Το όφελος στο αγροτικό εισόδημα από μια αύξηση της αποδοτικότητας στις καλλιέργειες που προκύπτει από την αύξηση της δαπάνης για αγροτικά εφόδια έρχεται να υπολογίσει μελέτη του ΙΟΒΕ, σχετικά με την συνεισφορά των εισροών στην αγροτική παραγωγή και το μέλλον του αγροτικού τομέα στην Ελλάδα.
Όπως υποστηρίζει η μελέτη του ΙΟΒΕ, οι προκλήσεις για τον κλάδο αγροτικών εφοδίων είναι σημαντικές και έγκεινται στο αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο με τάση μείωσης της χρήσης εισροών, στις βελτιώσεις στην προστασία και πρόσληψη θρεπτικών στοιχείων των φυτών, καθώς και στην παροχή προϊόντων που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της βιολογικής γεωργίας.
Συγκεκριμένα η έκθεση αναφέρει σχετικά: «Η ελληνική γεωργία καλείται τα επόμενα χρόνια να ενσωματώσει τις τεράστιες αλλαγές που συντελούνται διεθνώς στις διαδικασίες παραγωγής, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική, να μετασχηματιστεί σε κλάδο έντασης γνώσης και τεχνολογίας και να συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Κομβικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία έχει το σύνολο του κλάδου των αγροτικών εφοδίων, ο οποίος καλείται να υποστηρίξει πολύπλευρα αυτή τη μετάβαση».
Σε αυτό το πλαίσιο, παρατίθενται από το ΙΟΒΕ οι διαρθρωτικές αδυναμίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν ώστε να ενισχύσει περαιτέρω τη συμβολή του στην εθνική οικονομία.
Αυτές είναι:
- Μικρές και κατακερματισμένες γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Μέσος όρος έκτασης αγροτικής εκμετάλλευσης 6,6 εκτάρια με το 90% των εκμεταλλεύσεων να χαρακτηρίζονται υπερβολικά μικρές (
- Αναποτελεσματική οργάνωση. Μερίδιο αγροτικών συνεταιρισμών στην αγορά περίπου το 20% της ελληνικής αγοράς (40% στην Ευρώπη)
- Χαμηλή τεχνολογία και τεχνογνωσία. Η παγκόσμια δαπάνη για R&D στον αγροτικό τομέα διπλασιάστηκε, η Ελλάδα έμεινε πίσω. Συγκεκριμένα η Ελλάδα δαπάνησε € 11/ha σε αντίθεση με την Ευρώπη που δαπάνησε € 33/ha και €19/ha παγκοσμίως. Επιπλέον,μόνο το 7% του εργατικού δυναμικού έχει κάποια επαγγελματική εκπαίδευση σε αντίθεση με την Ευρώπη με ποσοστό 50%. Μικρό ποσοστό νέων αγροτών (
- Μεγάλη εξάρτηση από επιδοτήσεις. Καλύπτουν το 1/5 της αξίας της αγροτικής παραγωγής (12% της αξίας αγροτικής παραγωγής κατά Μ.Ο. στις ευρωπαϊκές χώρες)
- Αδυναμίες στην προώθηση και branding των ελληνικών προϊόντων αγροδιατροφής. Πολλά προϊόντα πωλούνται χύμα και έτσι χάνεται η προστιθέμενη αξία της τυποποίησης. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το λάδι, μόνο το 27% της ελληνικής παραγωγής ελαιόλαδου φτάνει σε επίπεδα σήμανσης και branding σε αντίθεση με την Ισπανία που φτάνει το 50% και την Ιταλία με 80%.
Κοινοποιήστε το:
Διαβάστε Επίσης
