Πολιτική δημόσιας τάξης: Γιατί το πλεονέκτημα «νόμος και τάξη» έγινε βαρίδι
για την Κυβέρνηση!!!
Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.
1. Είδαμε το 2019 το προεκλογικό Πρόγραμμα της Κυβέρνησης για την ασφάλεια να
επικεντρώνεται κυρίως στην πρόσληψη 1500 ειδικών φρουρών, πέραν από τη γενική
αναφορά στις περιπολίες, την καταπολέμηση του εγκλήματος και ειδικά των φθορών
δημόσιας περιουσίας και την προμήθεια υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Η άρση του
πανεπιστημιακού ασύλου και οι φυλακές είναι συναφή ζητήματα έξω από τον πυρήνα
της «δημόσιας τάξης». Είδαμε επίσης τη δέσμευση για αναβάθμιση της αστυνομικής
εκπαίδευσης.
2. Και, ενώ στην αρχή «αναλώθηκε» με τις καταλήψεις, αντί της αναβάθμισης της
αστυνομικής εκπαίδευσης μας προέκυψε η ουσιαστική «κατάργηση» τόσο αυτής, όσο
και του συστήματος κατάταξης μέσω των Πανελληνίων, όπως ήδη γράψαμε!!!
Περαιτέρω παρατηρήσαμε τον υπερδιπλασιασμό των προσλήψεων εκτός Πανελληνίων
και μια μάλλον «άναρχη», χωρίς κανόνες και οργάνωση, «δράση» των αστυνομικών
δυνάμεων με τα γνωστά αποτελέσματα (Νέα Σμύρνη, Κουκάκι, Εξάρχεια,
Πολυτεχνείο, Μυτιλήνη κ.λ.π), αλλά και τον φορμαλισμό (και όχι την ουσία) στην
εφαρμογή των διατάξεων για την πανδημία. Ταυτόχρονα η εγκληματικότητα αρχίζει
να κλονίζει το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, που βλέπουν τις ληστείες μετά
φόνου μέσα στα σπίτια και τα συμβόλαια θανάτου πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων
των Μ.Μ.Ε.
3. Εν τω μεταξύ, πέραν από κάποιες μάλλον άστοχες και «υπερφίαλες» ενέργειες,
καμιά προσπάθεια δεν γίνεται για τον εξορθολογισμό του οργανογράμματος και την
στελέχωση-αναβάθμιση των Αστυνομικών Τμημάτων και Τμημάτων Ασφαλείας, που
αποτελούν τα κύτταρα του Σώματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις απέμειναν μόνο
με τον σκοπό καταστήματος και…«μισό» Αξιωματικό Υπηρεσίας. Κανένας στην
αστυνόμευση (πεζή ή εποχούμενη). Καμιά προσπάθεια στην πρόληψη και στη
συνεργασία αστυνομίας-κοινωνίας. Συγκεντρωτισμός μόνο στις Υπηρεσίες Άμεσης
Δράσης. Συγκεντρωτισμός όμως, που σπαταλά δυνάμεις και ακυρώνει την
ποιότητα-αποτελεσματικότητα. Ακόμη οι δεσμεύσεις για αποκατάσταση της
νομιμότητας και ακύρωση των συνεπειών των «θεσμικών εκτροπών» (βλ. έκτακτες
κρίσεις κ.α.) έμειναν ανεκπλήρωτες και ανέδειξαν την ανακολουθία λόγων και
έργων.
4. Είναι γνωστό ότι, πέραν της όποιας καλής συγκυρίας, τα συστήματα
επιτυγχάνουν ή αποτυγχάνουν εξαιτίας των ανθρώπων που τα χειρίζονται. Και
σ΄αυτό συνίσταται η επιτυχία της σωστής επιλογής των προσώπων. Και είχαμε
εξηγήσει προεκλογικά τους λόγους για τους οποίους … «ο νέος Υπουργός δεν
μπορεί ή δεν πρέπει να είναι απόστρατος στρατιωτικός ή απόστρατος αξιωματικός
της Αστυνομίας, όταν πολύ περισσότερο έχει ασχοληθεί με επιχειρηματικές
δραστηριότητες ή έχει ασκήσει συνδικαλιστικό ακτιβισμό. Ακόμη πιστεύουμε ότι
δεν πρέπει να έχει θητεύσει στο παρελθόν στο εν λόγω Υπουργείο, αφού ότι είχε
να «δώσει» το έκανε, χωρίς να αποκλείονται ρεβανσιστικές λογικές. Πολύ
περισσότερο όταν η θητεία του δεν έχει χαρακτηριστεί και ως επιτυχής ή
χαρακτηρίσθηκε ως τέτοια κατά δημοσιογραφική υπερβολή. Ή ακόμη όταν κάποια
τυχαία περιστατικά την ευνόησαν. Σε κάποιες περιπτώσεις και η τύχη παίζει το
ρόλο της. Γιατί όπως ειπώθηκε είναι να μην σου τύχει «μια στραβή στη βάρδια
σου»!!!».
