Κούρδος πολιτικός ακτινογραφεί το τουρκικό κράτος-συμμορία
Του Fayik Yağızay
Όλοι στην Τουρκία συζητούν για τα βίντεο του Sedat Peker, ενός εκ των ηγετών της τουρκικής μαφίας. Έχει ανεβάσει στο διαδίκτυο έξι βίντεο από τις 2 Μαΐου και το κάθε ένα από αυτά το έχει 4-5 εκατομμύρια προβολές. Για τους Κούρδους, αυτά τα βίντεο δεν αποκαλύπτουν παρά μόνο την κορυφή του παγόβουνου των σχέσεων μεταξύ κράτους και μαφίας.
Γι’ αυτούς που δεν γνωρίζουν πως έχει κατάσταση, ή προσποιούνται πως δεν ξέρουν, ήταν ένα σοκ. Αυτοί που δεν γνώριζαν, σοκαρίστηκαν μόλις αντιλήφθηκαν το πόσο διεφθαρμένο είναι το κράτος και το ότι έχει μετατραπεί σε ένα κράτος-ληστή. Αυτοί που γνώριζαν αλλά προσποιήθηκαν ότι δεν γνωρίζουν, σοκαρίστηκαν με το πόσο εύκολα εξαπλώνεται αυτή η βρωμιά. Αυτοί των οποίων τα ονόματα έχουν σε κάποιο από τα βίντεο, παρακινήθηκαν από ένα αίσθημα φόβου ώστε να προβούν σε άσχημες δηλώσεις με αποτέλεσμα να δυσχεράνουν ακόμα περισσότερο τη θέση τους. Αυτοί που στη συνέχεια περιμένουν πως θα ακουστεί το δικό τους όνομα, φοβισμένοι προσπαθούν να βρουν τρόπους ώστε να αποτρέψουν κάτι τέτοιο.
Γνωρίζουμε πως ότι έχει πει ο Sedat Peker μέχρι τώρα σχετικά με τις σχέσεις του κράτους με τη μαφία είναι αλήθεια. Γνωρίζουμε επίσης, πως διατηρούν μια βρώμικη σχέση που είναι πολύ πιο στενή απ’ ότι έχει αποκαλυφθεί έως τώρα. Ωστόσο, ακόμη και στην περίπτωση που έστω και λίγα από αυτά που λέει ο Peker να είναι αλήθεια, σύμφωνα με ένα λειτουργικό κράτος δικαίου, η κυβέρνηση και ο πρόεδρος θα είχαν παραιτηθεί, οι εισαγγελείς θα είχαν ξεκινήσει μια ολοκληρωμένη έρευνα και όσοι διέπραξαν εγκλήματα θα διώκονταν λαμβάνοντας την τιμωρία που τους αξίζει. Παρόλαυτα, η τουρκική δικαστική εξουσία, η οποία πρόσφατα έστειλε έναν βουλευτή στη φυλακή εξαιτίας μιας ανάρτησής του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, δεν προέβη σε καμία ενέργεια. Κανένας εισαγγελέας δεν ύψωσε τη φωνή του. Το όνομα του Ερντογάν δεν έχει αναφερθεί σε κάποιο από τα βίντεο που έχουν δημοσιευτεί μέχρι τώρα, και έτσι παραμένει σιωπηλός. Πιθανότατα, θα το δεχτεί αυτό ως «δώρο Θεού» και θα το χρησιμοποιήσει ως αφορμή για να απαλλαγεί από τον «προβληματικό» Υπουργό Εσωτερικών Süleyman Soylu και τους συνεργάτες του.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για το τι είπε ο Sedat Peker σχετικά με τη σχέση κράτους-μαφίας. Όσον αφορά τη σχέση μεταξύ του ίδιου και του υπουργού Εσωτερικών, Süleyman Soylu, μας λέει: «Ο Süleyman Soylu μου έστειλε ένα μήνυμα ότι είχε ετοιμαστεί ένας φάκελος για μένα, και ότι αν ήμουν σε κίνδυνο, θα με ενημερώσει εκ των προτέρων. Επιπλέον, είπε ότι είναι η εγγύηση ότι θα αθωωθώ και θα μπορέσω να επιστρέψω στην Τουρκία».
