπων, αμφισβητείται εάν το ιταλικό ερευνητικό σκάφος κινήθηκε στις περιοχές, λίγο έξω από τα ελληνικά χωρικά ύδατα (ΕΧΥ) των 6 ναυτικών μιλίων, όπως είχε προαναγγείλει η ναυτική οδηγία (NAVTEX), την οποία είχε εκδώσει αρχικά η Ελλάδα.
«Το τελευταίο χόμπι ορισμένων», είπε ο Γ. Γεραπετρίτης, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό, Σκάϊ, «είναι να παρακολουθούν τις κινήσεις πλοίων μέσω ηλεκτρονικών εφαρμογών. Αυτό δεν είναι μόνο απλοϊκό, αλλά είναι και επικίνδυνο. Η πραγματικότητα είναι ότι ολοκλήρωσε (σ.σ. το ιταλικό πλοίο) την έρευνα σύμφωνα με τον προγραμματισμό και ακόμη περισσότερο».
Ακόμα και να ισχύουν όσα υποστηρίζει, τα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας ουδέν στοιχείο κομίζουν, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η άποψη του Γ. Γεραπετρίτη. Απλά, ο ίδιος περιορίζεται να κάνει λόγο για «τέτοιου επιπέδου παραπληροφόρηση που πραγματικά μου προκαλεί τεράστια έκπληξη». Αραγε, γιατί η κοινή γνώμη πρέπει να υϊοθετήσει ως θέσφατα όσα ισχυρίζεται ο υπουργός; Γιατί ο ίδιος αποφεύγει να δώσει ουσιαστικές, χειροπιαστές διευκρινίσεις και, με τα λεγόμενά του, προκαλεί περισσότερα ερωτήματα, από τις απαντήσεις που δίδει;
Ερωτήματα
Τι είπε, λοιπόν, ο Γ. Γεραπετρίτης στον Σκάϊ και τι παρέλειψε να πει;
1. «Το πλοίο ολοκλήρωσε την έρευνα του και μάλιστα, όχι μόνο με βάση τον προγραμματισμό τον οποίο είχε, αλλά ακόμη περισσότερο. Σάρωσε την περιοχή για περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι είχε αρχικώς προβλεφθεί», είπε.
Ερωτήματα: Το «Ievoli Relume» εισήλθε μόνο του, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, στη θαλάσσια περιοχή πέραν των ΕΧΥ των 6 ναυτικών μιλίων και εντός της οριοθετημένης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας; Μπήκε συνοδευόμενο από τα ελληνικά πολεμικά πλοία και του Λιμενικού που είχαν σπεύσει επί τόπου; Ως γνωστόν, με «τσαμπουκά», δηλαδή συνοδεία των ελληνικών πολεμικών δεν μπήκε (εάν μπήκε) στην περιοχή το ιταλικό σκάφος. Αρα, πως μπήκε;
2. «Δεν υπήρξε κανένας κίνδυνος επεισοδίου με την Τουρκία. Από την πρώτη στιγμή λειτούργησαν οι δίαυλοι επικοινωνίας, οι οποίοι υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα, έτσι ώστε να αποσυμπιεστεί η ένταση, να αποχωρήσουν τα τουρκικά πλοία και να ολοκληρωθεί η έρευνα», ανάφερε.