5. Δυστυχώς, προς μεγάλη μας λύπη, διαπιστώνουμε ότι, τα γεγονότα δικαιώνουν
τις απόψεις και τις εκτιμήσεις μας αυτές. Αντί η Πολιτική Ηγεσία να
δημιουργήσει ένα αποκεντρωμένο και λειτουργικό σύστημα αστυνόμευσης,
αναλίσκεται στην «προστασία» αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων (βλ. περίπτωση
τηλεπαρουσιαστή), με αντάλλαγμα την προσωπική προβολή μέσω των καναλιών, με
τις απίθανες…«αγιογραφίες»!!!
6. Τέλος ας μας επιτραπεί να θυμίσουμε το δικό μας μείγμα πολιτικής δημόσιας
τάξης (όπως κατατέθηκε προεκλογικά και μπορεί ακόμη και τώρα να υιοθετηθεί από
τους αρμόδιους), το οποίο κινείται στους κατωτέρω δέκα πέντε (15) άξονες και
βασικούς στόχους:
α) Ορατότητα (visibility) αστυνομίας. Διαρκής αστυνομική παρουσία. Πολλοί
αστυνομικοί στο δρόμο.
β) Μηδενική ανοχή. Αντιμετώπιση της μικροπαραβατικότητας. Δημιουργία
προληπτικού και αποτρεπτικού κλίματος.
γ) Παγίωση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών με ενίσχυση και του
κατασταλτικού τομέα (λειτουργία Μονάδων Ταχείας Επέμβασης, συλλήψεις δραστών
κ.λ.π.).
δ) Ενεργοποίηση και ενίσχυση των οργάνων-φορέων Κοινοτικής Αστυνόμευσης
(Αστυνομικός της Γειτονιάς, Κινητές Αστυνομικές Μονάδες, Τοπικά Συμβούλια
Πρόληψης της Παραβατικότητας κ.α.)
ε) Ανάπτυξη και εξύψωση του ηθικού και του κύρους των αστυνομικών. Δημιουργία
οράματος. Αφύπνιση του αισθήματος ευθύνης και θεμελίωση συνείδησης χρέους.
στ) Παροχή ηθικών και υλικών κινήτρων.
ζ) Διαρκής εκπαίδευση, μετεκπαίδευση, επιμόρφωση και εξειδίκευση του
προσωπικού. Κατάταξη μόνο μέσω των Γενικών Εξετάσεων.
η) Άμβλυνση των αντιξοοτήτων των συνθηκών εργασίας (όπως το ακατάστατο
ωράριο).
θ) Εκσυγχρονισμός και βελτίωση του υλικοτεχνικού εξοπλισμού και ανάπτυξη της
πληροφορικής.
ι) Σύσφιξη των σχέσεων αστυνομίας-πολιτών και προβολή του αστυνομικού έργου
μέσω των Μ.Μ.Ε.
ια) Αναβάθμιση και καταξίωση του αστυνομικού θεσμού.
ιβ) Εξορθολογισμός του οργανογράμματος. Αποκέντρωση και εκχώρηση αρμοδιοτήτων.
Σταθερό management. Ουσιαστική διοικητική και λειτουργική αυτοτέλεια του
Αρχηγείου. Αναβάθμιση σε «μικρά Αρχηγεία» των Γενικών Αστυνομικών Διευθύνσεων
Περιφέρειας. Ενίσχυση των Υπηρεσιών Ασφαλείας.
ιγ) Αξιοκρατία στην εξέλιξη με πάγιο (όχι έκτακτες διαδικασίες-κρίσεις) και
αντικειμενικό (συγκριτικό) σύστημα κρίσεων και προαγωγών.
ιδ) Εξορθολογισμός στη διαχείριση των μυστικών κονδυλίων και στη διάθεση
προσωπικού και μέσων. Κατάργηση αναχρονιστικών (εθιμικών) προνομίων των
Στρατηγών.
ιε) Ενίσχυση της Διεθνούς Αστυνομικής Συνεργασίας.
7. Σε κάθε περίπτωση ευελπιστούμε, ότι οι αρμόδιοι θα λάβουν τις αποφάσεις
τους, πριν είναι πλέον αργά!!!
