Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 4 Δεκεμβρίου 2020, 09:26
Φρίκη προκαλεί η συμπεριφορά συμπολίτη μας και ιδιοκτήτη διαμερίσματος, ο οποίος αρνήθηκε να νοικιάσει διαμέρισμα σε μια εργαζόμενη στην πρώτη γραμμή του πολέμου κατά του Covid-19, διότι εργάζεται σε… ΜΕΘ! Αντί να διευκολύνει τη ζωή αυτής της γυναίκας η οποία αυτή την περίοδο προσφέρει κατά γενική ομολογία κοινωνικό έργο απαραίτητο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αυτός ο συμπολίτης επέδειξε ότι χειρότερο μπορεί να κρύβει η ανθρώπινη φύση.
Όμως το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το πιο αρνητικό σημείο σε αυτή την υπόθεση είναι ότι ο ιδιοκτήτης ακύρωσε τη συμφωνία με τη νοσηλεύτρια στις ΜΕΘ του «Σωτηρία», υπό την πίεση των υπολοίπων ενοικιαστών της πολυκατοικίας. Δηλαδή δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά εξελίχθηκε σε μια συνολική επίδειξη κοινωνικής αναλγησίας, αχαρακτήριστης βαρβαρότητας και πρωτοφανούς άρνησης της αλληλεγγύης, σε τέτοιους καιρούς. Εν τω μεταξύ, η ίδια, ούσα πάρα πολύ προσεχτική λόγω της δουλειάς της, είναι αρνητική σε κάθε τεστ για Covid-19 στο οποίο έχει υποβληθεί.
Δεν πρέπει να γενικεύουμε, αλλά δυστυχώς αυτή συλλογική συμπεριφορά ενός αριθμού συμπολιτών μας καταδεικνύει ότι κάτι πολύ σάπιο συμβαίνει σε αυτό βασίλειο των νεοελλήνων.
Η νοσηλεύτρια σε ΜΕΘ δημοσιοποίησε την περιπέτειά της με ανάρτησή της στο facebook, η οποία είναι η εξής:
Ακολουθεί η ανάρτηση της νοσηλεύτριας:
«Μετράω 9 μήνες που εργάζομαι σε νοσοκομείο αναφοράς. Αρχικά ήταν όλα άγνωστα για όλους μας και ο φόβος επικρατούσε. Γνωστοί και φίλοι, μου έλεγαν πώς μπορώ και δουλεύω σε αυτές τις συνθήκες και με ρωτούσαν αν φοβάμαι. Φοβάμαι, έλεγα, αλλά προσέχω. Καθώς οι μέρες περνούσαν, έβλεπα τα βλέμματά τους πάνω μου με αγωνία, καχυποψία και φόβο. Όσοι ήξεραν πού δουλεύω έκαναν ένα βήμα πίσω. Δεν τους κατηγόρησα ποτέ, τους κατανοούσα.
Πριν λίγο καιρό έψαχνα να βρω σπίτι, βρήκα, το έκλεισα, έδωσα εγγύηση και μία μέρα μετά με πήρε ο ιδιοκτήτης να μου το ακυρώσει, γιατί έμαθε η πολυκατοικία ότι δουλεύω σε ΜΕΘ και φοβήθηκαν ότι θα τους κολλήσω. Ξαφνιάστηκα. Στενοχωρήθηκα. Έκλαψα. Έκλεισα το τηλέφωνο και με δάκρυα στα μάτια έφυγα για τη δουλειά. Ένιωθα οργή και θυμό.
Οι συνάδελφοί μου και εγώ έχουμε υποστεί αρκετές φορές κοινωνικό ρατσισμό αυτούς τους μήνες και ας προσέχουμε και ας έχει γεμίσει η μούρη μας σπυριά και σημάδια από τις μάσκες. Είμαι η Βάλια, λοιπόν, και είμαι πάλι αρνητική».
Μετράω 9 μήνες που εργάζομαι σε νοσοκομείο αναφοράς. Αρχικά ήταν όλα άγνωστα για όλους μας και ο φόβος επικρατούσε….
Δημοσιεύτηκε από Valia Vl στις Πέμπτη, 3 Δεκεμβρίου 2020
Τελευταία ενημέρωση: Παρασκευή, 4 Δεκεμβρίου 2020, 09:44
