Το Συμβούλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης της Τουρκίας εξέδωσε κανονιστική διοικητική πράξη, μετά από εξουσιοδότηση προεδρικού διατάγματος του Ερντογάν, με την οποία απαιτείται πλέον άμεση επάρκεια τουρκικής γλώσσας από τους Γάλλους καθηγητές του γαλλόφωνου πανεπιστημίου του Γαλατάσαραϊ.
Οι Γάλλοι καθηγητές, που δεν έχουν επάρκεια, απειλούνται με ανάκληση της άδειας παραμονής και απέλαση. Ο γαλλικός και μέρος του τουρκικού τύπου παρουσιάζει το γεγονός ως αντίποινα κατά του Μακρόν και ως προσπάθεια ελέγχου των πανεπιστημίων από τον Ερντογάν.
Η είδηση δεν αφορά την Ελλάδα εν στενή έννοια.
Αλλά μου έκανε εντύπωση. Το πανεπιστήμιο του Γαλατάσαραϊ απαρτίζεται από πέντε σχολές και δύο ερευνητικά ινστιτούτα. Ιδρύθηκε ΜΟΛΙΣ το 1992 μετά την διμερή διεθνή συμφωνία Οζάλ Μιτεράν.
Είναι εξαιρετικά εκλεκτικό στην εισαγωγή και απαιτητικό την φοίτηση.
Η άριστη γνώση της γαλλικής και της αγγλικής αποτελεί προαπαιτούμενο εισαγωγής.
Έχει συνεργασίες με γαλλόφωνα πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο (Γαλλία, Καναδάς, Ελβετία, Βέλγιο κτλ).
Η νομική σχολή του δε κατατάσσεται εδώ και χρόνια πρώτη στην Τουρκία στις αξιολογήσεις.
Εισάγονται 25 φοιτητές από τους 100 πρώτους στις ÖSYS (κάτι αντίστοιχο με τις πανελλήνιες εξετάσεις).
Και στην Ελλάδα ακόμη συζητάμε για τους αιώνιους φοιτητές, τις κομματικές φοιτητικές νεολαίες και για το εάν η βάση εισαγωγής πρέπει να ορίζεται από τις σχολές.
Δύο φορές χάσαμε την ευκαιρία να θέσουμε τα κριτήρια ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Η μία το 2008 όπου ο Γ. Παπανδρέου υποχώρησε για χάρη της ενότητας του κόµµατος του, που είχε τεθεί σε δοκιμασία µετά την εκλογική ήττα του 2007.
Και η δεύτερη επί ΣΥΡΙΖΑ το 2018 λόγω της ιδεοληψίας και της υποκρισίας της κυβέρνησης Τσίπρα.
Εξάλλου το Γένος των Ρωμιών προτιμά τον στρουθοκαμηλισμό.
Πού να ξεβολευτεί…
