Η αριστερή εφημερίδα του Βερολίνου στηλιτεύει τις νεο-οθωμανικές βλέψεις της
Τουρκίας, που έχουν γίνει πλέον περισσότερο από εμφανείς κυρίως στη βόρεια
Συρία, όπως αναφέρει. Δεν πρόκειται μόνο για νεο-οθωμανικά οράματα στα λόγια,
αλλά και στις πράξεις σε περιοχές της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου οι
Τούρκοι ήταν λίγο-πολύ εκεί. Το σχετικό άρθρο ξεκινά με την Κύπρο.
Διαβάζουμε:
Βόρεια Κύπρος και βόρεια Συρία
“Στη βόρεια Κύπρο, άλλοτε τμήμα των Οθωμανών, έστειλε η Τουρκία το 1974
στρατιωτικές δυνάμεις, που στηρίζουν την μη διεθνώς αναγνωρισμένη
χώρα-μαριονέτα “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Το ότι δεν τίθεται
πλέον θέμα επανένωσης της διαιρεμένης νήσου, το διαμήνυσε ο Ερντογάν τον
περασμένο Νοέμβριο, όταν επισκέφθηκε τα Βαρώσια, που πριν από τη διαίρεση
κατοικούνταν κυρίως από Ελληνοκύπριους. Σε αντίθεση με την Κύπρο, η βόρεια
Συρία βρίσκεται έξω από την πόρτα της Τουρκίας.
Εδώ οι τουρκικές αξιώσεις επιβάλλονται με πιο επιθετικό τρόπο. Από το 2016 η
Άγκυρα με πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις πολιτοφυλάκων του Ισλαμικού Κράτους
απέσπασε τις αυτόνομες περιοχές των Κούρδων, τις οποίες πρώτα στιγμάτισε ως
φωλιά “τρομοκρατών”, και εγκατέστησε εκεί Σύρους υποτελείς της από τις τάξεις
των ανταρτών κατά του καθεστώτος Ασάντ. Η μεταβατική κυβέρνηση που τοποθέτησε
εκεί, ιδρύθηκε το 2013 στην Κωνσταντινούπολη και είχε καταρχήν έδρα στην
νοτιοτουρκική πόλη Γκανζιαντέπ μέχρις ότου μεταφέρθηκε στην βόρειοσυριακή
Αζάζ. Επίσημα εκεί κυβερνά την λεγόμενη Αραβική Συριακή Δημοκρατία …. αλλά που
παράλληλα εμφανίζεται και ως τουρκικό δημιούργημα ”.
Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι ο “εκτουρικισμός” της περιοχής γίνεται εμφανής
όχι μόνο από την τουρκική σημαία και την αντίστοιχη της κυβέρνησης στο
δημαρχείο, σε σχολεία κι άλλα δημόσια κτήρια και τις πινακίδες γραμμένες στα
τουρκικά κι αραβικά. “Ηλεκτρικό, τηλέφωνο, το νόμισμα όπως και το τραπεζικό
και ταχυδρομικό σύστημα έρχονται από την Τουρκία. Για την γρήγορη επέκταση των
υποδομών δραστηριοποιούνται τουρκικές οικοδομικές εταιρείες και θρησκευτικές
οργανώσεις πρόνοιας.
Μέσα στην Τουρκία αυτή η πατερναλιστική επιρροή αποκαλείται ‘βοήθεια προς τους
Σύρους αδελφούς μας’. Ο διακηρυγμένος στόχος είναι να εγκαταστήσουν οι Τούρκοι
στις κατεχόμενες μεθοριακές περιοχές πρόσφυγες, κυρίως Σύρους σουνίτες,
ξεριζώνοντας παράλληλα τους γηγενείς Κούρδους και Γιεζίντι”.