Υπήρχε λοιπόν κίνδυνος και ο Soylu είχε προειδοποιηθεί ότι ο Peker ήταν στο εξωτερικό για ενάμιση χρόνο και ότι τα δικαστήρια εξέδωσαν ένταλμα σύλληψης γι ‘αυτόν. Με άλλα λόγια, ένας υπουργός Εσωτερικών έρχεται σε επαφή με έναν ηγέτη της μαφίας για να του επιτρέψει να αποφύγει τη σύλληψη και να δραπετεύσει στο εξωτερικό! Στη συνέχεια εγγυάται ότι ο μαφιόζος φίλος του θα μπορεί να επιστρέψει στην Τουρκία χωρίς προβλήματα. Παρόλο που ο Sedat Peker αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως ηγέτης της μαφίας, ο Υπουργός Εσωτερικών, Süleyman Soylu, του παρείχε αστυνομική προστασία. Αυτή η κρατική προστασία τον συνόδευσε στα ταξίδια του στο εξωτερικό, και του δόθηκε ακόμη και μια συσκευή μπλοκαρίσματος σήματος, έτσι ώστε τα τηλέφωνά του να μην μπορούν να εντοπιστούν.
Ο Peker επίσης μας λέει, ότι ένα μέλος του κοινοβουλίου ξυλοκοπήθηκε από τους άνδρες της μαφίας του στο κέντρο κράτησης της αστυνομίας έως ότου έπρεπε να νοσηλευτεί, για να τον τιμωρήσει για προσβολή της γυναίκας του Ερντογάν.
Οι ισχυρισμοί του Peker για τον πρώην υπουργό Εσωτερικών, Mehmet Ağar, σοκάρουν ακόμα περισσότερο. Ισχυρίζεται ότι ο γιος του πρώην υπουργού, Tolga Ağar, ο οποίος είναι επί του παρόντος εκπρόσωπος του ΑΚΡ, βίασε την Yeldana Kahraman, η οποία ήταν φοιτήτρια στο Ελαζίγκ και επίσης δημοσιογράφος, και ότι όταν αυτή υπέβαλε εγκληματική καταγγελία βρέθηκε νεκρή την επόμενη μέρα! Σύμφωνα με τον Peker, ο Mehmet Ağar είχε απομακρύνει τον γιο του από τη σκηνή με ελικόπτερο, η αναφορά του Kahraman για καταγγελία καταστράφηκε και το συμβάν καλύφθηκε ως αυτοκτονία.
Τον περασμένο Ιούνιο, ο υπουργός Άμυνας της Κολομβίας ανακοίνωσε ότι περίπου 5 τόνοι κοκαΐνης που κατασχέθηκαν στην Κολομβία προορίζονταν για την Τουρκία. Ο Sedat Peker ισχυρίζεται ότι αυτή η κοκαΐνη προοριζόταν να φτάσει στο λιμάνι της Σμύρνης, το οποίο βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Mehmet Ağar. Ισχυρίζεται επίσης ότι το λιμάνι της Marina Yacht, που ανήκει σε έναν Αζερικό επιχειρηματία στην Αλικαρνασσό , κατασχέθηκε από τον Mehmet Ağar. Απαντώντας σε αυτούς τους ισχυρισμούς, ο Mehmet Ağar επιχείρησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του υποστηρίζοντας: «Αν όχι εμείς, θα το είχε κατασχέσει η μαφία». Και συνεχίζει τους ισχυρισμούς του, οι οποίοι αφορούν μεγάλα σκάνδαλα.
Ο Sedat Peker απελευθερώθηκε από τη φυλακή το 2015, μέχρι τότε αντιμετωπιζόταν ως «αξιοσέβαστος» επιχειρηματίας, με πολύ στενές σχέσεις με πολλούς πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν. Έχει οργανώσει προεκλογικές συγκεντρώσεις για τον Ερντογάν με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, ενώ δε δίστασε να προβεί σε μια δημόσια απειλή θανάτου για τους ακαδημαϊκούς που εξέδωσαν μια δήλωση ειρήνης. Τον Νοέμβριο του 2015 του απονεμήθηκε ο τίτλος του «Great Hakan of Turkishness» από το Υπουργείο Πολιτισμού και τον Μάιο του 2017, η Milliyet, μία από τις παλαιότερες εφημερίδες στην Τουρκία, τον ανακήρυξε ως τον πιο καλοπροαίρετο επιχειρηματία της χρονιάς.
Σε ένα από τα βίντεο, υπάρχει μια εικόνα μιας σημείωσης που γράφει «Όπλα που πηγαίνουν στη Συρία». Μέχρι στιγμής, ο Peker δεν έχει πει τίποτα για αυτό. Η εικασία είναι ότι αυτό αποτελεί ένα μήνυμα στον Ερντογάν, θέλοντας να πει πως “Αν δεν με φροντίζεις, θα σε βλάψω κι εγώ.”