Ερωτήματα: Στη διάρκεια των επαφών Αθήνας – Αγκυρας για την «αποσυμπίεση» ετέθη όρος να αποχωρήσουν τα τουρκικά πολεμικά από το σημείο; Τι συμφωνήθηκε; Ολα δείχνουν ότι δεν αποχώρησαν. Πως, τότε, ο υπουργός Εξωτερικών ισχυρίζεται ότι αποκλιμακώθηκε η ένταση και το ιταλικό σκάφος ολοκλήρωσε ομαλά τις έρευνές του, όταν βρισκόταν κάτω από τα ραντάρ και την απειλή των τουρκικών πλοίων; Εάν έμπαινε μόνο του, ή με «τσαμπουκά» συνοδεία των ελληνικών πολεμικών, τι θα γινόταν εάν βρίσκονταν τουρκικά και ελληνικά πολεμικά πρόσωπο με πρόσωπο; Θα υπήρχε σοβαρή πιθανότητα ακόμα και «θερμού επεισοδίου». Τι είδους συνεννόηση ήταν εκείνη που απέτρεψε σοβαρότερες εξελίξεις επί του πεδίου, και έναντι ποίου τιμήματος για την Ελλάδα;
Απορίας άξιον: Και μόνο το ότι βρέθηκαν τα τουρκικά πολεμικά στην περιοχή για να εμποδίσουν το ιταλικό ερευνητικό σκάφος, και όταν προηγουμένως έχουν ανταλλαγεί ελληνική NAVTEX και τουκρική αντι-NAVTEX, δεν αποτελεί «επεισόδιο»; Γιατί, άραγε, τέτοια υποβάθμιση του γεγονότος εκ μέρους του Γ. Γεραπετρίτη;
3. «Δεν υπήρξε καμία άμεση, έμμεση αναγνώριση τουρκικής αξίωσης. Δεν ελήφθη καμία άδεια από την Τουρκία για να γίνει έρευνα αυτής. Άρα δεν υπήρξε καμία de facto αναγνώριση. Αντί γι’ αυτά, τα οποία είναι πραγματικά και για τα οποία υπήρξαν ανακοινώσεις του υπουργείου Εξωτερικών, του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, δικές μου δηλώσεις, ακόμα και σήμερα επιμένουν εκείνοι οι οποίοι επιθυμούν να τορπιλίσουν την όποια καλή συνεννόηση μπορεί να υπάρχει, να αναφέρονται σε ψεύδη», σημείωσε.
Ερωτήματα: Εγιναν συνεννοήσεις μεταξύ του ιταλικού πλοίου και της τουρκικής φρεγάτας, προκειμένου το «Ievoli Relume» να συνεχίσει τις έρευνές του εκτός των 6 ν.μ.; Εάν ναι, ποιος από την Αθήνα έδωσε τη σύμφωνη γνώμη του γι’ αυτό; Κάτι τέτοιο συμφωνήθηκε στην επικοινωνία Αθήνας – Αγκυρας; Προσοχή, διότι η τουρκική πλευρά, η οποία «ευχαρίστησε» την Ελλάδα και την Ιταλία που αναγνώρισαν (!) την τουρκική δικαιοδοσία στην περιοχή, έχει καταγεγραμμένη την επικοινωνία, εφόσον υπήρξε.
Αληθεύει, λοιπόν, ότι η ιταλική πλευρά βρισκόταν σε επαφή με την τουρκική, και η Αθήνα κρύφτηκε πίσω από τη Ρώμη, όπως επισήμανε το neostrategy.gr, στο δημοσίευμά του,με τίτλο «Γκρίζες ζώνες – Κάσος: Το «αμαρτωλό τρίγωνο» Aθήνας, Αγκυρας, Ρώμης»;
Διαψεύδει, άραγε, ο Γ. Γεραπετρίτης το σχετικό δημοσίευμα της «Καθημερινής της Κυριακής», που αυξάνει τις υποψίες περί λίαν περίεργης συναλλαγής Αθήνας – Αγκυρας; Χαρακτηριστικά, η εφημερίδα ανέφερε: «Σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές, από το ιταλικό πλοίο δεν ζητήθηκε άδεια από τους Τούρκους, αλλά εστάλη ειδοποίησηπερί έναρξης ερευνών στην περιοχή και στην τουρκική πλευρά. Αυτή η λεπτομέρεια οδήγησε, εν συνεχεία, και στην εκπομπή σήματος από τη φρεγάτα «Gokcu» προς το «Ievoli Relume» ότι είναι δυνατή η συνέχιση ερευνών εντός της υποτιθέμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Με αυτόν τον τρόπο η κρίση εκτονώθηκε και από το πρωί της Τετάρτης 24 Ιουλίου οι πολεμικές μονάδες αποχώρησαν από την περιοχή».
