Πρέπει επιτέλους τα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα να γίνουν και “κυψέλες”
σχεδίασης και παραγωγής αμυντικών προϊόντων για τις ανάγκες τουλάχιστον των ΕΔ
Κάτι φαίνεται ότι κινείται στο υπουργείο εθνικής άμυνας σε σχέση με τις
προτάσεις για συστήματα καταπολέμησης και εντοπισμού drone και συγκεκριμένα
των τουρκικών, που τόσο πολύ απασχολούν την ελληνική στρατιωτική ηγεσία.
Επερώτηση στην βουλή έκανε ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κ.Βελόπουλος προς
τον Υπουργό άμυνας για τις πραγματικά πολύ καλές δυνατότητες του ελληνικού
Ραντάρ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ αλλά και για ελληνικά σχέδια για drone, λαμβάνοντας
καταφατική απάντηση για την εξέταση του ζητήματος, κάτι το οποίο είναι πολύ
σημαντικό αυτήν την δεδομένη κρίσιμη για τα ελληνοτουρκικά
περίοδο.
Τα τελευταία δυο χρόνια, αρκετές ερωτήσεις από τρία τουλάχιστον κόμματα
έχουν υλοποιηθεί στην Βουλή.
Πρόκειται για το πρώτο ελληνικής σχεδίασης, ανάπτυξης και κατασκευής ραντάρ
επιτήρησης ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ από την ΕΑΒ.
Μιλάμε για ένα ραντάρ συνεχούς κύματος διαμόρφωσης συχνότητας
(Frequency-Modulated Continuous Wave radar (FMCW)), το οποίο εφαρμόζει
τεχνική Doppler.
Το σύστημα αυτό μπορεί να λειτουργήσει κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές
συνθήκες και μπορεί να εντοπίσει κινούμενους στόχους όπως τα μη επανδρωμένα
εναέρια οχήματα, ειδικά τα τουρκικά που τόσο μας απασχολούν το τελευταίο
διάστημα.
Η διαφημιζόμενη εμβέλεια του ραντάρ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ είναι αρχικά 10 χλμ,
αλλά υπάρχει η διαβεβαίωση ότι αυτή μπορεί να αυξηθεί σε πολλές δεκάδες χλμ,
ίσως και παραπάνω.
Το ραντάρ μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομα ή να διασυνδεθεί με σύστημα
επικοινωνίας Wi-Fi επιτρέποντας την διασύνδεση περισσότερων συστημάτων
επιτήρησης ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ, καθώς και την μετάδοση της εικόνας σε άλλους χρήστες
(LINK-16), μέσα από το δίκτυο επικοινωνιών του ελληνικού στρατού.
Με λίγα λόγια ένας ικανός αριθμός συστημάτων επιτήρησης ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ μπορούν να
δημιουργήσουν ένα τεράστιο δίκτυο επιτήρησης, καλύπτοντας μια σημαντική
έκταση στα νησιά μας για παράδειγμα προσφέροντας την δυνατότητα εντοπισμού
των τουρκικών BAYRAKTAR.
Το ραντάρ αυτό προορίζεται αποκλειστικά για τον εντοπισμό και παρακολούθηση
συστημάτων τουρκικών drones, τα οποία ομολογουμένως αποτελούν την νέα
διάσταση της εναέριας απειλής στο σύγχρονο πεδίο της μάχης, αλλά μπορεί να
προσφέρει στον τομέα επιτήρησης των ελληνικών θαλασσίων συνόρων.
Η Ελλάδα αυτήν την στιγμή βρίσκεται σε φάση εντοπισμού και αγοράς από ξένη
εταιρεία συστημάτων αντιdrones, τα οποία θα κοστίσουν αρκετά εκατομμύρια
ευρώ.
Δεν θα ήταν καλύτερο λοιπόν, πριν προβούμε σε οποιαδήποτε πολυδάπανη αγορά
να προωθήσουμε και να χρηματοδοτήσουμε ένα καθαρά ελληνικό αμυντικό προϊόν,
το οποίο εφόσον αξιοποιηθεί πιθανότατα θα “γεννήσει” και άλλα παρόμοια;
Εκτιμάται ότι στον τομέα της αντιμετώπισης των τουρκικών μη επανδρωμένων
εναερίων οχημάτων, οι ιδέες και η προοπτική των ελληνικών σχεδίων είναι
ισάξιες αν όχι καλύτερες από τις ξένες.
Ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε πολύ εύκολα να “δημιουργήσει” ένα όμιλο με
μπροστάρη την ΕΑΒ σε συνεργασία με ελληνικές εταιρείες του χώρου, ώστε να
κατασκευάσουμε ένα καθαρά ελληνικό σύστημα εντοπισμού drones, το οποίο
κάποια στιγμή θα μπορούμε και να εξάγουμε.
Τα γνωστά ελληνικά μυαλά υπάρχουν σε αφθονία αλλά δυστυχώς “αποδημούν” σε
ξένες χώρες που τους δίνουν όλες τις δυνατότητες να παρουσιάσουν τρομερά
επιτεύγματα τα οποία στην συνέχεια θα πληρώσει ο ελληνικός λαός για να τα
αποκτήσει.
Για αυτό και ρωτάμε γιατί γίνονται όλα αυτά και γιατί επιτέλους δεν
εμπιστευόμαστε τα ελληνικά χέρια που έχουν γεννήσει διαχρονικά τόσα
επιτεύγματα την παγκόσμια ιστορία;