Γνωρίζουμε ότι, από την ίδρυσή της, η Δημοκρατία της Τουρκίας κατέφυγε σε παράνομες μεθόδους, ειδικά σε σχέση με τους Κούρδους. Μερικές φορές αυτοί οι μέθοδοι έχουν εφαρμοστεί από άτομα ή ομάδες που θα αναγνωρίζονταν γενικά ως συνδεδεμένες με το οργανωμένο έγκλημα. Σε άλλες εποχές, οι δράστες ήταν επίσημα μέλη του κράτους. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα, αλλά ας δούμε μερικά εγκλήματα που χρηματοδοτήθηκαν από την κυβέρνηση στο πρόσφατο παρελθόν. Στη δεκαετία του 1990, πραγματοποιήθηκαν περίπου 17.000 εξωδικαστικές εκτελέσεις στην Τουρκία. Τα θύματα ήταν κυρίως Κούρδοι – πολιτικοί, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και πολλοί άλλοι. Οι περισσότερες από αυτές τις δολοφονίες πραγματοποιήθηκαν από παραστρατιωτικές οργανώσεις που ιδρύθηκαν και διευθύνονταν από τον Mehmet Ağar, ο οποίος ήταν τότε υπουργός Εσωτερικών. Στο Βόρειο Κουρδιστάν (νοτιοανατολική Τουρκία), η κυβέρνηση έκανε μερικές φορές χρήση ενός οργανισμού που ίδρυθηκε με το όνομα Χεζμπολάχ. Μερικές φορές χρησιμοποιήθηκε ένας οργανισμός που ονομάζεται JITEM, τον οποίο δημιούργησαν υπό τη διοίκηση της χωροφυλακής. Ενώ κάποιες άλλες φορές χρησιμοποίησαν τις διασυνδέσεις τους με τον υπόκοσμο.
Αυτοί οι συσχετισμοί εμφανίστηκαν με αφορμή ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα που συνέβη στο Susurluk, το 1996. Στο κάθισμα του οδηγού βρισκόταν κάποιος αστυνομικός διευθυντής. Ταξιδεύοντας μαζί του ήταν κάποιος βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, του DYP, και ο Abdullah Çatlı, εγκληματίας ηγέτης που καταζητούνταν επίσημα με κόκκινο ένταλμα. Η άδεια για την πλαστή ταυτότητα και το όπλο που βρέθηκαν πάνω στον Çatlı είχαν εκδοθεί από τον Mehmet Ağar, τότε Υπουργό Εσωτερικών. Ο Ağar παραιτήθηκε από τη θέση του ως απάντηση στην πίεση της αντιπολίτευσης και της ευρύτερης κοινωνίας, αλλά διέφυγε από στενότερο έλεγχο, υποστηρίζοντας: «Έχουμε πραγματοποιήσει χίλιες επιχειρήσεις και έτσι καταφέραμε να ελέγξουμε την τρομοκρατία. Αν βγάλεις ένα τούβλο, ο τοίχος θα καταρρεύσει. “
Η κα Tansu Çiler, που ήταν τότε πρωθυπουργός, ανακοίνωσε, «Έχω μια λίστα επιχειρηματιών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία». Αυτή ήταν η δικαιολογία που χρησιμοποίησε για να δικαιολογήσει την απαγωγή και τη μετέπειτα δολοφονία πολλών Κούρδων επιχειρηματιών.
Επίσης στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», εκκενώθηκαν περίπου 5.000 κουρδικά χωριά. Τα περισσότεροι κάηκαν χωρίς νομική διαδικασία και χωρίς μετέπειτα αποζημίωση. Με αυτόν τον τρόπο, περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να αγωνιστούν για επιβίωση στις μητροπολιτικές περιοχές της δυτικής Τουρκίας.
Μπορούμε επίσης να δούμε τις ενέργειες της κυβέρνησης του AKP υπό τον Ερντογάν την τελευταία περίοδο – και ειδικά μετά την παρέμβαση του τουρκικού κράτους στον πόλεμο της Συρίας και το τέλος των διετών ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με το κουρδικό κίνημα. Ο Ερντογάν έχει διαπράξει πολλές ενέργειες που μπορούν να θεωρηθούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Έχει υποστηρίξει πολλές τρομοκρατικές οργανώσεις – ιδίως την Al-Nusra και την ISIS – προκειμένου να αντιμετωπίσει τον αγώνα των Κούρδων στη Συρία και να τους αποτρέψει να αποκτήσουν οποιοδήποτε είδος καθεστώτος.