Εάν ισχύει το παραπάνω, και έως τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν το έχει διαψεύσει, προς τι όλοι αυτοί οι «δεκάρικοι» του υπουργού Εξωτερικών; Από αυτό και μόνο, καθίσταται οφθαλμοφανές ότι τα τουρκικά πλοία είχαν σταθεί μπάστακες και, δίχως την «άδεια» της Αγκυρας, οι έρευνες του ιταλικού πλοίου δεν θα γίνονταν, παρά μόνο εάν έμπαιναν στην επίμαχη περιοχή το «Ievoli Relume» και τα ελληνικά πολεμικά, με ό,τι μπορεί να συνέβαινε στη συνέχεια.
Τι είχε γίνει στο παρελθόν
Στο πρόσφατο παρελθόν, τουλάχιστον, είτε με κινήσεις ελληνικών πολεμικών πλοίων επί τουρκικού ερευνητικού σκάφους (έκοψαν τα καλώδια ερευνών), είτε με κτύπημα ελληνικού πολεμικού επί τουρκικού, με σημαντικές ζημιές για το δεύτερο, η ελληνική πλευρά έδειξε την αντίδρασή της. Στην προκειμένη περίπτωση της Κάσου, εφόσον τα τουρκικά πολεμικά έμειναν παρόντα, το ιταλικό σκάφος είχε «πάρε – δώσε» με αυτά, και τα ελληνικά πολεμικά ήταν εκεί ως παρατηρητές, εκ των πραγμάτων συνάγεται ότι η Αθήνα επέτρεψε στην Αγκυρα να έχει το πάνω χέρι στο «επεισόδιο».
Κι’ όλα αυτά, σε μια περιοχή ελληνικής κυριαρχίας και δικαιοδοσίας. Εδώ δεν πρόκειται καν για περίπτωση Ιμίων, όπου η τουρκική πλευρά αρχικά τα «γκρίζαρε», αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία, για να υποστηρίξει στη συνέχεια, κατά την πάγια τακτική της, ότι είναι τουρκικά. Στην περίπτωση νοτίως της Κάσου, η Αγκυρα πέρασε κατ’ ευθείαν στο ψητό, ισχυριζόμενη ότι είναι δική της ζώνη, λόγω του ψευδεπίγραφου μνημονίου της δήθεν οριοθέτησης της ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης. Ποιος της άνοιξε την όρεξη, όμως, αν όχι η Αθήνα και η Ρώμη; Εάν ισχύουν όσα λέγονται -και δεν διαψεύδονται με αποδεικτικά στοιχεία- τότε πρόκειται για κάτι χειρότερο από τα Ιμια.
Ως εκ τούτων, καλύτερα είναι οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας να μην κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους και να απαντήσουν στα ερωτήματα. Μέχρι να το πράξουν, πολύ μικρή σημασία έχουν οι «διαβεβαιώσεις» που δίνουν.
Πανικός
Σκόπιμο είναι, επίσης, να μαζέψουν οι κυβερνητικοί τα τρόλια τους και τρόφιμους των κάθε λογής μονταζιέρων, οι οποίοι, προκειμένου να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα των χειρισμών στην περίπτωση της Κάσου, επιτίθενται σε δημοσιογράφους που τόλμησαν (!) να έχουν διαφορετική άποψη από την κυβέρνηση. Οχι τίποτε άλλο, αλλά αυτό δείχνει πανικό. Και είναι τόσο ανόητοι που εστράφησαν κατά δημοσιογράφων όπως της «Καθημερινής», του «Πρώτου Θέματος» και της ΕΡΤ. Ολα ΜΜΕ ακραιφνώς φιλοκυβερνητικά ή ευμενώς προσκείμενα στην κυβέρνηση.
Τέλος, ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, καλό είναι να μάθει να παρακολουθεί το Marine Traffic. Το 2020, όταν μπαινοέβγαινε ο τουρκικός στόλος, συνοδεύοντας το τουρκικό ερευνητικό σκάφος, Oruc Reis, στην περιοχή του Καστελόριζου, απεικόνιζε πολύ πιστά τις εισβολές ακόμα και εντός των 6 ναυτικών μιλίων. Ηταν τότε που ο Γ. Γεραπετρίτης έλεγε ότι η «κόκκινη γραμμή» της χώρας είναι στα 6 ν.μ. Για τα 12 ν.μ. ούτε στ’ όνειρό του!