Σχεδόν όλοι οι τζιχαντιστές που πήγαν στη Συρία από το εξωτερικό περνούσαν από την Τουρκία. Όταν, παρά τις ενέργειες της Τουρκίας, οι Κούρδοι νίκησαν τον ISIS, ο Ερντογάν πήρε το πράσινο φως από τη Ρωσία για να εισβάλει στο Afrîn, και από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να εισβάλει στους Ras al Ayn και Til Abyad. και οπουδήποτε εισέβαλλαν εφάρμοσαν πολιτικές εθνοκάθαρσης. Σε αυτές τις περιοχές, τα σπίτια των Κούρδων και άλλων μειονοτήτων έχουν κατασχεθεί από τζιχαντιστές με την υποστήριξη του τουρκικού κράτους. Τα χωράφια τους κατασχέθηκαν και όλο το βιός τους λεηλατήθηκε. Σε αυτά τα κατεχόμενα εδάφη, τα οποία βρίσκονται νόμιμα στα σύνορα της Συρίας, η τουρκική λίρα χρησιμοποιείται κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, τα ονόματα τόπων έχουν μετατραπεί σε τουρκικά και στα σχολεία παρέχεται η τουρκική εκπαίδευση.
Έχουν πραγματοποιηθεί τακτικές παράνομες αποστολές όπλων από την Τουρκία σε αυτές τις περιοχές. Όταν ο δημοσιογράφος Can Dündar το ανέφερε, διώχθηκε και δικάστηκε, ενώ έγινε και μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του μπροστά από το δικαστήριο. Τώρα είναι εξόριστος στη Γερμανία. (Θυμηθείτε τη σημείωση για τα όπλα που πηγαίνουν στη Συρία σε ένα από τα βίντεο του Sedat Peker).
Ο Ερντογάν έστειλε χιλιάδες μισθοφόρους τζιχαντιστές σε περιοχές όπως: Idlib, Afrîn, Ras ul Ain and Tıl Abiyad – όλοι επί του παρόντος υπό τον έλεγχο της Τουρκίας – στη Λιβύη και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Μερικοί από αυτούς τους τζιχαντιστές μαχητές έχουν μοιραστεί βίντεο για εγκλήματα που έχουν διαπράξει. Ακούμε τώρα ότι εκατοντάδες τζιχαντιστές έχουν μεταφερθεί από τη Συρία για να πολεμήσουν στη συνεχιζόμενη εισβολή και κατοχή της Τουρκίας στο Νότιο (Ιρακινό) Κουρδιστάν.
Κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών του 2015, ο ISIS πραγματοποίησε βομβιστικές επιθέσεις σε συγκεντρώσεις του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP). Πολλοί πιστεύουν ότι αυτές οι επιθέσεις δεν θα μπορούσαν να συμβούν χωρίς να έχει επίγνωση σχετικά με το θέμα η κρατική υπηρεσία πληροφοριών. Μετά τις εκλογές του Ιουνίου, όταν το HDP πέρασε το κατώφλι των εκλογών για να κερδίσει ογδόντα βουλευτές και να στερήσει από την πλειοψηφία απο το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν, ο Ερντογάν εντατικοποίησε τον πόλεμό του εναντίον του κόμματος και των υποστηρικτών του. Οι βόμβες του ISIS σκότωσαν 33 νέους στο Suruç στο δρόμο τους για να προσφέρουν βοήθεια στο Κομπανί. Δύο βόμβες σε μια ειρηνευτική διαδήλωση στην Άγκυρα σκότωσαν 103 και τραυματίστηκαν περίπου 500 ακόμη. Στις επαναληπτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Νοέμβριο αμέσως μετά από αυτές τις επιθέσεις, ο Ερντογάν εξασφάλισε την πλειοψηφία του στο κοινοβούλιο.
Το 2015-16 πολλές κουρδικές πόλεις καταστράφηκαν στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας». Εκατοντάδες αθώοι άνθρωποι σκοτώθηκαν και περίπου 500.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν.
Ο Ερντογάν χαρακτήρισε την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 ως «δώρο από τον Θεό». Το χρησιμοποίησε ως δικαιολογία για να καταπολεμήσει κάθε μορφή αντιπολίτευσης. Κατάφερε να αλλάξει το πολιτικό σύστημα από κοινοβουλευτικό σε ένα προεδρικό σύστημα «τουρκικού τύπου», συγκεντρώνοντας όλη την εξουσία στα χέρια του.
Είχε απολύσει από τις δουλειές τους 120.000 άτομα με διάταγμα, έβαλε δεκάδες χιλιάδες στη φυλακή και ανάγκασε δεκάδες χιλιάδες να ζήσουν στην εξορία. Σε αντίθεση με το Σύνταγμα, η ασυλία 150 μελών του κοινοβουλίου άρθηκε σε μία ημέρα. Πολλοί βουλευτές, δήμαρχοι και στελέχη του κόμματος, συμπεριλαμβανομένων των συμπροέδρων του HDP, φυλακίστηκαν. Ο Ερντογάν απέρριψε τους εκλεγμένους δημάρχους του HDP με εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών και διόρισε κρατικούς γραφειοκράτες ως διαχειριστές στη θέση τους.
Στις τοπικές εκλογές του 2019, οι δήμαρχοι του HDP επανεκλέχθηκαν, αλλά απολύθηκαν και πάλι και διορίστηκαν άλλοι στις θέσεις τους. Ενώ οι δήμαρχοι του HDP έχουν φυλακιστεί, οι δήμαρχοι του AKP έχουν χρησιμοποιήσει διαβατήρια υπηρεσίας για λαθραία μεταφορά ανθρώπων στην Ευρώπη χωρίς να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους.
Το 2020, θεσπίστηκε νόμος περί αμνηστίας ως μέτρο αντιμετώπισης στους κινδύνους του υπερπληθυσμού των φυλακών κατά τη διάρκεια της πανδημίας και πολλοί κρατούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Ενώ οι πολιτικοί κρατούμενοι – δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, μέλη του κοινοβουλίου, ηγέτες του κόμματος, δήμαρχοι και εκπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων – εξαιρέθηκαν από το πεδίο της αμνηστίας, οι κοινοί εγκληματίες που καταδικάστηκαν για φόνο, βιασμό, δωροδοκία, απάτη και κλοπή, απελευθερώθηκαν.
Ένας από αυτούς που απελευθερώθηκαν ήταν ο Alaattin Çakıcı, ο ηγέτης της μεγαλύτερης εγκληματικής οργάνωσης στην Τουρκία. Αυτός ο ηγέτης της μαφίας, ο οποίος καταδικάστηκε για τη δολοφονία της πρώην συζύγου του, απελευθερώθηκε από την αμνηστία, αλλά οι πολιτικοί κρατούμενοι που βρίσκονται στη φυλακή για τις ομιλίες τους στο κοινοβούλιο παραμένουν στη φυλακή! Ο Devlet Bahçeli, αρχηγός του Κόμματος Εθνικιστικών Κινήσεων (MHP), του κυβερνώντος εταίρου του ΑΚΡ, είχε προηγουμένως επισκεφθεί τον Çakıcı στη φυλακή και ζήτησε ανοιχτά μια αμνηστία γι ‘αυτόν. Μετά την απελευθέρωσή του, έγινε δεκτός από την κυβέρνηση AKP-MHP ως σεβαστός πατριώτης και μάλιστα έλαβε αστυνομική προστασία.
Κατά τη διάρκεια συζήτησης για την Τουρκία στο Συμβούλιο της Ευρώπης τον Οκτώβριο του 2020, ο επικεφαλής της βρετανικής αντιπροσωπείας Roger Gale, χρησιμοποίησε τον όρο «αδίστακτο κράτος» αναφερόμενος στη Τουρκία. Ο κ. Gale ήταν ο πρόεδρος της συντηρητικής ομάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, η οποία περιλάμβανε και το AKP, όταν αυτή η ομάδα υπέδειχνε τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Mevlut Çavuşoğlu, πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης το 2010. Τώρα το ίδιο άτομο ορίζει την Τουρκία ως «αδίστακτο κράτος».
Όταν κοιτάζουμε αυτήν την ιστορία, είναι δύσκολο να διακρίνουμε τι είναι συμμορία και ποιο είναι το κράτος. Μόλις καταστραφεί το κράτος δικαίου, ένα κράτος δεν διαφέρει από μια συμμορία. Μερικές φορές οι συμμορίες ενεργούν για λογαριασμό του κράτους και μερικές φορές το κράτος εμπλέκεται στις δραστηριότητες των συμμοριών. Υπάρχει μια μίξη των δύο αυτών στοιχείων, όπως συμβαίνει στην Τουρκία τώρα.
Σήμερα όμως, μπορούμε να πούμε ότι ο Ερντογάν είναι ο ηγέτης της μεγαλύτερης εγκληματικής οργάνωσης στην Τουρκία.
Ο Fayik Yağızay είναι εκπρόσωπος του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP) στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα στο Στρασβούργο.
Μετάφραση: Παναγιώτης Μαυρίδης, διεθνολόγος
Πηγή: medyanews.net
